رهبر جریان حکمت ملی عراق در روز شهید حکیم: حکومتی که انحصار حمل سلاح را به دست نداشته باشد دولتی مقتدر نخواهد بود
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین وصلى الله على سیدنا محمد وآله الطیبین الطاهرین وصحبه المنتجبین.
ای اهل صداقت، ای اهل شرافت، ای وفاداران.
فرزندان شهید جاودانه محراب و عزیز عراق که از هر دین و مذهب و قومی و منطقه ای از استان‌های گوناگون عراق آمده‌اید،
به شما همان چیزی را می‌گویم که شهید محراب گفت: شما خاندان و عشیره من هستید، بعد از خداوند، شما یار و یاور و پناه من هستید، پس از آنکه 63 شهید از عمو و عموزاده را از دست دادم، پس از آنکه شهید محراب و عزیز عراق را از دست دادم، شما تسلا و امید در پروژه ملی ما هستید. دستان شما را تک به تک می‌بوسم، از پیر و جوان، کوچک و بزرگ، و از خداوند می‌خواهم که به من توفیق خدمت رسانی به شما و به ملت بزرگوار عراق را بدهد.
درود ویژه به زنان عراق، در روز جهانی زن فداکاری‌های عظیم آنان و بخشندگی‌های بزرگشان در مقام همسر و مادر و خواهر و دختر را به یاد می‌آوریم.
فرارسیدن ماه رجب را که در آن رحمت الاهی چون بارانی بر ما می‌بارد و نخستین ماه از ماه‌های سه‌گانه عبادت است تبریک می‌گویم و از خداوند می‌خواهم که رحمت خود را بر ما و بر ملت ما در این ماه مبارک نازل کند.
عزیزان
اجازه دهید که شما را و به واسطه شما همه مردم شریف عراق را خطاب کنم، همه شما که در این مناسبت با ما سهیم هستید. روز شهید عراق، یادبود شهادت شهید جاودانه محراب، هر سال در روز اول رجب کنار هم می‌ایستیم تا یاد کنیم از همه شهدای عراق، شهدای نیروهای مسلح، شهدای حشد الشعبی و حشد عشایری و پیشمرگه، شهدای حوزه‌های علمیه، مراجع شهیدمان، به خصوص شهیدان صدر و شهید بروجردی و شهید غروی، شهدای انتفاضه صفر، شهدای انتفاضه شعبانیه، شهدای گورهای دسته‌جمعی و انفال و حلبچه، شهدای تروریسم، شهدای اسپایکر، شهدای ایزدی و مسیحی و ترکمن، همه شهیدانمان را یاد می‌کنیم و از حیات و روح شهید گران‌قدرمان الهام می‌گیریم.
در چنین روزی یاد آن صحنه‌های دل‌آزار و جانگزا می‌افتیم که شهید جاودانه محراب در حرم مطهر جدش امیرالمؤمنین(ع) در کنار جمعی از مؤمنان نماز جمعه را با زبان روزه خواند و ذکر خدا بر لب داشت و قصد رفتن به زیارت اباعبدالله الحسین (ع) را داشت که دست خیانت و نفرت‌پیشگان پس از نماز و آن‌گاه که در آستانه حرم جدش ایستاده بود ما را و ملت و میهنمان را از وجود این عالم عارف صالح محروم کرد. عالمی عامل که همه عمر برای عزت و بزرگی این میهن تلاش کرد.
شهید محراب جلوه زاده شدن پروژه‌ای ملی بود که تحت تعقیب بعثی‌ها قرار گرفت و محکوم به اعدام و حبس ابد شد تا در سرزمینی که زادگاهش نبود جای گیرد.
آن پروژه ــ مانند پروژه امروز شما ــ از گزند بدخواهی‌ها و اتهام‌ها و به سخره گرفتن‌ها و کوچک‌شمردن‌ها در امان نبود. کار به آنجا رسید که هشت بار در پی ترور وی برآمدند.
خواستند پیش از ترور شخص او، شخصیتش را ترور کنند، خواستند پروژه‌اش را در نطفه خفه کنند و عزم راسخ او را بشکنند، اما او نستوه و استوار بر فراز قله‌های جهاد ایستاد و ندای تغییر سر داد و تأثیر نهاد، چندان که سخن را در بیرون عراق می‌گفت و در بغداد و بصره و دیگر استان‌های عراق بازتاب می‌یافت. او همیشه تا آخرین خطبه‌اش ملت عراق را به یکپارچگی، استقلال در تصمیم‌گیری سیاسی و حفظ حاکمیت و کرامت عراق فراخواند.
