چطور تقاص عهدشکنی آمریکا را از دولت می‌خواهند؟

اجازه دهید به متولیان خود خوانده بند میم وصیت نامه امام که مخالفت با دولت در این ساحت را مستند به آن بند می کنند، با یاد آوری ماجرای این تذهبون، بگوییم در برابر سیره روشن و مضبوط و مستند امام چه حرفی دارند؟ امام می فرمودند هرچه فریاد دارید برسر آمریکا بکشید. کلام روشن و معیار است پس چطور برخی تقاص عهدشکنی آمریکا را از دولت خودمان می خواهند بگیرند؟

به گزارش ایسنا، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «خرداد است و سراسر یادآور امام بزرگوار ماست که با روح الهی خود ما را جانی دوباره بخشید. او راه را همواره نشان مان می داد و با مردم چنان صادق بود که مردم هم با ایمان به صداقتش بر سر صدق می آمدند. امام در موقف های متعدد و فرازهای گوناگونه رفتار و گفتاری راه گشا داشتند که ضبط تاریخ است و از آن همه نمی دانم چرا ماجرای مک فارلین و قصه رفتار عجیب ۸ نماینده مجلس با دولت وقت و برخورد امام با آن ها در ذهنم و قلمم دارد جان می گیرد. شاید به دلیل مواجهه مشابه برخی از هم اندیشان آن ۸ نفر با دولت فعلی باشد که از قضا در هر دو ماجرا هم وزرای خارجه سیبل تهاجمات بودند و هستند. آن جا هم سر بدعهدی آمریکایی ها که باز از قضا جمهوری خواه بودند، برخی عوض این که هر چه فریاد دارند بر سر آمریکا بکشند، بر سر دولت زمان، صدا بلند کردند که با «این تذهبون» امام، سر جای خود نشستند اما در تاریخ انقلاب به «اصحاب ثمانیه» معروف شدند و برخی نیز آنان را گروه «فاین تذهبون» می خواندند.

بگذریم، خرداد است و ماه خمینی و خاطراتی که نو به نو می شود، به ویژه که مشابه به روز هم داریم. آن روز هم یقه می گیرند از فرزندان انقلابی ملت. از سرداران دیپلماسی جمهوری اسلامی، از کسانی که کاری ماندگار در تاریخ کردند. بهانه اش را هم آن «سوداگر بساز و بفروش» برایشان فراهم کرد با خروج از برجام باز صدایشان را بلند کنند. وقتی می بینیم که از این ماجرا، صهیونیست های کودک کش و مفتخورهای نفتی سعودی، نیش شان به شادی باز می شود و می پرسی از شادمانان داخلی که چرا این همسویی؟ می گویند نیت ها فرق می کند! غافل از اینکه «الاعمال باالنیات» برای حوزه عبادیات است و در عالم سیاست و جامعه الاعمال نه فقط بالنیات که بالنتایج هم هست. شاید بخش نتایج پر رنگ تر هم باشد. به باور من هست لذا اگر با نیت خیر، کاری انجام شود که نتیجه شر داشته باشد برای جبران خسارات، ذمه مان گرفتار می شود. آیا دوستان منتقد و محترمین تریبون دار به این هم فکر کرده اند که نتیجه رفتارشان، ولو با نیت پاک، چه هزینه ای به کشور تحمیل می کند؟ آیا پاسخی دارند برای امروز و فردایی که می آید؟ به هر حال نیت ها قابل ارزیابی نیست اما نتایج عمل مخالف قابل احصا است.

حالا که سخن به این جا رسید اجازه دهید به متولیان خود خوانده بند میم وصیت نامه امام که مخالفت با دولت در این ساحت را مستند به آن بند می کنند، با یاد آوری ماجرای این تذهبون، بگوییم در برابر سیره روشن و مضبوط و مستند امام چه حرفی دارند؟ امام می فرمودند هرچه فریاد دارید برسر آمریکا بکشید. کلام روشن و معیار است پس چطور برخی تقاص عهدشکنی آمریکا را از دولت خودمان می خواهند بگیرند؟ هیاهوی این افراد برایم یک ماجرای تاریخی را ملموس و درسی برای امروز می کند که در جنگ صفین اتفاق افتاد؛ معاویه عهد می شکند اما علی که نمی تواند عهد بشکند. همین هم او را جاودانه می کند. مگر عراقی ها بعد از فریب حکمیت نگفتند جنگ را شروع کنیم اما منطق علی وفا به پیمان بود تا درسی برای همیشه باشد. در حکمیت این بار اما، نه ابوموسی که مالک به میدان رفت و دیدیم که آمریکا برخلاف تحلیل «خودحق پنداران» از برجام که اینان کلاه بزرگ برای ایران می خواند خارج شد چون کلاه بر سر خود می دانست که به برد برد اعتقاد ندارد و برد خود و شکست دیگران را می خواهد. با همه آنچه گفته آمد معتقدم اکثریت مردم همین امروز هم روش و دیپلماسی ظریف را بیشتر و بهتر از رویه دیگران می پسندند و اگر انتخابی بین دیپلماسی ظریف و گروه قبلی باشد، اگر نگوییم فاصله بسیار، لااقل به اندازه فاصله ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ خواهد بود به نفع دیپلماسی تدبیر و امید.

ما هرگز به دیکتاتوری اکثریت و بستن دهان مخالف اعتقاد نداریم بلکه نقد را، فریاد را حق مخالف می دانیم اما اقلیت هم حق ندارد پندار خود را به زور و فریاد به اکثریت تحمیل کند. باری، حرف فراوان است اما در این مورد خاص آیا نباید دوستان در رفتار و گفتارخود تجدید نظر کنند؟ به روحانی نقد دارید، به دیده منت، ما هم نقد داریم. او هم باید صبورانه بشنود و درس بگیرد و به کار بندد اما نقد را معنایی است و این نوع رفتار و یقه گیری را معنایی متفاوت.

باز هم بگذریم، خرداد است و امسال با رمضان همراه است و در آستانه رحلت امام و بعد آن، شهادت مولا علی(ع) قرار داریم و حق است با تامل در رفتار و اصلاح گفتار مان به درک شب قدر برسیم. این بهترین تکریم ولایت و شکرانه هدایت است. ان شاء الله با همدلی و هم افزایی توان مان، از این پیچ تاریخی هم عبور خواهیم کرد و به رغم، طرح ها و برنامه های شیاطین، جمهوری اسلامی، سرفرازتر از همیشه، دروازه های موفقیت را خواهد گشود و ما به روشنای فردا ایمان داریم...»