مزیت‌های اتحادیه «اوراسیا» برای اقتصاد ایران
عضویت ایران در اتحادیه اقتصادی اوراسیا در شرایط تحریم‌ها، می‌تواند نقش مؤثری در عبور ایران از تنگناهای اقتصادی ایفا کند و امکان استفاده از تعرفه‌های تجاری، فرصت‌های سرمایه‌گذاری و صادرات و تسهیل روابط اقتصادی با کشورهای این اتحادیه را فراهم کند.
گروه اطلاع رسانی ایرنا در راستای ایفای رسالت آگاهی بخشی به انعکاس برجسته‌ترین گزارش های روزنامه‌های مختلف با عناوینی چون؛ مزیت‌های اتحادیه «اوراسیا» برای اقتصاد ایران، تهران و ریاض یک گام تا مذاکره، حقی که شنیده نمی‌شود، الواحی که ۸۰ سال رنگ سرزمین مادری را به خود ندیدند، مبارزه واقعی، با برچیدن بسترهای فساد، بازگشت ناطق‌نوری به جامعه روحانیت بعد از ۱۰ سال؟، قانون آپارتمان نشینی تغییر می‌کند و شور و شوق اربعین در خیابان‌های شهر پرداخته است، در ادامه به بازتاب گزیده‌ای از این مطالب می‌پردازیم.
مزیت‌های اتحادیه «اوراسیا» برای اقتصاد ایران
روزنامه ستاره صبح با انتشار گزارشی با عنوان مزیت‌های اتحادیه «اوراسیا» برای اقتصاد ایران آورده است: رئیس‌جمهور که برای حضور در اجلاس سران اتحادیه اقتصادی «اوراسیا»، در صدر یک هیئت بلندپایه سیاسی و اقتصادی، به دعوت رسمی نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان به ایروان پایتخت این کشور رفته، از عملیاتی شدن توافق ایران با اتحادیه اوراسیا از آبان ماه خبر داد و گفت: «الحاق به اوراسیا اتصال به اقتصاد جهانی را هموار می‌کند.» به گفته روحانی، این اولین بار است که ایران وارد یک اتحادیه اقتصادی منطقه‌ای می‌شود. اتحادیه اقتصادی اوراسیا در سال ۲۰۱۴ میلادی تشکیل شد و کشورهای روسیه، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و بلاروس در آن عضویت دارند. بهبود توسعه پایدار و ارتقای کیفیت سطح زندگی کشورهای عضو، اصلی‌ترین دلیل شکل‌گیری اتحادیه اقتصادی اوراسیا بوده است. ایران در سال ۱۳۹۵ به کمیسیون اقتصادی اتحادیه اوراسیا پیشنهاد ایجاد یک منطقه آزاد تجاری میان ایران و این اتحادیه را مطرح کرد؛ پیشنهادی که از جانب اعضای آن نیز مورد استقبال قرار گرفت و پس از دو سال مذاکره، سرانجام یک موافقت‌نامه در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ در شهر آستانه قزاقستان به امضا رسید. مجلس شورای اسلامی نیز با تصویب قانونی در ۷ بهمن ۱۳۹۷، با پیوستن ایران به این اتحادیه موافقت کرد که بر اساس آن، ایران به مدت سه سال به‌صورت آزمایشی به عضویت این اتحادیه درمی‌آید و پس‌ازآن در صورت توافق انجام‌شده با ذی‌نفعان، امکان عضویت دائمی ایران در این منطقه آزاد تجاری فراهم خواهد شد. عضویت ایران در اتحادیه اقتصادی اوراسیا در شرایط تحریم‌ها، می‌تواند نقش مؤثری در عبور ایران از تنگناهای اقتصادی ایفا کند و امکان استفاده از تعرفه‌های تجاری، فرصت‌های سرمایه‌گذاری و صادرات و تسهیل روابط اقتصادی با کشورهای این اتحادیه را فراهم کند.
