فوکوشیما ابزار بازی جدید غرب با ایران

دیپلماسی ایرانی: بحران هسته‌ای در نیروگاه اتمی‌فوکوشیما در ژاپن از سه هفته پیش تاکنون ادامه دارد. در فضایی که زلزله ژاپن همگان از شرقی‌های همسایه این کشور تا غربی‌های جا گرفته در قاره سبز را به وحشت انداخته است، تحلیل‌گران مسائل بین المللی فرصت را برای حمله به ایران مغتنم شمرده اند.

در شرایطی که بیشترین کشورهای دارنده تسلیحات هسته‌ای در غرب مامن دارند و با قدرت هسته‌ای خواندن خود از هرگونه پرسش و پاسخی در امان هستند با این همه ژاپن و زلزله آن بهانه ای است در اختیار تندروهایی که سال‌هاست با دلیل و بی دلیل برنامه هسته‌ای ایران را خطری جدی برای خود می‌دانند.

سایت دیپلمات برای چندمین بار در یک ماه گذشته به مقایسه میان بحران هسته‌ای در ژاپن و پرونده هسته‌ای ایران پرداخته و می‌نویسد: هیاهوی هسته‌ای به راه افتاده در ژاپن ما را به یاد ماجراهای هسته‌ای می‌اندازد که می‌تواند با برنامه هسته‌ای کشورهایی نظیر ایران تکرار هم شود.

مقابله با برنامه هسته‌ای ایران همچنان در راس برنامه‌های سیاست خارجی ایالات متحده قرار دارد. شورای امنیت سازمان ملل هم برای پایان دادن به این دغدغه بین المللی است که از چند ماه پیش تاکنون رویه خود را مقابل ایران تغییر داده و قطعنامه جدی صادر شده علیه این کشور در زمره همین تغییر استراتژی‌ها است. در شرق آسیا فعالیت‌های هسته‌ای کشورها هر روز بیشتر و عمیق‌تر می‌شود و این مساله نگرانی غربی‌ها را فراهم کرده است.

نویسنده این گزارش در ادامه ادعا می‌کند که برنامه هسته‌ای ایران با تلاش‌های انجام گرفته برای مهار آن تا اندازه ای محدود شده است: برای متوقف نگاه داشتن برنامه هسته‌ای ایران باید کانال انتقال مواد اصلی به نیروگاه‌های تهران را مسدود نگاه داشت. اکنون تمام هم و غم نیروهای بین المللی بر تحریم مالی ایران استوار است. البته روند انتقال مواد اولیه به تهران از طریق مسیر آبی هم مورد بازرسی کامل قرار خواهد گرفت. شرکت‌های بیمه بین المللی هم از امضای بارنامه‌های ایرانی و یا بیمه کردن کالاهای انتقالی به این کشور سرباز می‌زنند.

دیوید آلبرایت که برنامه هسته‌ای ایران را از ابتدای امر مورد واکاوی قرار داده است در این خصوص می‌گوید: چین همواره از اصلی‌ترین تامین کنندگان مواد مورد نیاز ایران برای برنامه هسته‌ای بوده است. ایران در طول سال چندین بار نیروهای خود را به چین می‌فرستاد تا مواد اولیه مورد نیاز فراهم کند. البته این رویه تا بعد از تصویب قطعنامه تحریم ایران در شورای امنیت در ماه ژوئن سال گذشته هم ادامه داشت.

واشنگتن و اروپایی‌ها ادعا می‌کنند که برنامه هسته‌ای ایران در حقیقت پوششی است برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای. انواع و اقسام تحریم‌ها نیز از راه رسیدند تا شاید بتوانند این برنامه هسته‌ای را مهار کنند. غربی‌ها اصلی‌ترین هدف از این تحریم‌ها را مهار توانایی ایران برای غنی سازی اورانیوم دانسته اند. ایران نیز در جبهه دیگر اتهام تلاش برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای را ناوارد دانسته و تاکید دارد که برنامه هسته‌ای این کشور برای تولید انرژی و مصارف صلح آمیز است و نه چیزی بیشتر.

نویسنده این مطلب برای دیپلمات ادعا می‌کند که ادعای ایرانی‌ها در خصوص عدم موفقیت آمیز بودن تحریم‌ها ناصحیح است و می‌نویسد: کاملا بدیهی است که تحریم‌ها بر بخشی از برنامه‌های هسته‌ای و اقتصادی ایران تاثیر گذاشته است. کشتی‌های حامل مواد ممنوعه به مقصد ایران در سنگاپور و چند کشور آسیایی دیگر متوقف شده اند. علاوه بر این ماجرای ژاپن و البته اصرارهای آمریکا منجر به روی آوردن کشورهای بیشتری در منطقه آسیا به تحریم ایران شده است. کره جنوبی اخیرا 120 کمپانی را که با ایران داد و ستد داشتند پلمپ کرده است. شعبه بانک ملت ایران در کره جنوبی به عنوان نمونه بسته شده است. مالزی نیز قراردادهای خود با ایران در زمینه کالاهای قید شده در موراد تحریمی ‌را ملغی اعلام کرده و همزمان به جبهه تحریم کنندگان ایران پیوسته است.

بر اساس قطعنامه شورای امنیت و به دنبال آن تحریم‌های یک‌جانبه کنگره آمریکا و اتحادیه اروپا فروش هرگونه موادی که ایران بتواند از آن برای تولید مواد هسته‌ای استفاده کند به این کشور ممنوع است.

نویسنده این گزارش در نهایت می‌نویسد: شاید بتوان ادعا کرد که کشوری مانند مالزی که سابقه قرابت با آمریکا را ندارد در ماجرای پرونده هسته‌ای ایران تا حدودی به واشنگتن نزدیک شده است اما همزمان در کشوری مانند سنگاپور هستند کمپانی‌هایی که به نوعی تحریم‌ها را دور می‌زنند. البته متوقف شدن کشتی‌‌های ایرانی در ساحل‌های کشورهای آسیایی شاید چندان به چشم غربی‌ها نیاید اما هزینه ای است که بر دوش ایرانی‌ها افتاده و به نوعی می‌تواند دستیابی به انرزی هسته‌ای را برای آنها سخت‌تر کند.