نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه

مارین لوپن
سن: ٤٨ سال
حزب: جبهه ملی
شعار انتخاباتی: "به نام ملت"
نماینده فرانسه در پارلمان اروپا از سال ٢٠٠٤ تاکنون
لوپن که در انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠١٢ نیز نامزد بود، با به دست آوردن ١٧٬٩٠ درصد آرا در مرحله اول، به مقام سوم دست یافت.

او که از معدود نامزدهای زن در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه است، بر "زن بودن" خود در کارزار انتخاباتی تأکید دارد. او در این باره گفته است: "من یکی از معدود زنان نامزد عالی ترین مقام کشور خواهم بود."

او که دختر ژان ماری لوپن، بنیانگذار حزب راست افراطی "جبهه ملی" است، از زمان جانشینی پدرش، تلاش دارد تا با اظهارنظرهای معتدل تر، تصویر افراطی این حزب را بزداید.

"مهاجرت" از موضوعات اساسی سخنرانی های مارین لوپن است. او قصد دارد که به شدت میزان مهاجرت قانونی به فرانسه را کاهش دهد و شرایط اعطای ملیّت فرانسوی را دشوار سازد و همچنین اولویت فرانسوی ها را بر دیگر ملیت ها در کلیۀ امور و از جمله اشتغال، بهره مندی از خدمات دولتی و ... در قانون اساسی این کشور به ثبت برساند.

او با تأکید بر "لائیسیته"، خواهان منع حمل تمامی نشانه های مذهبی در عرصه عمومی است و اعلام کرده که اولویت او مقابله با "بنیادگرایی اسلامی" است.

فرانسوا فیون

سن: ٦٣ سال
حزب: جمهوری خواهان
نخست وزیر پیشین نیکلا سارکوزی (٢٠٠٧-٢٠١٢) و نماینده پاریس

وی با شعار "صداقت" توانست در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواهان، بدون هیچ پرونده قضائی، بر دیگر رقبا به ویژه نیکلا سارکوزی و آلن ژوپه پیروز و به عنوان نامزد نهائی این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه انتخاب شود، اما کمی بعد، با افشاگری رسانه های فرانسوی درباره «اشتغال غیرواقعی» مفروض برای اعضای خانواده اش، محبوبیتش کاهش یافت و در نظرسنجی ها از مقام اول به مقام سوم سقوط کرد.

فیون در نوجوانی چندان "باانظباط" نبود. او که در دوران دانش آموزی چندان احترامی برای دولت قائل نبود، به ویژه در جریان اعتراضات مه ٦٨ که پلیس او را در حال خواندن ترانه انقلابی "بین المللی" (L'Internationale) به مدرسه بازگرداند.

از ویژگی های اصلی فیون "کاتولیک" بودن اوست. خود در این باره می گوید: "هیچ وقت کارهای عجیب نمی کنم، چون کاتولیک هستم". او از مسیحیت به عنوان یکی از اهرم های اصلی کارزار انتخاباتی اش استفاده می کند و آن را نشانه ای برای "مدارا" و "انسانیت" خود می داند. " او که به شبکۀ کاتولیک های سنتگرا و محافظه کار فرانسه نزدیک است، وعده داده که در صورت انتخاب شدنش، قانون پذیرش فرزند توسط همجنسگرایان را لغو خواهد کرد. بیشتر بخوانید: فرانسوا فیون کیست؟

بنوا هامون

سن: ٤٩ سال
حزب: حزب سوسیالیست
شعار انتخاباتی: "به تپش انداختن قلب فرانسه"
وزیر پیشین آموزش و پرورش در دوران فرانسوا هولاند و نماینده مجلس از سال ٢٠١٤ تاکنون

پس از آن که دو بار، در دولت های ژان- مارک اِرو و مانوئل والس، به سمت وزارت آموزش و پرورش انتخاب شد، بدلیل عدم توافقی که با سیاست های هولاند داشت، از عرصه قدرت کنارگیری کرد و به منتقدان "عیب جو"ی دولت تبدیل شد.

در انتخابات مقدماتی حزب سوسیالیست و متحدانش، علی رغم پیش بینی ها، توانست با رأی بالا بر والس، نخست وزیر پیشین، پیروز شود و به عنوان نامزد نهایی حزب سوسیالیست در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه معرفی گردد.

