افراطی گری موضع ایران را در مذاکرات تضعیف می کند

دیپلماسی ایرانی: سه شب پیش محمد جواد ظریف، در صفحه شخصی خود در فیس بوک مطلبی گذاشت که در آن از  برخی رفتارهای صورت گرفته گلایه کرده بود. او نوشته بود: «امروز صبح، بعد از دیدن تیتر یک روزنامه، کمردرد و پادرد شدیدی گرفتم. حتی نمی توانستم راه بروم یا بنشینم.» شاید اشاره او تیتر روزنامه کیهان بود که از قول ظریف در جلسه کمیسیون امنیت ملی مجلس نوشته بود که تماس تلفنی حسن روحانی و باراک اوباما رؤسای جمهور ایران و آمریکا و گفتگوی طولانی مدت او و همتای آمریکایی اش جان کری در نیویورک، مصداق اقدامات نابجایی هستند که رهبری به تازگی در سخنان خود مطرح کرده بود. این مطلب کیهان از سوی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی تکذیب شد. محمد جواد ظریف در یادداشت خود در فیس بوک می نویسد: «باعث تاسف است که یک و نیم ساعت بحث جدی، صمیمانه و خصوصی با نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، که صراحتا توافق شده بود محرمانه و غیرقابل نقل خواهد ماند، در چندجمله خلاصه شد که هیچ ارتباطی با بحث مفصل من نداشت و به مطبوعات درز داده شد. بدتر از آن افرادی که خود را قاضی صداقت بنده دانسته و با تیتر کوچک صداقت مرا می ستایند، با بزرگترین تیتر ممکن جمله ای را از من به عنوان نقل قول مستقیم از بنده منتشر کردند که با آنچه گفته بودم مطابقت نداشت. جالب آنجاست که کسانی که ادعای ولایتمداری دارند جلوتر از رهبری حرکت می کنند و هیچ از خود نمی پرسند که اگر ایشان مصلحت می دیدند خودشان مصادیق را روشن می فرمودند.» در مورد فشارهایی که این روزها از سوی برخی گروههای خاص به وزارت خارجه وارد می شود با میرمحمود موسوی مدیرکل سابق وزارت خارجه گفتگو کردیم که ایشان در یادداشتی برای دیپلماسی به این موضوع پرداخته اند. متن یادداشت میرمحمود موسوی در زیر آمده است:  

در سفر اخیر هیئت ایرانی به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل  مذاکراتی بین آقای دکتر ظریف و گروه 1+5  بر سر مسئله هسته ای ایران صورت گرفت که مقدمه ای برای مذاکرات آینده ایران و گروه 1+5 در ژنو بود. در آن نشست توافق شد که هر چه زودتر مذاکرات جدی بین ایران و گروه 1+5 در ژنو صورت گیرد. بر اساس این توافق، مذاکرات اصلی هفته آینده برگزار خواهد شد. این توافق اولیه در حد خود یک قدم مثبت است و در کنار سایر برنامه های سفر نیویورک از سوی محافل داخلی و خارجی به عنوان یک موفقیت ارزیابی شد. اما این موفقیت برخی محافل را نیز نگران کرده است. در راس این محافل افراطیون اسرائیلی هستند. حتی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در یک اقدام بی سابقه در روزهای گذشته در مصاحبه ای با بی بی سی فارسی خواست که مخاطبان ایرانی را تحت تاثیر کلمات خود بگیرد که حضور آقای مهاجرانی در این برنامه و پاسخ های مستدل و مسلط وی در همین برنامه توانست کاملا موضوع را به نفع طرف ایرانی تغییر دهد.

به نظر می رسد همزمان با این تلاش بنیامین نتانیاهو و اسرائیلی ها، محافل کوچکی نیز در داخل قصد کرده اند که از یک طرف موفقیت های نیویورک را زیر سوال ببرند و از طرف دیگر موضع ایران در مذاکرات پیش رو را تضعیف کنند. همزمانی این دو قضیه جای تامل دارد. به بیان دیگر باز هم نوعی از همزبانی میان افراط اسرائیلی و افراط داخلی مشاهده می شود. اگر بر این همزبانی، همزمانی را نیز اضاف کنید ممکن است به نتایج مهم تری هم برسید. گروهی با ادبیات غلط سیاسی و با اقدامات نابه جای خود تا همین اواخر بالاترین کمک ها را به رژیم اشغالگر می کرده اند. باید سوال کرد آیا این گروه صحنه را ترک کرده اند؟ من در این زمینه تردید دارم. /16

انتشار اولیه: چهارشنبه 17 مهر 1392/ باز انتشار: جمعه 19 مهر 1392