المانیتور: پمپئو در مصر ظریف را نشانه رفت اما به سخره گرفته شد
لارا روزن در المانیتور نوشت: سخنان حزب گرایانه اخیر پمپئو در قاهره که طی آن به خاطر سیاستهایی مانند تعامل هستهای با ایران و تلاش برای ارتباط با مردم خاورمیانه، به شدت دولت اوباما را مورد سرزنش قرار میداد، از سوی کارشناسان امور منطقهای و دیپلماتهای سابق آمریکایی، سخنانی ناملاحظه کارانه و مغایر با شأن دیپلماتیک قلمداد شده است.
به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: پمپئو طی این سخنرانی در دانشگاه آمریکایی قاهره گفت: «نگاه نادرست ما به خودمان به عنوان نیرویی که موجب چنددستگی در خاورمیانه میشود، سبب شد بموقع به کمک شرکا و متحدان خود نشتابیم و تمایل ما به صلح به هر قیمتی موجب شد که با خصم دیرین خود ایران، به توافق برسیم». وی در ادامه افزود: «اما خبر خوش این است که دوران شرمساری خودخواسته آمریکا به پایان رسیده است و همچنین سیاستهایی که موجب پیدایش معضلاتی غیرضروری میشد». اما دیپلماتهای فعلی و پیشین، در یک کلام، به هیچوجه تحت تاثیر این سخنان قرار نگرفتند.
دیپلمات و سفیر سابق آمریکا در یمن، جرالد فیراشتین، به المانیتور گفت: «سخنان پمپئو تکرار اظهارات آنها در دو سال گذشته بود. لحنی خصمانه داشت و چیز جدیدی در آن نبود. چرا فکر میکنند هنوز کسی علاقه دارد درباره سخنرانی سال ۲۰۰۹ اوباما در قاهره چیزی بشنود؟ از این مسأله دیگر باید گذشت». این دیپلمات در ادامه افزود: «اکنون شما مسئولیت دارید و کار بر عهده شماست. مردم میخواهند بدانند شما چه میکنید نه اینکه بدانند از نظر شما، کدام کار اوباما اشتباه بود. و از این منظر، محتوای خاصی دیده نمیشود. فقط وعدههایی پوشالی از تمام کارهایی که قصد انجام آن را دارند و اینکه چقدر آمریکا کشور خوبی است که هیچ وقت کشور دیگری را اشغال نکرد. خب که چه؟!».
متیو لویت، مقام سابق در اف بی آی و وزارت خزانهداری معتقد است که احتمال کمی وجود دارد سخنان پمپئو، موجب اطمینان خاطر متحدان و شرکای آمریکا در منطقه شود که از تغییر مداوم رفتار ترامپ در منطقه و عدم مشورت با آنها دچار یأس شدهاند. او به المانیتور گفت: «من فکر نمیکنم دولت ترامپ درک درستی از میزان نگرانیهای متحدان آمریکا از قابل اتکا بودن ما در منطقه و اروپا داشته باشد. این فقط مربوط به تصمیم عقبنشینی از سوریه نیست، بلکه مربوط به نحوه اتخاذ و اعلام این تصمیم است. جفری، نماینده آمریکا در سوریه، یک روز چیزی میگوید و روز بعد ترامپ چیز دیگری مخالف با آن میگوید. مردم نمیتوانند با این رفت و برگشت پینگ پنگی همگام شوند. متحدان ما شاهد فقدان شفافیت و نظام تصمیمسازی درستی هستند». لویت میگوید: «هرچند اینکه هنگام ناآرامی به منطقه بروید و به مردم اطمینان بدهید که قصد دارید برای ثبات منطقه بر حضور خود بیفزایید، در نفس خود کار خوبی است اما کافی نیست.» لویت معتقد است که حملات در این سخنرانی به عملکرد دولت قبل در این منطقه نیز آزاردهنده بوده است. او میگوید: «چه کار دموکراتها باشد و چه جمهوریخواهان، همیشه از انتقاد و تسویه حسابهای داخلی مقامات آمریکایی هنگام حضور در سایر کشورها رنج میبرم.»