هامون که به جناح چپ حزب سوسیالیست تعلق دارد، خواهان کاهش ساعات کار در هفته، و پرداخت حقوق حداقلی برای تمامی شهروندان فرانسه، اعم از شاغلان و بیکاران است. طرح این "حقوق همگانی" که تقریبا معادل طرح "یارانه ها" در دوران محمود احمدی نژاد در ایران است، به محور اصلی کارزار انتخاباتی او تبدیل شده است.

مارتین اوبری، از چهره های پرنفوذ جناح چپ حزب سوسیالسیت، که مدتی دبیر اّول این حزب بود، پیش از آن که هامون را در سال ٢٠٠٨ به سمت سخنگوی این حزب منصوب کند، به او لقب "بن عزیز" داده بود که نشانگر میزان علاقه اوبری به بنوا هامون است.

ژان لوک ملانشون

سن: ٦٥ سال
حزب: فرانسه نافرمان
شعار انتخاباتی: "آینده مشترک"
نماینده فرانسه در پارلمان اروپا از سال ٢٠٠٩ تاکنون
در انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠١٢ با به دست آوردن ١١٬١ درصد آرا در مرحله اول، مقام چهارم را کسب کرد.
او با الهام از انقلاب تونس در سال ٢٠١١، خواستار "تغییر اساسی" طبقه سیاسی حاکم فرانسه است.
وی در یکی از کتاب هایش (Le Hareng de Bismarck، چاپ ٢٠١٥) سیاست های "ملی گرایانه" آنگلا مرکل صدراعظم آلمان را نقد کرده است.
ملانشون بر بهره گیری از تکنولوژی های دیجیتالی تأکید دارد و با راه اندازی یک حساب در شبکه اجتماعی ویدئویی "یوتیوب" و به کارگیری تکنولوژی تصویر سه بعدی (hologramme) در برگزاری همایش های انتخاباتی موفقیت هایی را کسب کرده است.
او که دغدغه های محیط زیستی دارد، با قراردادن گیاه کینوآ به عنوان ماده اصلی در رژیم غذایی خود، از "مدیریت عقلانی" در حوزه کشاورزی دفاع می کند.

امانوئل ماکرون
سن: ٣٩ سال
حزب: در حرکت!
وزیر پیشین اقتصاد، صنعت و تکنولوژی دیجیتال
امانوئل ماکرون که پیش از این، در هیچ انتخابات فرانسه نامزد نشده، به عنوان کسی معرفی می شود که زندگی اش سرشار از موفقیت های پی درپی است. اما او شکست هایی را نیز تجربه کرده، از جمله دوبار شکست در امتحان ورودی دانشسرای عالی پاریس (اکول نرمال سوپریور) که از اعتبار فراوان برخوردار است.
او از هواداران "جنبش شهروندان" بود که در سال ١٩٩٣ توسط ژان پی یر شوونمان، یکی از سیاستمداران سوسیالیست فرانسه پایه گذاری شد. ماکرون در مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٢ نیز به شوونمان رأی داد.
ماکرون در سال ٢٠٠٧ به عضویت گروهی که خود را "برادران گراکوس" (Les Gracques) می خواند در آمد. این گروه که نام خود را از دو برادر اصلاح طلب رومی «تیبریوس و گائیوس گراکوس» گرفته است، متشکل از روشنفکران، رؤسا و کارمندان عالی رتبه دولتی است که از بازسازی چپ فرانسه گردِ ارزش های «سوسیال – لیبرال» حمایت می کند و در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٧، خواستار ائتلاف میان سگولن رویال، نامزد حزب سوسیالیست و فرانسوا بایرو، نامزد میانه رو شده بود.