آخرین آمارهای منتشرشده از سوی مرکز تجارت بین‌المللی (ITC) در خصوص وضعیت تجارت ایران با کشورهای اتحادیه اقتصادی اوراسیا، نشان می‌دهد مجموع صادرات ایران به ۵ کشور این اتحادیه در سال ۲۰۱۸ میلادی، ۹۱۸ میلیون دلار بوده و در مقابل صادرات کشورهای عضو اتحادیه اوراسیا به ایران در سال ۲۰۱۸ حدود یک میلیارد و ۷۷۵ میلیون دلار به ثبت رسیده است. به گزارش دنیای اقتصاد، در میان اعضای اتحادیه اقتصادی اوراسیا، ایران بیشترین واردات را از کشور روسیه با رقمی معادل یک میلیارد و ۲۰۷ میلیون دلار و بیشترین صادرات را نیز به روسیه به ارزش ۵۳۳.۱ میلیون دلار داشته است. براساس آمارهای مرکز تجارت بین‌المللی، درسال ۲۰۱۸ حدود ۰.۳ درصد از واردات این کشورها از ایران بوده است. همچنین در میان کشورهای عضو این اتحادیه، سهم ایران در تأمین نیاز وارداتی کشور ارمنستان (حدود ۵.۶ درصد) بیش از سایر کشورها بوده و حدود ۴درصد از صادرات کالایی این کشور نیز به ایران بوده است.
تهران و ریاض یک گام تا مذاکره
روزنامه اعتماد با درج گزارشی با عنوان تهران و ریاض یک گام تا مذاکره می نویسد: همه چیز از نیویورک آغاز شد. حسن روحانی در قامت رییس‌جمهوری ایران برای هفتمین بار و با هیاتی کم تعداد درحالی در مقر سازمان ملل متحد حاضر شد که ۳ کشور اروپایی فرانسه، آلمان و بریتانیا در بیانیه بعد از اتهامات مقامات بلندپایه کاخ سفید و سعودی به جمهوری اسلامی، ایران را عامل اصلی حملات صورت گرفته به یکی از بزرگترین تاسیسات نفتی جهان اعلام کردند. مطابق انتظار این بیانیه کنار فضاسازی‌های صورت گرفته، عرصه را بر تیم ایرانی تنگ‌تر کرد ولی درنهایت تهران در زمین بازی واشنگتن بازنده نبود. رییس‌جمهوری ایران صراحتا از مذاکره بدون پیش‌شرط در قالب ۱+۵ سخن گفت و برای خنثی‌سازی «توطئه‌ها» از کشورهای اروپایی خواست که مدارک لازم مبنی بر دست داشتن ایران در حمله به آرامکو ارائه شود.
محمد بن‌سلمان در قامت ولیعهد سعودی و عادل الجبیر، وزیر مشاور امورخارجه عربستان بارها و بارها ادعاهایی را علیه تهران مطرح کردند. الجبیر در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در جریان گفت‌وگوی خود با BBC تاکید کرد که ریاض همزمان با اجتناب از جنگ و افزایش تنش خواستار آن است که ایران به علت حمله موشکی و پهپادی به تاسیسات آرامکو مسوول شناخته شود و تاوان رفتارش را بدهد. او همچنین مدعی شد که تمام گزینه‌ها در قبال ایران روی میز است. اظهارات او اما تنها چند روز دوام آورد تا اینکه ولیعهد فعلی سعودی که برخی رسانه‌های غربی از او به عنوان متنفذترین و قدرتمندترین مرد ریاض نام می‌برند در جریان یک گفت‌وگو رسانه‌ای، تغییر لحن کشور خود در قبال تهران را آشکار کرد.
الواحی که ۸۰ سال رنگ سرزمین مادری را به خود ندیدند
روزنامه مردم سالاری با انتشار عنوان الواحی که ۸۰ سال رنگ سرزمین مادری را به خود ندیدند، آورده است: با گذشت بیش از ۸۰ سال از خروج گل‌نبشته‌هایی که قرار بود فقط برای مطالعه به دانشگاه شیکاگو امانت داده شوند بخش کوچکی از الواح باقی مانده در دانشگاه شیکاگو به تهران رسیده و در موزه مادر ایران در حال آماده‌سازی است تا بعد از استراحتی چند دهه‌ای، در سرزمین مادری خود به نمایش درآیند. باستان‌شناسان الواح را سال ۱۳۱۳ شمسی در تخت جمشید کشف کردند و با موافقت دولت وقت ایران برای مطالعه و بررسی به دانشگاه شیکاگو امانت دادند. الواح در ۵۰ صندوق چوبی شامل حدود ۲۰۰۰ جعبه مقوایی و چند پیت نفتی که در تخت جمشید (پارسه، پرسپولیس) به پارافین آب شده آغشته شده بودند، از طریق بوشهر به آمریکا فرستاده شدند. در همان زمان، قرارداد و موافقت‌نامه‌ای نیز تدوین شد که در آن آمده بود: «ایران لوح‌هایی گلی را برای رمزگشایی و خواندن به امانت به دانشگاه شیکاگو که مشغول کاوش تخت جمشید (پارسه، پرسپولیس) بود، می‌سپارد.»
