رد یا تایید توافق، ابزار سنجش سیاست‌ های اوباما

دیپلماسی ایرانی: اگر کنگره امریکا در رد توافق هسته ای با ایران شکست بخورد، ایالات متحده در آزادسازی سیاست خارجی خود از دست اسرائیل موفق خواهد شد. این حرف من نیست، چیزی است که جاستین رایموندو، روزنامه نگار میانه روی امریکایی که با اسرائیل مخالف است، می گوید. وی می گوید که بعد از آن کشورش می تواند روز V1 را که شبیه روز D Day است، جشن بگیرد، همان روزی که امریکا توانست عملیات نظامی معروف خود را با موفقیت به انجام برساند. شاید مهمترین روز در این عملیات روز 6/6/1944 بود که نیروهای متفقین در سواحل نورماندی پیاده شدند که ابتدای پایان کار آلمان نازی بود.

آن زمان گذشت که دولتی از یهودی های امریکا وابسته به اسرائیل در درون دولت امریکا تشکیل شود، یعنی مثل کاری که لویس سکاتر که بعدا به لیبی رفت، دیک چنی، معاون رئیس جمهوری اسبق امریکا، پائول ولفوویتز، معاون وزیر دفاع امریکا، داگلاس فایث، سرپرست وزارت دفاع امریکا و جان بولتون، معاون وزیر و بعدا سفیر امریکا در سازمان ملل انجام می دادند. چنین افرادی امروزه در کاخ سفید دیده نمی شوند، اما افراد دیگری هستند، چارلز کاروتهامر لیکودی گفت که توافق با ایران بدترین اتفاق در تاریخ دیپلماسی امریکا است، این یعنی این که بر عکس، بهترین اتفاق در تاریخ دیپلماسی امریکا است.

یاران اسرائیل در دولت جورج بوش پسر همیشه علیه مصالح کشورشان عمل کرده اند، اما وقتی که باراک اوباما آمد اوضاع را اصلاح کرد و بسیاری از تلاش های آنها شکست خوردند تا این که به توافق شش کشور جهانی با ایران رسیدیم، توافقی که میراث سیاسی اوباما محسوب می شود و اگر به تصویب کنگره برسد این میراث بر جای می ماند و اگر هم شکست بخورد به خیل شکست های دولت اوباما افزوده می شود.

نمی خواهم امروز بگویم که عدم تصویب توافق حتمی است، و کنگره می تواند با اکثریت دو سوم وتوی رئیس جمهوری امریکا را لغو کند، اعضای یهودی در دو مجلس سنا و کنگره اعلام کردند که علیه توافق رای خواهند داد. با این وجود باز هم بسیار سخت می توان تصور کرد که بتوانند دو سوم آرا را به دست آورند.

اوباما امروزه جنگی را اداره می کند، او مخالفان توافق را لابی هایی توصیف می کند که برای خرید مخالفان توافق میلیون ها دلار خرج می کنند. منظور او آیپک یا لابی اسرائیل است که بسیاری از اعضای دو مجلس کنگره را خریدند و رای آنها را در جیب شان گذاشتند. اوباما همچنین گفت دیگر مخالفان توافق تندروهای ایرانی ای هستند که شعار «مرگ بر امریکا» سر می دهند، و نسبت به رد توافق هشدار دارد و گفت این به آن معنا است که ایران بتواند ظرف چند ماه بمب اتم بخرد و بر حمایت خود از تروریسم بر کل خاورمیانه بیفزاید و حتی شاید موشک های حزب الله بر تلاویو فرود آیند.

در میان یهودی هایی که از اوباما حمایت می کند لوبی ج استریت میانه رو است که صندوق جورج سوروس از آن حمایت می کند، جروج سوروس میلیاردر امریکایی مجارستانی الاصل است که میلیاردها دلار صرف حمایت از سیاست های میانه رو در مخالفت با آیپک صرف کرده است.

مثالی برای وحشی گری یکی از مخالفان توافق دارم که پرسید چگونه ایالات متحده با ایران به توافق می رسد در حالی که چهار امریکایی در آن گروگان هستند؟ بله، چهار امریکایی محاکمه شوند بهتر از این است که سرنوشت اختلاف های هسته ای همه خاورمیانه را تهدید کند، اگر اسرائیل به دلیل هسته ای بودن ایران بخواهد به آن حمله کند میزان کشتار چنین جنگ احتمالی ای صدها هزار نفر خواهد بود.

بهترین چیزی که در دفاع از اوباما و سیاست های او خوانده ام چیزی است که پل کروگمن، برنده جایزه نوبل تحت عنوان «نامزدهای حزب جمهوری خواه و شکست اوباما در هر شکستی» نوشته بود. او 17 نامزد رقیب در انتخابات ریاست جمهوری را در یک مناظره تلویزیونی گرد هم آورد و دید که آنها بر امور بسیاری تمرکز می کنند در حالی که نسبت به سیاست های اوباما که با آنها مخالفت می کنند، توجهی ندارند در حالی که می گویند سال هایی که اوباما در کاخ سفید بوده فاجعه آمیز بوده است. این نویسند یهودی امریکایی کارشناس در امور جهانی در این برنامه خود ثابت کرد که همه فجایعی که جمهوری خواهان به اوباما نسبت می دهند محقق نشده است برای همین عنوان شکست در هر شکستی را که جمهوری خواهان می خواهند، برای مطلب خود برگزیده است.

بار دیگر، معتقدم که تصویب توافق هسته ای با ایران یا رد آن می تواند مهمترین سنجش برای موفقیت یا شکست دوران ریاست جمهوری اوباما باشد. پاسخ را ظرف چند ماه آینده خواهیم فهمید.

منبع: الحیات / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه: شنبه 31 مرداد 1394 / انتشار مجدد: دوشنبه 9 شهریور 1394