نیکُلا دوپون اِنیان
سن: ٥٥ سال
حزب: فرانسۀ برپا
نماینده مجلس
نائب عن إقلیم إیسون
نیکُلا دوپون اِنیان نامزد انتخابات ریاست جمهوری در سال ٢٠١٢ بود که با به دست آوردن ١٬١٥ درصد آرا در مرحله اول، به مقام هفتم رسید.
او که خود را پیرو سنت سیاسی ژنرال دوگل، رهبر آزادی فرانسه از اشغال آلمان نازی و رئیس جمهوری پیشین این کشور، می داند، سال ها عضو حزب "همبستگی برای جمهوری" بود و بعدا که این حزب به "اتحاد برای جنبش مردمی" تغییر نام داد، عضو آن باقی ماند. اما در سال ٢٠٠٧ پس از عدم توافق با نیکلا سارکوزی، از این حزب خارج شد. او سپس حزب خود را بنیان گذاشت که مدعی است ادامه دهنده راه دوگل است.
"اروپا" یکی از محورهای اصلی برنامه های اوست. نیکُلا دوپون اِنیان سال هاست که می گوید اروپا از "تکنوکرات های غیرمنتخب" تشکیل شده که به عقیده او "حاکمیت ملی" فرانسه را از این کشور گرفته است. او پیشنهاد کرده که واحد پول یورو حفظ شود، اما فرانسه باید به طور موازی "فرانک" واحد پیشین پول خود را احیا کند
موضوع "مهاجرت" نیز از دیگر محورهای کارزار انتخاباتی اوست. نیکُلا دوپون اِنیان عقیده دارد که مهاجرت، "اتحاد ملی" را تهدید می کند و باید کنترل بسیار شدیدی در این زمینه انجام داد. او همچنین از سیاست جذب کامل (assimilation) خارجیان و فرانسویان خارجی تبار در این کشور شدیدا حمایت می کند.

ناتالی اَرتو
سن: ٤٦ سال
حزب: مبارزۀ کارگری
شعار انتخاباتی: رساندن صدای کارگران
ناتالی اَرتو نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠١٢ بود که با به دست آوردن ٠٬٥٦ درصد آراء در مرحله اول، نفر نهم شد.
او که دبیر اقتصاد و مدیریت در یکی از دبیرستانهای شهر اوبرویلیه در حومه شمالی پاریس است، منافع کارگران را در مرکز کارزار انتخاباتی خود قرار داده است.
"جنگ طبقاتی" ترجیع بند سخنان این نامزد کمونیست است. چنان که می گوید، قصد ندارد قدرت را در اختیار بگیرد، اما قصد "براندازی حکومت" را دارد، زیرا "وضعیت وخیم شده است." به عقیده او "شرایط کارگری تنزل کرده و بهره کشی از کارگران افزایش یافته است."
او پیشتر سخنگوی آرلت لاگیه، اولین نامزد زن انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه از همین حزب بود که در سال ٢٠٠٨ مشعل مبارزه برای کارگران را از دست او گرفت.

فرانسوا اسلینو
سن: ٥٩ سال
حزب: اتحاد جمهوری خواه و مردمی
فرانسوا اسلینو فارغ التحصیل مدرسه عالی امور اداری پاریس است، تاکنون مقام های عالی رتبه دولتی در چندین وزارتخانه برعهده داشته است.
او در انتخابات شهرداری ها در سال ٢٠٠١ به نمایندگی از حزب «اتحاد برای جنبش مردمی» در صدر فهرست منتخبان منطقه نوزدهم پاریس قرار گرفت. اما با این که به عضویت شورای شهر درآمد، در سال ٢٠٠٦ از این حزب راست میانه کناره گیری کرد. او دلیل این اقدام خود را "مخالفت با سیاست های اروپائی این حزب و مواضع همسوی آن با آمریکا" اعلام کرد.
فرانسوا اسلینو نزدیک به روسیه و به شدت ضدآمریکایی محسوب می شود. نیکلا هِنَن، یک روزنامه نگار فرانسوی، حزب او را مبدع یک "فرانسه روسی" و خودش را "بهترین نامزد برای طرفداران پوتین در فرانسه" می داند.

