بررسی نامه جلیلی به سولانا
تهران به‌دنبال خرید زمان است
گفت و گو با دکتر صادق ربانی، کارشناس مسائل هسته‌ای
نامه سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران و هدایت‌کننده تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، به خاویر سولانا، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، از سوی طرف های غربی تنها نوعی شکایت از روند موجود در برابر برنامه هسته ای تهران تلقی شد و پاسخ گروه 1+5 به این نامه که از سوی سولانا داده شد، همان تاکید مجدد بر ادامه مسیر دیپلماسی و تحریم در قبال ایران بود.
از سوی دیگر برخی از مسئولان کشور ارائه این نامه را برای ادامه همکاری مثبت تهران و غرب ضروری و آن را تاکیدی بر شفافیت مواضع هسته ای ایران ارزیابی کردند.
با هدف بررسی اهداف مورد نظر ایران از ارائه این نامه و تاثیر ابزارهای تحریم و دیپلماسی در حل و فصل موضوع هسته ای کشور، گفت و گویی با دکتر صادق ربانی، کارشناس مسائل هسته ای انجام داديم که در ادامه می خوانید.
- ارزیابی شما از نامه دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران به خاویر سولانا چیست، با توجه به اینکه غرب این نامه را در روند مذاکرات بی تاثیر دانسته است؟
به نظر می رسد که ایران با این‌گونه اقدامات به‌دنبال خرید زمان است و طرف های غربی نیز به این امر واقف شده اند، از این دید، نظرمثبتی به نامه آقای جلیلی ندارم. معتقدم که کشورهای 1+5 در انتظار تغییر رئیس جمهور در ایالات متحده امریکا هستند تا شاید پس از آن بتوانند فضای موجود در موضوع هسته ای را تغییر دهند.
گروه 1+5 بیشتر تحت تاثیر سیاست های ایالات متحده امریکا بوده و از این رو منتظر تصمیمات آتی دولت این کشور در قبال ایران است تا بعد از آن اقدامات خود را در مورد ایران به اجرا درآورد.
- فکر نمی کنید خرید زمان و شکایت از روند موجود از سوی ایران، ادامه مذاکره با طرف های غربی را سخت تر خواهد کرد؟
قطعا همین‌گونه است و ایران بر این امر واقف است، فکر نمی کنم که تهران با این اقدامات به‌دنبال حل موضوع باشد. مقامات کشور، اهداف بزرگی را در سایه برنامه هسته ای مطرح کرده اند و اکنون به‌‌دبنال راه هایی هستند که حول این اهداف، سیاست های خود را تنظیم کنند.
- تا چه اندازه همراهی ابزارهای غرب در برابر ایران یعنی تحریم و دیپلماسی را کارساز می دانید؟
به نظر می رسد تاکنون به خوبی این ابزارها تاثیر خود را گذاشته اند، در سخنان رئیس جمهور ایران به‌طور ضمنی تاثیر تحریم های بین المللی بر اقتصاد ایران، پذیرفته شده است.
توجیه تورم موجود در ایران به‌سادگی ممکن نیست مگر آنکه ریشه های اوضاع نامناسب اقتصادی را به خارج از مرزها نسبت دهند، ضمن آنکه به خوبی تاثیر تحریم ها در بازار داخلی قابل مشاهده است.
- در صورت ادامه فرآیند خرید زمان از سوی ایران، آیا ممکن است شاهد تغییر سیاست های غرب یعنی اعمال تحریم و جایگزین شدن گزینه نظامی بود؟
برخی مسائل قابل پیش بینی نیست. بحران اقتصاد کنونی امریکا که به کشورهایی اروپایی نیز رسیده است. از این رو، شرایط کنونی برای ایران نوعی فرصت است، ضمن آنکه تهران این شانس را دارد که اکنون امریکا علاوه بر بحران اقتصادی، در افغانستان و عراق نیز درگیر است. اگر غرب فارغ از اين ماجراها بود، اوضاع ایران نیز مانند حال حاضر نبود، به این ترتیب تغییر سیاست های غرب بستگی به شرایطی دارد که در آینده رخ خواهد داد.
-آیا تهران از فرصت های موجود به خوبی در موضوع هسته ای خود بهره گیری می کند؟
دولت ایران بیشتر بروی همین فرصت ها کار می کند، در واقع بدنبال کسب حداکثر استفاده از این فرصت‌هاست و بر این اساس در تلاش است با استفاده از دیپلماسی- تا جایی که امکان دارد- کار را پیش ببرد و در صورت عدم توفیق، راه دیگری را پیش گیرد.
نظر شما :