سیاست ما توزیع عادلانه نفت خام و نخبگان به دنیاست

ان شاءالله که اینطور باشد و به کوری چشم دشمنان دست بر زانو زده و کمر راست کنیم و جلوی رقبا سینه سپر کرده و روزی بیاید که به جای گفتن اینکه تنگه هرمز را می بندیم و دریا و آسمان و اقیانوس ها را بر دشمنان ناامن می کنیم، بگوییم تنگه هرمز را گشاد می کنیم و دریا و آسمان و اقیانوس ها را امن می کنیم تا نه فقط ما که همه ملت ها و دولت ها و حتی دشمنان مان از بزرگی و منش ایرانی و اسلامی ما بیاموزند و بدانند که نه بخیل هستیم و نه نیاز به بستن سر کوچه و تنگه داریم.

در گزارشی که عصر ایران منتشر کرده است خواندیم که کشور کویت می تواند در صورت بسته شدن تنگه هرمز نفت خود را به کشورهای عمان و امارات که با دریای عمان مرز دارند بسپارد و بدین طریق راه به آب های آزاد پیدا کند.

در خبری دیگر خواندیم که مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران گفته: افزایش صادرات نفت به چین خطر نیست و ایران برای فروش نفت خود هیچ گونه تخفیفی نمی‌دهد. این مقام نفتی با تاکید بر اینکه هر تولیدکننده بزرگ نفت سعی دارد نفت خود را روی دستش نگه ندارد، گفته: ایران هم برنامه هایی برای حفظ سهم تولید نفت خود در بازارهای مختلف دارد. با این حال ایران هیچ گونه تخفیفی پایین تر از قیمت های رسمی خود به خریداران خارجی نمی دهد.

به گفته وی، "در حال حاضر به طور متوسط روزانه 400 هزار بشکه نفت به هند و کمتر از 400 هزار بشکه به چین نفت خام صادر می شود. البته ایران قصد ندارد همه تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار دهد و حجم صادرات نفتی که به چین و هند می شود از کل صادرات نفت ایران رقم خیلی بالایی نیست. سیاست ایران توزیع مناسب نفت خام به همه مصرف کنندگان جهان است."

می بینید! سیاست ما توزیع عادلانه نفت خام به همگان است و در این کار هیچ تبعیضی میان رنگ ها و نژادها و ملت ها قائل نمی شویم. ما بر این عهد ایستاده ایم و هیچ قدرت و ابرقدرتی نمی تواند جلوی صدور آزادی و رفاه را از جانب ما برای مردم دنیا بگیرد.

البته توصیه می شود نیم نگاهی هم به وضع و حال تکنولوژی روز دنیا داشته باشیم. باید ببینیم چینی ها وهندی هایی که دارند اینطور بشکه روی بشکه از ایران نفت می برند و چک ماه های بعد را دستمان می دهند با این ماده خام سحرآمیز چه می کنند. ترس از این است که نفت را به ماده ای تبدیل کنند و یا به کاری بزنند و توی دستگاهی بریزند که قادر باشد مثلا آب را به نفت یا یک انرژی ارزان تر تبدیل کند و آن وقت خنجر از پشت بخوریم یا بشویم مصداق شاخه بری که روی شاخه نشسته. آن وقت هرچه تنگه ها را هم گشاد کنیم و بخواهیم نفتمان را سرازیر کنیم می بینیم آب یا یک مایع تازه وارد عمل شده و دیگر کسی خریدار نفت نیست. از این دنیای عجیب و غریب چیزی بعید نیست. مگر همان روزی که انگلیسی ها نفت را در مسجد سلیمان از زیر زمین بیرون کشیدند و دهانمان از حیرت باز ماند که این آب سیاه چیست و خدایا به فریاد برس و بلا نازل شده و... می دانستیم که این نفت چه نعمت و ثروتی است و با همه سیاهی اش چه سفیدبخت می کند آدم را؟

حالا نفت را داریم ولی خیلی چیزهای دیگر را هم داریم صادر می کنیم. آقای احمدی نژاد گفته هیچ منعی برای خروج نخبگان از کشور وجود ندارد. اتفاقا اگر نیک دقت کنید متوجه می شوید که این جمله مصداق همان گفته ایشان در مجامع و نشست های بین المللی است که می گفت در ایران آزادی کامل وجود دارد؛ آزادی مهاجرت، آزادی فروش نفت به هر بهای ممکن و انواع و اقسام آزادی ها که ذکرشان در این فضای کوچک نمی گنجد.