اگر آغاز کار و پروژه شهید حکیم اینگونه و در این شرایط بود، واگر اراده و عزم ایشان بدین قوت و صلابت بود، پروژه «حکمت» نیز امتداد آن پروژه و عزم و اراده ما در امتداد آن عزم و اراده است.
عزیزان
به پیش روید و استوار باشید و تلاش کنید، هرچه در توان دارید به کار گیرید که میهن و ملت ما سزاوار بیش از این‌اند. فرصت‌های پیش رو نیز بیش از این است. به خواست خدای متعال پیروزی در دست ما و در دستان ملت عراق است.
شهید محراب به جوانان ایمان داشت و در پروژه جهادی خود به آنان تکیه کرد، پس چرا امروز از ما خرده می‌گیرند که به جوان و آمال آنان توجه می‌کنیم، فضا دادن به جوانان یک شعار گذرا یا یک تفنن سیاسی نیست، حقی است که پیش از آنکه داده شود گرفته خواهد شد.
جوانان غیور عراق، شما را فرامی‌خوانم که دست در دست برادرانتان در جریان حکمت نهید، این توصیه من به شما همیشه و در هر مناسبتی است، چون ایمان دارم که شکوفایی عراق جز به دست شما نخواهد بود، آینده وطن جز با فضا دادن به شما نخواهد بود، که شما بهترینید و امیدها به شما و امروز و فردا دست شماست.
خواهران و برادران من در جای جای میهن عزیز
شهید محراب می‌دانست که عراق مرحله تازه‌ای پیش رو دارد و مراحل انتقالی همیشگی نیست، رهبران بزرگ آنهایی‌اند که به وضعیت هر مرحله آگاه‌اند و جرأت تصمیم درست را دارند. امروز همه باید بدانند که مرحله‌ای تازه و متفاوت آغاز شده و با انتخابات 2018 و با پیروزی بزرگی که به دستان ملت عراق بر تروریست های داعش به دست آمد و با بستن دهان‌هایی که طایفه‌گرایی را فریاد می‌زدند و با پیدایش پروژه‌های ملی تاریخ «مرحله انتقالی سیاسی» گذشته است.
ملت ما امروز روی به واقعیت تازه ای در عملکرد سیاسی دارد، معیارها و داوری‌هایش دیگر آن چیزی نیست که در سال‌های گذشته بود.
ملت ما امروز حکومتی می‌خواهد که دولت و مجلس و دستگاه قضایی آن قدرتمند باشد، نه حکومت دسته‌ها و منافع پراکنده، حکومت نهادهای استوار و عدالت‌محور که به قانون عمل کند، نه حکومت شعار و حرف و پروژه‌های گذرا، حکومتی مقتدر که از مردان و جوانانش عزت می‌گیرد نه حکومتی سرسپرده و ضعیف.
چنین خواسته‌ای با اراده فردی عملی نخواهد شد، یک دست صدا ندارد، بیاید دست در دست هم برای ساخت حکومت قدرتمند مقتدر و عراق مستقل باثبات شکوفا بکوشیم.
بیاید همه با هم برای تکامل نظام سیاسی کنونی بکوشیم، نظامی سوی تکامل نرود نظامی بی اثر است. نمی‌توانیم با بهانه نبود قانون و به اعتبار سیاست توافقی دربرابر جدی‌ترین و فوری‌ترین خواسته‌های ملت دست بسته بمانیم. اگر ایرادی در قانون است آن را اصلاح کنیم، اگر ایرادی در مدیریت است، آن را بهبود بخشیم یا عوض کنیم، هدف اصلی خدمت به ملت و تأمین رفاه است، هیچ هدفی بالاتر از این نیست.
حکومتی که انحصار حمل سلاح را به دست نداشته باشد دولتی مقتدر نخواهد بود، برای همین همه را به انحصار سلاح در دست حکومت و اجرای بی استثنای این قانون فرامی‌خوانیم.
حکومتی که ضعیف‌تر از احزاب تشکیل‌دهنده‌اش باشد حکومتی مقتدر نخواهد بود، از دل آشوب حکومتی برنمی‌آید، از دل احزاب مذهبی و قومی حکومتی برنمی‌آید، احزاب باید در سایه حکومت باشند نه حکومت در سایه احزاب، باید برای ساختن احزاب و جریان‌های ملی تلاش کرد، به نظر ما تشکیل ائتلاف‌های «اصلاح و سازندگی» و «بناء» گامی اساسی و تغییری استراتژیک در این راستاست.