در اواخر سال ۱۹۳۶ یا ۱۹۳۷ میلادی برای حدود دو یا سه ماه، گل‌نوشته‌ها را پارافین‌زدایی کردند تا سال ۱۹۳۷ میلادی، برای مطالعه آماده شدند. آنها در ابتدای کار نمی‌دانستند که گل‌نوشته‌ها به کدام پادشاه هخامنشی تعلق دارند. ابتدا گمان می‌کردند که به خشایارشاه یا اردشیر اول مربوط است، تا سرانجام به گل‌نبشته‌ای متعلق به سال بیست‌ودوم پادشاهی برخوردند. با توجه به اینکه در آن گل‌نبشته ماه سیزدهم بود، فهمیدند که گل‌نبشته‌ها سال کبیسه را نشان می‌دهند و بر این اساس دریافتند که متعلق به داریوش بزرگ‌اند. پس از مدتی یک گل‌نوشته دیگر را خواندند که نام داریوش به عنوان پادشاه در آن آمده بود. مطالعه گل‌نوشته‌ها در دانشگاه شیکاگو با شروع جنگ جهانی متوقف و پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ میلادی دوباره آغاز شد. در آن دوره، مرحوم کامرون و هلک مطالعه گل‌نوشته‌ها را آغاز کردند که گل‌نبشته‌های خزانه تخت جمشید نیز به دانشگاه رسیدند. مرحوم کامرون پس از اینکه ۱۵۰ گل‌نوشته را خواند، توجه خود را به خواندن گل‌نوشته‌های خزانه‌ی تخت جمشید معطوف کرد و سرانجام کتاب آن در سال ۱۹۴۸ میلادی چاپ شد.
مبارزه واقعی، با برچیدن بسترهای فساد
روزنامه آرمان ملی با انتخاب گزارشی با عنوان مبارزه واقعی، با برچیدن بسترهای فساد نوشت: قوه قضائیه اقدامات خوب و موثری در راستای مبارزه با فساد انجام داده، اما باید اذعان داشت که با این وجود هنوز مبارزه با فساد آنطور که انتظار مردم است مشاهده نمی‌شود. این عملی که در حال حاضر صورت می‌پذیرد بیشتر مبارزه با مفسد است که آن هم مقطعی است. اکنون که بازپرس سابق دادسرای فرهنگ و رسانه به دلایلی بازداشت شده، باید دید طی این مدت چه پرونده‌هایی در شعبه وی رسیدگی شد و ارتباطات او با افراد چگونه بود. آن زمان می‌توان باور کرد که مبارزه با فساد در حال انجام است. البته این اراده در رئیس محترم قوه قضائیه قابل مشاهده است و این کلام از زبان وی شنیده شده که باید با بسترهای فساد مبارزه کرد. مدت‌هاست که فریاد می‌زنیم باید با بسترهای فساد مبارزه شود و زمینه‌های شکل‌گیری فساد برچیده شود.
زمانی که بحث حقوق‌های نجومی مطرح شد و یکی از افراد که پست‌های متعددی در دولت‌های مختلف داشت؛ یکی از نزدیکانش اظهار داشت که ایشان حق خود را از سفره انقلاب برداشته است. وقتی عده‌ای هنوز انقلاب را سفره می‌دانند و به خود این اجازه را می‌دهند که از سفره انقلاب برداشت کنند، نمی‌توان انتظار مبارزه جدی با فساد، تبعیض و فاصله طبقاتی داشت. از طرف دیگر چندی پیش آقای محمدباقر قالیباف شهردار اسبق در جمعی گفت: آقایان کار نمی‌کنند، صندلی قدرت را نیز رها نمی‌کنند. تا زمانی که به مناصب به چشم صندلی قدرت بنگریم و برداشت‌ها را حق طبیعی بدانیم این ذهنیت در جامعه وجود خواهد داشت که عده‌ای خود را طلبکار می‌دانند. باید این ذهنیت پاک شود که تمام مناصب در کشور نه صندلی قدرت که صندلی خدمت است. وقتی که به چشم قدرت به این صندلی نگریسته شود، مسلما خروجی بهتری را شاهد نخواهیم بود. باید مبارزه با مفسد را به سمت مبارزه با فساد سوق دهیم. زمانی مبارزه با فساد در کشور معنا و مفهوم جامع و دقیق پیدا می‌کند و مردم آن را باور می‌کنند که با بسترهای فساد و منافذی که مفسدین می‌توانند از طریق آنها سوءاستفاده کنند، برخورد شود. زمانی که نهادهای ناظر خودشان منافذ فساد را مسدود کنند، جامعه باور خواهد کرد که مبارزه با فساد توام با جدیت است و به نتیجه مورد نظر منجر خواهد شد.
