بنيان هاى اقتصاد ضعيف يک همسايه

اقتصاد کشور پاکستان در زمره اقتصادهای توسعه نیافته و بی ثبات جهان است. بی ثباتی این کشورآسیایی در گزارشهای اخیر گروه پژوهشی اورآسيا  نیز تایید شده است.

آمارها نشان می دهد اقتصاد پاکستان یک اقتصاد توسعه نیافته و ضعیف است که سالها در گیری داخلی میان سیاستمداران این کشور اصلی ترین عامل آن است. سطح پایین سرمایه گذاری خارجی و هزینه کلانی که برای استقلال از هند پرداخته شد از دیگر عواملی است که در ضعف اقتصادی پاکستان دخیل هستند

 از سال 2000 میلادی طرح اصلاح زیر ساختهای کلان اقتصادی کشور توسط دولت و مسوولان اقتصادی پاکستان مورد بررسی قرار گرفت تا اینکه در سال 2001 ميلادی این طرحها تصویب و اجرا شد.

از جمله این سیاستها می توان به خصوصی سازی نظام بانکی کشورو افزایش سهم بودجه در توسعه زیر ساختهای اجتماعی  اشاره کرد.به گزارش دولت پاکستان در سال 2006 میلادی سهم بودجه تخصیص داده شده به توسعه زیر ساختهای اجتماعی 52 درصد رشد کرد.

خبر گزاری پاکستان اعلام کرد این طرحهای اصلاحی سبب شد تا ازسال 2001 میلادی تا به حال نرخ فقر در پاکستان 10 درصد تنزل یابد. اما با  وجود این کاهش هنوز هم 24 درصد از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کنند .

در مورد توزیع درآمد در پاکستان می توان به این مساله اشاره کرد که در سال گذشته میلادی تنها 1/4 درصد از مردم در بخش 10 درصد پایین ترین درآمد جامعه قرار داشتند و 6/27 درصد از کل جمعیت در بخش 10 درصد بالاترین درآمد کشور جای گرفته بودند.

در این سال ضریب جینی برای پاکستان برابر با 41 بود که معیاری از عدالت در توزیع درآامد در کشور است. در فاصله سالهای 2004 تا 2006 میلادی نرخ رشد تولید ناخالص داخلی کشور پاکستان برابر با 7 درصد بوده است.

در سال 2005 میلادی نرخ تورم د ر این کشور برابر با 9 درصد بوده است ولی با اجرای سیاستهای اقتصادی نرخ تورم به 9/7 درصد در سال 2006 میلادی تنزل یافت.

طبق آمار ارایه شده توسط آژانس بین المللی اطلاعات در سال 2006 میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی پاکستان برابر با 5/437 میلیارد دلار بودو نرخ رشد تولید ناخالص داخلی ان برابر با 6/6 درصد اعلام شد.

در این سال 52 درصد از تولید ناخالص داخلی به بخش خدمات، 26 درصد به صنعت و 22 درصد به کشاورزی اختصاص داشت. با وجود این سهم بندی شمار نیروهایی که در بخش کشاورزی فعالیت می کنند از دیگر بخشها بیشتر است.

در سال گذشته 42 درصد از نیروها در بخش کشاورزی ، 20 درصد در بخش صنعت و 38 درصد در بخش خدمات فعالیت می کردند.

شمار نیروی کار فعال در این کشور برابربا 29/48 میلیون نفر است که در این تعداد نیروهای صادراتی به خاورمیانه و کودکان کار نیز حضور دارند. دولت  نرخ بیکاری در پاکستان  را در سال 2006 میلادی برابربا5/6 درصد اعلام کرد.

در مورد محصولات کشاورزی و صنایع فعال در این کشور می توان به گزارش اخیر دیلی تایمز اشاره کرد.دیلی تایمز می نویسد: از مهمترین فرآورده های کشاورزی این کشور می توان به پنبه، گندم، برنج، نیشکر، میوه، سبزیجات ، شیر، گوشت و تخم مرغ اشاره کرد که تنها برنج آن وارد بازارهای صادراتی می شود.

صنایع فعال در این کشور نساجی و پارچه بافی، فراوری مواد غذایی، داروسازی، تولید مصالح ساختمانی بالاخص سیمان، کاغذ و کودشیمیایی است  که در این میان صنعت نساجی و بیشترین سهم از درآمد صادراتی این کشور را ایجاد می کند.

این کشور 9/358 میلیون بشکه ذخیره تایید شده نفتی  و 7/759 میلیارد متر مکعب ذخیره تایید شده گاز طبیعی دارد. اما هزینه واردات نفت  و فراورده های نفتی بیشترین بخش از هزینه کشوررا تشکیل می دهد.

از دیگر ابعاد اقتصاد پاکستان می توان به میزان سرمایه گذاری دراین کشور اشاره کرد. در سال گذشته سرمایه گذاری انجام شده در این کشور معادل 6/15 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور بود  در حالیکه میزان بدهی های دولت از 55 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور  نیز فراتر رفت.

میزان بدهی های خارجی کشور پاکستان برابر با 38/42 میلیارد دلار و میزان کمکهای مالی دریافتی آن برابر با 4/2 میلیارددلار بود .در این سال درآمد صادراتی پاکستان 24/19 میلیارددلار و هزینه وارداتی آن79/26 میلیارددلار بوده است.

بزرگترین شرکای صادراتی پاکستان کشورهای آمریکا(2/21 درصد)، امارات (1/9 درصد)، افغانستان (7/7 درصد)، چین(4/5 درصد) و انگلیس (1/5 درصد ) می باشند.

در این سال بزرگترین شرکای وارداتی پاکستان کشورهای چین (7/13 درصد)عربستان سعودی (4/10 درصد) امارات متحده عربی(7/9 درصد )امریکا (4/6 درصد)،ژاپن (7/5 درصد)، کویت (7/4 درصد) و آلمان (1/4 درصد) بودند.