حکومتی که نتواند به تعهدات خود در عرصه امنیت و خدمات و حاکمیت عمل کند، حکومت شکست‌خورده یا ناتوان یا ضعیف است.
عراق لیاقت حکومتی قدرتمند و مقتدر دارد و دولت باید به اولویت‌هایش پایبند بماند تا از حمایت ملت و گروه‌های متنوع ملت برخوردار بماند. تأمین آب و برق و خدمات، سروسامان دادن به وضعیت آموزش و بهداشت و کشاورزی و صنعت ملی و بازسازی مناطق آزادشده و شهرهای آزادکنندگان میهن از چنگ تروریسم و پرداخت خسارت به آسیب‌دیدگان و مبارزه با فساد در رأس اولویت‌هاست.
دولت به مردم بگوید که از بخش‌های گوناگون جامعه چه می‌خواهد تا به یاری‌اش بشتابند و کمکش کنند.
نمی‌توان به داعش و هرچه مانند داعش است پایان داد مگر آنکه عوامل افراط و عقب‌ماندگی و جهل را پایان دهیم. نباید بگذاریم جوانان و شهرهایمان را دوباره از ما بگیرد و این ممکن نیست مگر آنکه همه دست در دست هم نهیم و پیش از آن اولویت‌ها را بشناسیم.
از اینجا بار دیگر بر حمایت خود از دولت عادل عبدالمهدی تأکید می‌کنیم، این خود یکی از اولویت‌هاست. با همه وجود برای کمک و حمایت از دولت در تحقق مأموریت‌های دشوارش می‌کوشیم، حتی وقتی که خود بخشی از دولت نیستیم. حمایت ما از دولت ربطی به حضور ما در آن ندارد. فرصت کافی و زمان لازم را به دولت می دهیم و در طول این زمان آن را زیر نظر می‌گیریم و نقد می‌کنیم و همه جا در کنار ملتمان می‌مانیم.
همچنین از نزدیک شدن دیدگاه‌ها میان برادرانمان در سائرون و فتح حمایت می‌کنیم، این باعث تقویت دولت و حمایت از آن در مسیر تکمیل کابینه می‌شود.
بسیار خوش‌بینیم که سران این دو تشکل سیاسی از سهم‌خواهی و تقسیم مناصب برحذر خواهند بود و منافع کشور و شکوفایی دولت و اهتمام به تعیین افراد کارآمد و پاکدست در مناصب خدماتی را در نظر خواهند داشت.
عراق سرور و بزرگ است، سرسپرده و تابع کسی نیست، بر همین اساس می‌گوییم: نه به پایگاه‌های نظامی خارجی و نه به نیروهای رزمی خارجی، نه به دیکته خارجی، نه به محوربندی‌های یکجانبه، نه به تعرض به کشورهای همسایه از خاک و آسمان عراق. عراق کشوری مستقل است با حاکمیت ارضی که آغوش به روی همه گشوده است و نباید در این یا آن محور علیه دیگران قرار گیرد. سرنوشت عراق آن است که میانجی باشد و پل ارتباط میان همه کشورهای جهان در راستای منافع همه ملت عراق، این را تاریخ به ما یاد داده و باید امروز و فردای جوانان و فرزندانمان را اینگونه بسازیم. جنگ و درگیری های پوچ بس است، شعارهای توخالی جز ویرانی برای کشور هیچ نخواهد داشت.
باید به وضعیت استان‌های عراق که ایالت نشده‌اند توجه کرد و وضعیت دشوار آنها را تغییر و نزاع‌های سیاسی در آنها را پایان داد، و در آنها رقابت بر سر خدمات ایجاد کرد. شوراهای استان‌داری و بخش داری شوراهای خدماتی‌اند و نباید به باری بر دوش مردم تبدیل شوند.
ما از تمرکززدایی حمایت می‌کنیم، قانون اساسی آن را تأیید کرده است، از آن دفاع می‌کنیم و به یاری خداوند برای بهبود و اصلاح وضعیت حکومت‌های محلی و بهبود عملکرد آنها می‌کوشیم.