حقی که شنیده نمی‌شود
روزنامه همدلی با انتخاب گزارشی با عنوان حقی که شنیده نمی‌شود نوشت: ساکنان این کره خاکی اگر در هر موضوع و پدیده‌ای اختلاف و تضاد منافع داشته باشند، در یک مورد منافع مشترک دارند، آن هم حفظ محیط زیست و کره زمین است. چرا که در صورت تهدید زمین، زندگی همه ساکنان زمین به مخاطره می‌افتد. همین منافع مشترک است که معمولا اعتراض‌های زیست محیطی همدلی بیشتری از مردم کشورهای مختلف را به همراه دارد. همین دو هفته پیش یعنی درست روز ۲۹ شهریور میلیون‌ها نفر در سراسر جهان در بزرگترین راهپیمایی در اعتراض به تغییرات اقلیمی و زیست محیطی شرکت کردند. این راهپیمایی در نخستین ساعات روز جمعه ۲۰سپتامبر در استرالیا آغاز شد و به تدریج به کشورهای مختلف آسیا، آفریقا و اروپا نیز رسید. در ادامه دانش‌آموزان کشورهای مختلف هم به این اعتراضات پیوستند. از سیدنی تا سئول، از مانیل تا مومبای کودکان و نوجوانان کلاس‌های درس را ترک کردند و با دردست گرفتن پلاکاردهایی خواستار تغییر سیاست‌های دولت‌ها در مورد حفاظت از محیط زیست شدند. اعتراض‌های زیست محیطی در هر کشوری که برگزار می‌شود معمولا بدون سرکوب و خشونت به پایان می‌رسد، اما این مهم در کشور ما مانند اعتراض‌های دیگر معمولا به خشونت و برخوردهای قهری ختم می‌شود، به نحوی که در بسیاری از موارد یک اعتراض آرام مدنی، کارگری یا زیست محیطی با ورود نیروهای انتظامی به یک مشکل امنیتی تبدیل می‌شود. نمونه بارز آن خشونت بی‌حد وحصر در برخورد با معترضان چهاردانگه ساری است. اعتراض‌های چهاردانگه، اعتراض مردم روستاهای منطقه چهاردانگه ساری به انباشت زباله این شهرستان در نزدیکی محل زندگی‌شان بود.
در سال ۱۳۸۴ به مردم چهاردانگه وعده داده شد که فقط برای چند ماه انباشت این زباله‌ها را تحمل کنند تا ساخت تاسیسات زباله‌سوز ساری تکمیل شود. اما بعد از گذشت ۱۴سال این وعده عملی نشد، بنابراین ساکنان چهاردانگه که از پیگیری و نامه‌نگاری‌هایشان برای رفع این معضل به جایی نرسیده بودند، در ماه محرم امسال علیه انباشت زباله‌ها بسیج شدند و اعتراضی دسته جمعی را شکل دادند. معترض‌ها با برپا کردن یک خیمه به نشانه ظلم‌ستیزی و پوشیدن کفن و نصب تصاویری که نشان از ایستادگی و تحمل سختی‌های مردم این منطقه در دوران جنگ تحمیلی هشت ساله ایران با عراق داشت، به وضعیت تلنبار شدن زباله در محیط زندگی‌شان اعتراض کردند. این اعتراض که بیش از دو هفته طول کشید، نهایتاً با دخالت نیروهای انتظامی با درگیری و خشونت مهار شد. خیمه‌های معترضان جمع شد و تعدادی از مردم چهاردانگه و دیگر معترضانی که می‌خواستند صدای مظلومیت مردم این منطقه باشند، بازداشت شدند و اکنون کامیون‌های پیمانکاران شهرداری ساری نیز با اسکورت یگان ویژه به منطقه موسوم به «گویچاله» بازگشته و مشغول از سرگیری تخلیه زباله‌ها هستند.
