نشست وبیناری با زائران امام (بیروت)؛ خلیل حمدان: پیش از دیدار با امام ایشان را می‌شناختیم
عضو شورای ریاست جنبش امل در لبنان در وبینار بین‌المللی «دیداری با زائران خورشید» در بیروت که به مناسبت سی و یکمین سالگرد رحلت امام خمینی(قدس سره) برگزار شد، گفت: در حقیقت ما با امام خمینی بسیار پیش از آن که ایشان را ببینیم آشنا شدیم،
به گزارش ایسنا، خلیل حمدان؛ عضو شورای ریاست جنبش امل در لبنان در نشست وبیناری با زائران امام (بیروت) گفت: در حقیقت رابطه امام ربوده شده سید موسی صدر با امام خمینی راحل رابطه‌ای بسیار قدیمی بود. این رابطه از همان زمانی که سید موسی صدر در قم درس می آموخت آغاز شد و در نتیجه در سطح شناخت شخصی و در بُعد مبارزاتی ادامه یافت و وجود تعدادی از مبارزان جمهوری اسلامی ایران در لبنان خود گویای این ارتباط امام غایب سید موسی صدر با جنبش امام خمینی قدس سره بود.
وی افزود: در حقیقت ما با امام خمینی بسیار پیش از آن که ایشان را ببینیم آشنا شدیم، به نحوی که فعالیت‌های متعددی را از سال ۱۹۷۵میلادی و پس از آن داشتیم و از امام و جانفشانی‌هایش سخن می گفتیم و در نتیجه اطلاعاتی بیشتری از ایران و اتفاقات آن برای ما نقل می شد و این که چگونه امام خمینی پیگیر این مسئله بودند. امام سید موسی صدر تا زمان حضورش در لبنان در نشر اندیشه های انقلاب اسلامی ایران تلاش می نمود و آخرین مقاله‌ای که در روزنامه لوموند فرانسه نوشت با عنوان «ندای انبیا» بود که درباره اهداف انقلاب اسلامی ایران و ستم شاه و شکنجه علما و رزمندگانی که در برابر سیاست شاه در آن دوران مقاومت می کردند نگاشته شده بود.
عضو شورای ریاست جنبش امل در لبنان ادامه داد: آن چه که گاهی اوقات دوست دارم بگویم، همان گونه که شاعر می گوید: گاهی گوش قبل از چشم عاشق می‌شود. پیش از آن که او را مستقیم ببینیم او را از حفظ شده بودیم. شهید مصطفی چمران که در راه دفاع از جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسید و مسئول بخش سازماندهی جنبش امل بود، بر سازماندهی صفوف و آماده سازی گردان‌های مقاومت لبنان در سطح مقاومت و فراتر از آن نظارت داشت، لذا رابطه ای جدید همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی نبود بلکه رابطه ای بسیار قدیمی بود.
وی تاکید کرد: همچنین نوعی پیگیری و پیگرد از سوی استکبار جهانی و استعمارگرانی وجود داشت که در تمام نقاط جهان رهبران نهضت را در دنیای عرب و اسلام در جهان تحت پیگیرد قرار داده بودند و منظومه ای را که در رأس آن امام خمینی و امام موسی صدر و شهید محمد باقر صدر و بسیاری از این رهبران بزرگ قرار داشتند را هدف قرار داده بودند.
حمدان خاطر نشان کرد: زمانی که امام خمینی را از عراق اخراج کردند، پس از ۳۱ آگوست و مخفی شدن امام موسی صدر در لیبی به دست معمر قذافی جنایتکار رئیس جمهور لیبی بود. در سال ۱۹۷۸م هنگامی که امام خمینی به مرز آمد، آیت الله دعایی نقل می‌کند که امام خمینی در مرز کویت گفت: اگر امام موسی صدر در لبنان بود به آنجا می رفتم پس باید به پاریس بروم، وی در نوفل لوشاتو در فرانسه اقامت گزید و در نتیجه همان گونه که امام موسی صدر را هدف قرار داده بودند امام خمینی نیز مورد همان هدف قرار گرفته شده بود.