عزیزان
وقتی در کنار دیگر نیروهای فداکار ائتلاف اصلاح و سازندگی را ساختیم، آن را یک ائتلاف موقت برای تشکیل دولت یا ائتلافی سیاسی برای تقسیم منافع و مناصب نمی‌دیدیم. این ائتلاف همیشه ائتلافی ملی و مستقل در تصمیم‌گیری و رویکرد اصلاح طلبانه ریشه‌ای واقعیت سیاسی کشور خواهد ماند، واقعیت سیاسی‌ای که هنوز نتوانسته همه حقوق مشروع فرزندان ملت را چنان‌که متناسب با تاریخ عراق است عملی کند.
مشکل سیاست امروز ما مشکل روش است، یک روش می‌خواهد عراق را به سنگر این و آن بکشاند و اسیر منافع تنگ و محدود کند و روشی دیگر می‌خواهد عراق را به جایگاه طبیعی‌اش در منطقه بازگرداند و کاری کند که عراق خود بر تصمیماتش حاکم باشد. این وقتی عملی خواهد بود که عراق با ساخت دولت قدرتمند متقدر مستقل و شکوفا به حالت طبیعی‌اش بازگردد، دولت نهادها و قانون و کارآمدی و پاکدستی، بر اساس راهبرد ملی یکپارچه.
ائتلاف اصلاح و سازندگی روشی پیش گرفته که از عناصر تشکیل‌دهنده‌اش بزرگ‌تر است. برای همین همه در آن جای دارند، چون مسئله و دغدغه‌اش عراق است. درهای این ائتلاف به روی همه نیروهایی که به بزرگی و عظمت کشور می‌اندیشند باز است. می‌کوشیم که این ائتلاف را تقویت کنیم و آن را به لحاظ تکامل بخشیم، چه به لحاظ سیاسی، چه به لحاظ انتخاباتی، چه به لحاظ اجتماعی، تا اینکه به هدف و مقصودش که تکمیل نظام حکومتی مقتدر و قدرتمند است برسد. حکومتی مستقل و باکرامت که با ملت خود صادق است.
پیامی به مردم بصره، پایتخت اقتصادی عراق، به ساکنان فداکارش، بصره رنج‌های بسیار کشیده و توجهی ویژه لازم دارد، برای همین بار دیگر تأکید می‌کنیم که بصره برای مردم بصره است و از نیروهای سیاسی واجتماعی و عشایری و تحرک مردمی می‌خواهیم که بر شخصیتی به اجماع برسند که کارآمد و توانمند باشد، جریان حکمت از هرکس که انتخاب مردم بصره باشد حمایت می‌کند، همه هرچه در توان دارند برای بازسازی بصره و خدمت به مردم شریف آن به کار گیرند. از دولت می‌خواهم که هرچه سریع‌تر طرح‌های سرمایه‌گذاری در پروژه‌های راهبردی بصره مانند بندر بزرگ فاو و پروژه شیرین کردن آب و دیگر پروژه‌ها را تصویب کند تا انقلاب توسعه‌ای بزرگی در این استان رخ دهد و مشکل خدمات و بیکاری به‌صورت ریشه‌ای در این استان برکت‌خیز حل شود.
پیامی به موصل استوار، موصل هم رنج‌های بسیار کشیده و فداکاری‌های بسیار کرده و شاهد ویرانی گسترده براثر جنایات داعش بوده است. موصل نیاز به توجه و اهتمام ویژه دارد تا غبار جنگ از آن شسته شود و امنیت و ثبات برقرار گردد و آوارگانش به خانه‌هاشان برگردند. از دولت مرکزی و حکومت محلی و نیروهای سیاسی ملی و نهادهای بین المللی می‌خواهم که تلاش ها و همکاری‌های خود را برای بازسازی موصل دوچندان کنند.
ما عهد بسته‌ایم، اول با خدا و سپس با ملتمان که مسیر علمای بزرگ به خصوص شهیدان صدر و شهید محراب و عزیز عراق را ادامه دهیم، زیر سایه مرجعیت آگاه، به خصوص مرجعیت اعلی آیت الله سیستانی (دام ظله) و مسیر تغییر و اصلاح و بازسازی را تا سرمنزل مقصود دنبال کنیم، به دست جوانانمان، به همت نیروهای صادق و غیور کشور عزیزمان.
میهنتان را دریابید، ملتتان را دریابید، مراجع و علمایتان را دریابید، جوانان و برنامه‌شان را دریابید، که آنان پشتیبان و نشان‌دهنده راه به سوی عراق امن و مستقل و باثبات و شکوفا هستند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
نظر شما :