بازگشت ناطق‌نوری به جامعه روحانیت بعد از ۱۰ سال؟
روزنامه شرق با انتخاب گزارشی با عنوان بازگشت ناطق‌نوری به جامعه روحانیت بعد از ۱۰ سال؟، می نویسد: علی‌اکبر ناطق‌نوری که ۱۰ سال بود در جلسات جامعه روحانیت شرکت نمی‌کرد، دیروز میهمان آنها شده است. این خبری بود که اعتمادآنلاین دیروز منتشر کرد و نوشت که او به دعوت موحدی‌کرمانی، دبیرکل این نهاد، آنجا حاضر شده است. از نوع خبر برمی‌آید که او صرفا به میهمانی این تشکل رفته و این به معنی بازگشت دوباره او به جامعه روحانیت مبارز به‌عنوان یک عضو نیست. در همه این سال‌ها تلاش بسیاری شد تا ناطق دوباره به این تشکل بازگردد یا حداقل نقش پررنگ‌تری در جمع اصولگرایان ایفا کند. ناطق‌نوری، عضو جامعه روحانیت مبارز، به واسطه شخصیت حقیقی خود وارد کارزار ائتلاف شده و جامعه روحانیت مبارز را پشت‌سر گذاشته بود. او رئیس شورای هماهنگی نیروهای انقلاب شده بود».
سال ۹۰ ناطق‌نوری گفته بود: «تمایلی به همکاری با جامعه روحانیت مبارز ندارم و فعالیت‌هایم در این راستا مسکوت است. علی‌رغم شایعات منتشرشده در برخی از رسانه‌ها درخصوص حضور من در جلسات جامعه روحانیت مبارز، چنین خبری صحت نداشته و بنده در این جلسات شرکت نخواهم کرد». در همه این سال‌ها شایعات مربوط به جدایی ناطق‌نوری از جامعه روحانیت همواره مطرح بود که از سوی این تشکل محافظه‌کار تکذیب می‌شد، اما آن سال برای اولین‌بار ناطق این شایعات را تأیید کرد و از جدایی رسمی خود از جامعه روحانیت خبر داد. به‌جز ناطق‌نوری، مرحوم هاشمی‌رفسنجانی و حسن روحانی هم شرکت در جلسات جامعه روحانیت مبارز را ترک کردند.
قانون آپارتمان نشینی تغییر می‌کند
روزنامه ایران با درج گزارشی با عنوان قانون آپارتمان نشینی تغییر می‌کند نوشت: از تصویب قانون تملک آپارتمان‌ها در سال ۱۳۴۳، ۵۵ سال می‌گذرد و آخرین اصلاحات این قانون، به حدود ۲۰ سال پیش بر می‌گردد. اما کارشناسان حوزه مسکن و فعالان اجتماعی معتقدند، در این مدت تحولات زیادی در جامعه به وجود آمده، ولـی قانون و مقررات مرتبط با آپارتمان‌ها با تحولات جامعه همگام نشده است. به زعم کارشناسان، افزایش قابل توجه آپارتمان نشینی با توجه به افزایش جمعیت کشور و نیـز گسـترش شهرنشـینی نسـبت بـه سـال ۱۳۴۳ و تغییـرات قابـل ملاحظه در روابط اجتماعی مردم، دو دلیل الزام تغییر قانون اداره و بهره‌برداری از آپارتمان‌ها است. به عبارتی، در گذشـته بسـیاری از مسـائل پـیش آمده در بین ساکنان یک ساختمان از طریق کدخدا منشی و... حل و فصل می‌شد و قانون‌گذار مداخله در روابط همسایگی را ضروری نمی‌دید، اما امروزه به دلیل رنگ باختن برخی از سنت‌های اجتمـاعی در بسیاری از زمینه‌ها، مداخله قانون‌گذار در این زمینه ضروری است. همچنین نحوه ساخت بناها تا حدودی نسـبت به گذشته تغییر کرده و الزامات جدیدی برای سازندگان ساختمان‌ها ایجاد شده ضمن اینکه در کنار به وجود آمدن خـدمات جدیـد، نحوه ارائه خدمات عمومی مانند گاز و... تا حدودی تغییر کرده اسـت و تمـام این تحولات می‌توانند بر مقررات مرتبط با آپارتمان‌ها تأثیر بگذارند. از این رو تصویب مقررات جدیـد در مورد نحوه استفاده از آپارتمان‌ها ضرورت دارد.