فیلیپ پوتو
سن: ٥٠ سال
شعار انتخاباتی: "[دفاع از] زندگی ما، [نه از] منافع آنها"
فیلیپ پوتو نامزد انتخابات ریاست جمهوری در سال ٢٠١٢ بود و با به دست آوردن ١٬١٥ درصد آراء، نفر هشتم شد.
او ابه دلیل حضور خود در محافل کارگری از نفوذ در میان آنان برخوردار است. وی در بحبوحه کارزار انتخاباتی، در دفاع از کارگران کارخانه فورد، جایی که در آن کار می کند، اعتصاب به راه انداخت و در آن شرکت کرد.
فیلیپ پوتو برنامه خود را بر مبارزه با فرار مالیاتی و همچنین تقسیم کار و ثروت بنیان گذاشته است.
در حالی که او برای کسب حمایت ٥٠٠ منتخب مردم برای رسمیّت بخشیدن به نامزدی خود در انتخابات ریاست جمهوری، با مشکل مواجه بود، در اعتراض به این قانون، در روز ١٦ ژانویه کمپین "هشدار دموکراتیک" را به راه انداخت. او بالاخره توانست در آخرین مهلت قانونی، این تعداد حمایت را به دست آورد.
او چند ماه پیش، زمانی که جواهرات کیم کارداشیان در پاریس به سرقت رفت، در صفحه توئیتر خود نوشت: "٩ میلیون یورو جواهر در اتاق کیم کارداشیان؟ توزیع مجدد ثروت یک ضرورت است."

ژاک شُمیناد
سن: ٧٥ سال
حزب: همبستگی و پیشرفت
او که برای سومین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه می شود، در انتخابات سال ٢٠١٢، با به دست آوردن ٠٬٢٦ درصد آراء در مرحله اول، نفر آخر (در میان ده نامزد) شد.
ژاک شُمیناد در دوران اقامتش در نیویورک در سال ١٩٧٤، شدیدا تحت تأثیر لیندن لاروش، رهبر حزب کارگر آمریکا قرار گرفت و با "نظریه های توطئه" او آشنا شد. به دلیل همکاری این دو، اف بی آی در یکی از سندهایش از شُمیناد به عنوان جاسوس لاروش در خارج از آمریکا یاد کرد.
در حالی که به گفته ناظران، به سختی می توان ژاک شُمیناد را در درون یکی از جریان های سیاسی قرار داد، او کارزار انتخاباتی خود را بر مبنای مبارزه با "اشغال مالی" فرانسه قرار داده که به عقیده او از سوی وال استریت، صندوق بین المللی پول و اتحادیه اروپا صورت می گیرد.
از نظر او، آینده بشر به بهره گیری از منابع "دریائی" وابسته است، زیرا "آنجاست که درهای تجسس باز است و همه چیز در آنجا قابل تأمل دوباره و بازسازی است."

ژان لاسل
سن: ٦٢ سال
حزب: مقاومت کنیم!
نماینده مجلس
او در دهکدۀ کوچکی در شهرستان «پیرِنه آتلانتیک» واقع در جنوب فرانسه به دنیا آمد و از سال ١٩٧٧ تاکنون به طور مداوم به عنوان دهدار همین روستا انتخاب شده است، به طوری که در ٢١ سالگی جوان ترین فرد در میان شهرداران و دهداران فرانسه بود. او از پانزده سال پیش به این سو نمایندۀ مجلس ملّی این کشور است.
ژان لاسل سال ها از نزدیکانِ فرانسوا بایرو، یکی از رهبرانِ سیاسی میانه رو در فرانسه بود و در انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٧ از او حمایت کرد.
او به محض بنیانگذاری حزب "جنبش دموکرات" در نوامبر ٢٠٠٧ توسط فرانسوا بایرو به عضویت این حزب در آمد و سه سال بعد، به عنوان معاون رئیس این حزب منصوب شد. او، با این حال، در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال ٢٠١٢، برخلاف بایرو که از فرانسوا هولاند طرفداری کرد، به نیکلا سارکوزی رأی داد.
او در سال ٢٠١٣ به قانون موسوم به «ازدواج برای همه» که تشکیل خانواده برای زوج های همجنس را نیز ممکن می ساخت، رأی منفی داد.
ژان لاسل در زمینه اروپا معتقد است که ساختار اتحادیه اروپا دموکراتیک نیست و فاقد هویت اروپائی است. او همچنین منتقد رشد اقتصادی ناعادلانه در اروپا و همچنین خواهان توجه ویژه به آینده جوانان این قاره است.