با برداشت مطبوعات خارجی از اظهارات رهبری مخالفم

آقای محبیان اظهارات اخیر مقام معظم رهبری در حمایت از آقای احمدی­نژاد را چگونه ارزیابی می­کنید؟

این طور به نظر می­رسد که موضع­گیری مقام معظم رهبری پاسخگویی به یک سئوالی بود که در ذهن پاره­ای از سیاستمداران مطرح می­شد و آن هم منطق حمایت قدرتمند رهبری از دولت نهم بود. رهبری در این پاسخ در واقع منطق حمایتی خودشان را بیان کردند مبنی بر این که اولا ایشان از همه دولت­ها بر اساس سنت و سیره امام حمایت مى‌کنند. دوم این که دولت طبیعتا بیشترین بار کشور را بر دوش دارد و بنابر این باید مورد حمایت قرار بگیرد. منطقا این کار کار درستی است. سوم این که دولت آقای دکتر احمدی­نژاد دارای سه شاخصه هست که این سه شاخصه آن را ارجحیت می­بخشد و آن را شایسته حمایت می­کند.

در مورد تذاکرات هم تذاکراتی را به دولت دادند که به نظر من برای دولت می­تواند بسیار راهگشا باشد و اگر دولت به آن توجه کند بسیاری از بحران­ها خلاصی پیدا می­کند. یکی تذکر ایشان در مورد پذیرش نقدها بود و این که علی رغم این که بین تخریب و نقد فاصله وجود دارد ولی دولت سعه صدر خودش را در قبال نقدها نشان بدهد و حتی از مخالفان هم نقدها را پذیرا باشد و بتواند خودش را تقویت کند به وسیله توصیه­های مثبتی که در درون نقدها وجود دارد.

نکته بعدی بحث گسترش چتر دولت بر سر نخبگان بود و این که دولت نخبگان را مورد توجه قرار بدهد و نقطه نظرات آنها را ارزیابی بکند و مورد استفاده قرار بدهد. نکته سوم در مورد اطلاع­رسانی دولت بود مبنی بر این که دولت به نحو درست بتواند فعالیت­هایش را بیان بکند. رفتارهای اطلاع رسانی دولت مبتنی بر نوعی رفتار روابط عمومی گونه صرفا نباشد که بخواهد بخشنامه­ای از نشریات بخواهد کارکردهایش را منتشر بکنند بلکه باید یک تعامل معقول و منطقی­ای را داشته باشند. مجموعه اینها نشان می­دهد که رهبری حمایتی که از همه دولت­ها داشته به اضافه بعضی از شاخصه­هایی که دولت جدید دارد باعث شده که رهبری منطق حمایتیشان را این گونه سامان بدهند.

مطبوعات خارجی بخشی از اظهارات مقام معظم رهبری را منتشر کردند و بر روی آن تاکید کردند که ایشان به آقای احمدی­نژاد تاکید کرده­اند که شما برنامه­هایتان را برای یک دوره پنج ساله طراحی کنید و به فکر یک دوره پنج ساله باشید و حمایتی که من از دولت شما کردم سابقه نداشته است. مثلا روزنامه الشرق­الاوسط در شماره امروز خود بر روی این اظهارات بسیار متمرکز شده بود. نظر شما در این زمینه چیست و به نظر شما این حمایت تعریف تازه­ای از دیپلماسی ایران برای پنج سال آینده ارائه نمی­دهد؟

ببینید وقتی که رهبری فرمودند که شما برنامه­ریزی که می­کنید برای یک دوره باشد و این که از آن طرف هم فرمودند این سال آخر فعالیت شما است و شما سست نشوید. این تاویلاتی که برداشت می­شود مبنی بر این که چون ایشان فرمودند سال آخر هست و بنابر این دولت در دور آینده حضور نخواهد داشت یا این که نه، فرمودند برنامه­هایتان را پنج ساله ببینید و بر برنامه پنج ساله تاکید بکنید، معنایش این است که دور بعد هم ایشان باید رئیس جمهور باشد، چنین برداشتی از صحبت­های رهبری درست نیست.

رهبری به قواعد دموکراتیک کاملا ملتزم هستند و بر آن تاکید دارد و همیشه بر رای مردم تاکید داشتند. لذا هیچ گونه دستور العملی مبنی بر این که دور بعد انتخابات ایشان رئیس جمهور باشد یا نباشد در سخنان رهبری مستفاض نمی­شود و به نظر من آن چیزی که هست توصیه معقول رهبری بود مبنی بر این که چون سال آخر دولت هست شما سست نشوید و فعالیت­هایتان کاهش پیدا نکند و در عین حال نگاه و گستره نگاهتان چون در سال آخر خودتان را می­بینید بر اساس یک سال تنظیم نشود. بلکه در چارچوب یک برنامه پنج ساله عمل کنید.

آیا شما اظهارات ایشان را مبنی بر حمایت کامل از دیپلماسی آقای احمدی­نژاد برداشت نمی­کنید؟

دیپلماسی ایران اساس و چارچوبش توسط رهبری تعیین می­شود. لذا رئیس جمهور نقش دارد ولی نقش قاطع و استراتژیک توسط رهبری ایفا می­شود. بنابر این رهبری از چارچوب دیپلماتیک حمایت می­کند ضمن این که بر نوع برخورد فعال دولت آقای احمدی­نژاد در مقایسه با دولت­های پیشین بیشتر تاکید گذاشتند و این نشان دهنده این است که رهبری استحکام در مواضع البته در چارچوب عقلانیت و منافع ملی را کاملا تایید می­کند.

شما پرونده دیپلماسی آقای احمدی­نژاد را چگونه ارزیابی می­کنید؟

به نظر من باید در یک نگرشی که نخبگان در این حوزه می­اندازند نظرات جلب شود. نظر شخصی من این است که از پاره­ای از رویکردها دولت آقای دکتر احمدی­نژاد توانسته تفسیر مستحکمی از ایران ارائه بدهد ولی در عین حال آیا این همان چارچوب نهایی بوده که می­تواند حداکثر منافع را تامین بکند در مورد این به نظر من جای سئوال­هایی وجود دارد.