از سال 2008 چه چیزی به خاطر خواهیم داشت؟

روزنامه بوستون گلاب سرمقاله امروز خود را به موضوع راه و روش اوباما در مورد عراق اختصاص داده و نوشته است، در نهایت کفش­ها را به بوش می­دهند، نوشته است، به خاطر بیاورید آن کفشی را که به سمت جورج بوش در بغداد به هنگام امضای توافق­نامه امنیتی با عراقی­ها به سمتش نشانه رفت. همان کفشی که یک عربستانی حاضر شد بابتش 10 میلیون دلار پول دهد تا سمبل قدرت عرب را داشته باشد. سازنده ترک آن کفش از سراسر جهان سفارش تولید گرفت که به نظر می­رسد به زودی یکی از شرکت­های تولید کننده ثروتمند کفش جهان شود.

در ادامه این یادداشت آمده است، بوش به عراق حمله کرد، دولت صدام را تغییر داد. به اعدام صدام حسین دیکتاتور خونریز عراق تمکین کرد اما در آخر و در حالی که آخرین روزهای دوران ریاست جمهوریش را می­گذراند، با کفش بچه­های عراقی روانه خانه شد. اما آیا فکر می­کنید، این همه چیز است. خیر. باراک اوباما هم اکنون که می­خواهد پا جای پای بوش بگذارد و پرونده­ای را در اختیار بگیرد که اصلا ماهیتا به انجامش مخالف بوده نیز سرنوشتی بهتر از این در انتظارش نیست. وی مجبور است خود را درگیر مسئله عراق کند و این بدان معنا است که باز هم مجبور است به همین راهی که اکنون در عراق ادامه داشته، ادامه دهد. پس طبیعی است مشابه این کفش روزی روانه باراک اوباما شود. بهتر نیست این کفش­ها را به خود جورج بوش برگردانیم.

روزنامه فایننشال تایمز سرمقاله امروز خود را به پایان آخر سال میلادی 2008 اختصاص داده و با عنوان از سال 2008 چه چیزی به خاطر خواهیم داشت، نوشت، سال 2008 سال بسیار متنوعی بود. انتخابات ریاست جمهوری امریکا و انتخاب باراک اوباما، ورشکستگی بانک برادران لمن، بازی­های المپیک پکن و جنگ گرجستان – روسیه مهمترین وقایع سال 2008 بودند. در این میان اتفاقات مهم دیگری نیز افتاد، حمله تروریستی بمبئی، استقلال کوزوو، رد پیمان لیسبون از سوی ایرلندی­ها، ریاست شش ماهه­ای نیکولا سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه بر اتحادیه اروپا، امضای پیمان نامه اتمی میان چین و هند و نخستین نشست اقتصادی جهان به وسعت 20 کشور جهان موسوم به جی­ 20. بر تمام اینها باید جنگ کنگو، بحران سومالی و زیمبابوه را نیز افزود. اما بسیاری ترجیح می­دهند ابعاد اقتصادی سال 2008 را بیشتر پررنگ کنیم. اقتصادی که رسما ورطه سقوط را آغاز کرده است. سال 2008 با بیکاری خیل عظیمی از مردم جهان پایان یافت. قیمت مسکن در سراسر جهان به شدت سقوط کرد در حالی که خریداری برای آن نبود و اقتصاد ایسلند تا مرز فروپاشی کامل پیش رفت.

روزنامه ایندیپندت سرمقاله امروز خود را به بحران مالی جهانی اختصاص داده و با عنوان سوداگری و شکار اقتصادی شاید مرگ امریکا را نزدیک کند، نوشت، هفته آخر سال برای همه ما جالب است. بازارها و مراکز خرید از جمعیت پر است در حالی که قدرت خرید مردم به شدت کاهش یافته. ترافیک بسیار بالا رفته در حالی که بی هدفی مردم نیز افزایش یافته است. اقتصاد جهانی اوضاع بسیار بدی را سپری می­کند. خیل بیکاران جهان جهش صعودی به خود گرفته است. بسیاری از مردم کریسمس امسال را با ناخوشی و بی پولی سپری می­کنند. بسیاری از افرادی که در آخرین روزهای سال بیکار شده­اند، عید خوبی را کنار خانواده­هایشان نمی­گذرانند. آمار بیکاری در امریکا منتشر شده و نشان می­دهد تنها در ماه نوامبر نزدیک به نیم میلیون نفر بیکار شده­اند. این رقم برای ماه اکتبر بیش از نیم میلیون نفر بود. یعنی ظرف دو ماه بیش از یک میلیون نفر بیکار شده­اند. کارشناسان اقتصادی سال آینده را سال بدی برای اقتصاد جهان پیش­بینی می­کنند. امسال که گذشت، سال آینده را چه باید بکنیم.