عضو شورای ریاست جنبش امل در لبنان افزود: کتابی را از ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه خواندم که خاطرات خود را بیان می کرد، می‌نویسد: زمانی که {امام} خمینی در مرز کویت با عراق بود، صدام حسین از طریق سفیر خود در فرانسه پیامی را برای من فرستاد و نوشته بود: {امام} خمینی را نپذیریم و سفارش کنیم که به لیبی برود، شیراک موظف بود تا پیام را منتقل کند. و این بدان معناست که فردی که هدف را نشانه رفته است، یکی است. و کسی که می خواهد عناصر این نهضت و نیروها و رهبران آن را در آن زمان از بین ببرد یکی بود، یعنی یک استعمارگر بود، اما نقش‌ها را بین اینجا و آنجا تقسیم می کردند.
وی تصریح کرد: در حقیقت اگر درباره رابطه امام سید موسی صدر با امام خمینی بخواهیم بگوئیم، خواهیم گفت که همان گونه که می دانید مصطفی چمران از فرماندهان اصلی و نخستین مسئول سازماندهی جنبش امل در لبنان بود. یعنی مرد شماره دو پس از امام موسی صدر، بر آموزش گردان های مقاومت لبنانی نظارت داشت، در تمام میدان ها حضور داشت، مدیر مؤسسه فنی جبل عامل بود، در منطقه الطیبه و دیگر مناطق جنگید، شهید چمران به مصر رفت و در دوران عبدالناصر آموزش دید،اما در زمانی که عبدالناصر در سال ۱۹۷۰م فوت کرد، گروه‌های انقلاب اسلامی که در مصر آموزش دیدند به کجا باید منتقل می شدند.
عضو شورای ریاست جنبش امل در لبنان همچنین گفت: لذا پس از مشورت میان امام موسی صدر و امام خمینی راحل نتیجه این بود که به لبنان بیاید. لذا در لبنان سکونت گزید و توانست با امام موسی صدر نهضت بسیار بزرگی را با ایجاد گردان های مقاومت لبنان(امل) که شهدای بسیاری را تقدیم کرد برپا کند. از برخی تجلیات این مسئله دیدار سید احمد خمینی از تپه های مناطق طیبه، جلعبود و بنت جبیل در سال ۱۹۷۷میلادی بود و سلاح مقاومت را در دست گرفت و در مؤسسه فنی جبل عامل در حدود یک هفته و نیم سکونت داشت. یعنی رابطه بسیار مستحکم و بسیار مهمی را داشتند.
حمدان یادآور شد: ما غیر از این که امام خمینی را از طریق گوش، و یا به صورت غیر حضوری و جهادی و کار برای انقلاب اسلامی ایران در لبنان مشاهده کنیم، دیدارهایی نیز با امام خمینی به هنگام سفر هیئتی از لبنان به ایران که ۷۲ شخصیت به سرپرستی مرحوم حجت الاسلام محمد مهدی شمس الدین را در بر داشت، داشتیم. همچنین رئیس سابق پارلمان سید حسین حسینی که دبیرکل جنبش امل در آن زمان بود و نیز نبیه بری رئیس کنونی پارلمان که معاون دبیرکل بود و جمعی از علمای دین مانند شیخ راغب حرب و دیگران که تعدادشان به ۷۲ نفر می رسید حضور یافتند.
عضو شورای ریاست جنبش امل در لبنان خاطرنشان کرد: در مدرسه علوی در تهران با امام دیدار داشتیم، در حقیقت این دیدار در دو مرحله انجام شد، مرحله نخست به همراه عموم مردم بود، و مرحله دیگر که به طور خاص هیئت لبنانی که شامل علمای شیعه و سنی و مسیحی بود به محضر ایشان شرفیاب شد. این هیئت از تمام گرایش های مختلف و طوایف مختلف لبنان در آن حضور داشتند، آمدند تا این پیروزی بزرگ را بر امام تبریک بگویند. در تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۷۹م بود، دیداری بسیار صمیمی بود، در حقیقت نمی توانستیم به صورت مستقیم به چهره امام بنگریم و دقت در چهره ایشان بنمائیم چرا که قدرتی در وجود ایشان بود و ما عاشق دیدار این شخصیتی بودیم که بارها و بارها درباره او شنیده بودیم.
وی در پایان گفت: آن چه که امام خمینی فرمود توجه مرا به خود جلب کرد و همچنان این مسئله را به یاد دارم. امام فرمود بهترین هدیه‌ای که با خود به ایران آوردید مصطفی چمران است. در آن لحظه امام تصمیم گرفتند که شهید چمران در ایران باقی بماند. در حقیقت این رابطه، رابطه‌ای سرچشمه گرفته از قلب بود. ما خاطره های بسیاری را در ابعاد میدانی و غیره از او به یاد داریم.
انتهای پیام
نظر شما :