حسن مرادی، رئیس کمیسیون لوایح دولت در گفت‌وگو با «ایران» از بررسی کلیات طرح در دولت خبر داد و گفت: لایحه در دولت و توسط برخی وزراء بررسی می‌شود و در حال حاضر لایحه در مقطع رسیدگی قرار دارد. تا نهایی شدن لایحه، تغییرات آن منتشر نمی‌شود، چون ممکن است هر تغییری دوباره بررسی شود. عباس فرهادیه، رئیس دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی در گفت‌وگو با «ایران» از ایجاد تغییراتی در قانون اداره و بهره‌برداری از آپارتمان‌ها خبر داد. اولین پیش‌نویس لایحه نحوه اداره و بهره‌برداری از آپارتمان در اداره کل تدوین لوایح و مقررات معاونت حقوقی قوه قضائیه با همکاری وزارت راه و شهرسازی با مدنظر قرار دادن قانون تملک آپارتمان‌ها و آیین‌نامه اجرایی آن و بررسی مقررات مربوط به شهرسازی و مقررات ملی ساختمان تهیـه و تـدوین شد. این تغییرات در وزارت راه و شهرسازی بررسی می‌شود و ما به عنوان متولی بخش مسکن پیشنهادات خود را به دولت ارائه می‌کنیم. پس از بررسی دولت، لایحه نحوه اداره و بهره‌برداری از آپارتمان ۲ ماه دیگر برای تصویب نهایی به مجلس می‌رود.
شور و شوق اربعین در خیابان‌های شهر
روزنامه صبح نو در گزارشی با عنوان شور و شوق اربعین در خیابان‌های شهر می نویسد: تنها چند روز به پیاده‌روی اربعین باقی مانده و زائران این سفر معنوی همه در تب‌وتاب مهیاشدن هستند. مردم کشورمان ایران همه‌ساله پس از سپری‌شدن دهه اول ماه محرم، خود را برای حضور در اجتماع عظیم اربعین در کربلای معلی آماده می‌کنند. این روزها صف باجه گذرنامه در دفاتر پلیس +۱۰ شلوغ است و پرهیاهو. نیروی انتظامی نیز تلاش می‌کند این مراحل را تسهیل کند؛ به‌همین‌دلیل، گذرنامه موقت برای زائران ایجاد کرده تا هم در انتظار صدور گذرنامه‌شان از این سفر جا نمانند و هم هزینه‌ای برای این مهم پرداخت نکنند. با نزدیک‌شدن به ایام سفر اربعین، همه نهادها و ارگان‌ها به‌دنبال تدارک و تسهیل این سفر برای مردم هستند. این روزها هر رسانه‌ای را که دنبال کنید، اخبار لحظه‌به‌لحظه این سفر را برای مردم گزارش می‌کند؛ از آماده‌سازی زیرساخت‌ها برای ورودوخروج راحت‌تر در مرزهای کشور گرفته تا بانک مرکزی که قرار است به مردم یورو بدهد.
درعین حال، خیل عظیم مشتاقان این سفر معنوی در حال تدارک مقدمات سفر هستند. از ماه‌ها پیش هم با برداشتن ویزای عراق برای مردم ایران، شلوغی و اشتیاق مردم برای سفر به کربلای معلی در این ایام حدس‌زدنی بود. رفته‌رفته با نزدیک‌شدن به این ایام، مردم هم درصدد تکمیل مدارک و خرید ارز و دیگر مایحتاج سفر شده‌اند. دراین‌میان، صف متقاضیان دریافت گذرنامه در دفاتر پلیس +۱۰ هم شلوغ شده است. با وجود اینکه دیگر از صف‌های طولانی برای ویزا خبری نیست، همچنان صف متقاضیان گذرنامه طولانی است. افرادی که یا برای تمدید گذرنامه خود آمده‌اند یا برای صدور آن. در صف باجه گذرنامه، پیر و جوان ایستاده‌اند؛ جوان‌هایی که شوق سفر از چهره‌شان پیداست. برخی از آنها با نامه‌ای از دانشگاه و چند فتوکپی از مدارک‌شان در حال پرکردن فرم صدور گذرنامه بودند و تعدادی هم در حال گپ‌وگفت درباره برنامه‌های سفرشان. مرد میانسالی هم برای دریافت فرم اجازه‌نامه محضر به آنجا مراجعه کرده بود و قصد سفری خانوادگی به مقصد کربلا را داشت. متصدی دفتر با صدای بلند اعلام کرد: «آن‌هایی که قصد سفر راهپیمایی را دارند، درمقایسه‌با افراد دیگر در اولویت‌اند»؛ چراکه افرادی دیگری هم در صف باجه گذرنامه بودند که الزاما قصد سفر به عراق را نداشتند.
نظر شما :