الن تاشر، عضو سابق مجلس و وزارت خارجه در دولت اوباما در توییتر خود نوشت: «سخنانی منزجرکننده و بیشرمانه از سوی پمپئوی حزبگرای حقیر و مجذوب ترامپ، در اطراف او هیچ دولتمرد فراحزبی یافت نمیشود».
فیراشتین یکی از تماشاگران سخنرانی پمپئو بود که متوجه شد پمپئو درک اشتباهی از یک حقیقت مهم دارد و آن موقعی بود که گفت اصلا تصور نمیکردم یک نخستوزیر از اسراییل، به عمان برود. در واقعیت پیش از سفر نتانیاهو به عمان، دو نخستوزیر دیگر اسرائیل نیز از عمان دیدار کرده بودند. فیراشتین میگوید: «وقتی من در دولت بودم، چه دموکرات و چه جمهوریخواه، هیچ وقت اجازه داده نمیشد که یک سخنرانی بدون انجام تحقیقات لازم ارائه شود. اینکه اجازه میدهند مسائلی اشتباهی در این سخنرانی ها مطرح شود، نشان دهنده نحوه انجام کار آنها و نداشتن افراد حرفهای برای نوشتن این متون است. این سخنان از بس پوچ بودند، قبل از پایان شب سخنرانی، به زبالهدان تاریخ رفتند».
البته مخاطبان حاضر در سالن دانشگاه آمریکایی قاهره نیز چندان تحت تاثیر این سخنرانی قرار نگرفتند. فیراشتین میگوید: «در طول سخنرانی، دیده نشد که کسی آن را تحسین کند و حتی در پایان نیز حضار واکنش خاصی به آن نشان ندادند. اصلا تصور نمیکنم در آن سالن، هیچ استقبالی از سخنان او به عمل آمده باشد».
پمپئو متوجه نشده بود که مصریها تمایلی ندارند بخشی از ائتلاف علیه ایران باشند. به گفته فیراشتین، در نهایت سخنان او حکایت از تمایل ناچیزی برای تعامل با مردم خاورمیانه در مقابل رهبران دیکتاتور آنها داشت. «مهم نیست که طرفدار یا مخالف عملکرد اوباما باشید هرچند که خود من، انتقادات زیادی از او دارم اما دولت او دستکم تلاش میکرد بیشتر با مردم منطقه ارتباط برقرار کند نه اینکه فقط با اردوغان، سیسی و بن سلمان نشست و برخاست کند.»
پمپئو با اشاره آشکار به همکاری با حاکمان مستبد حاشیه خلیجفارس به منظور سرکوب هرگونه حرکت مخالف داخلی گفت: «تمایل ما برای خطاب قرار دادن فقط مسلمانان و نه ملتها، موجب غفلت از تنوع غنی فرهنگی در خاورمیانه و پیوندهای قدیمی بود. این نگاه تاثیر مخربی بر مفهوم دولت-ملت دارد که سنگ بنای ثبات بینالمللی است».
سینا توسی، پژوهشگر عضو شورای ملی ایرانی-آمریکاییان به طور خلاصه نظر خود را درباره سخنان پمپئو اینگونه در توییتر مطرح میکند: «حمایت مضاعف از کشوری که دارای حکومتی استبدادی است، انداختن تقصیر تمام معضلات منطقه به گردن ایران، پشت کردن به مطالبات دموکراتیک مردم منطقه».
جوزی انسور، خبرنگار تلگراف در بیروت میگوید: «آشکار است که این سخنرانی نه برای مردم مصر و نه مردم منطقه، بلکه برای مصرف داخلی در آمریکا ارائه شده است. رییسش باید از او راضی شده باشد.» چنانکه پیشبینی میشد، وزیر امورخارجه ایران که هدف حملات این سخنرانی بود، پیام اصلی این سخنان که تاکید بر مطلوبیت حضور آمریکا در منطقه بود را به سخره گرفت. جواد ظریف در توییتر نوشت: «هر جا و هر گاه شاهد دخالت آمریکا بودیم، هرج و مرج، سرکوب و نارضایتی به دنبال داشت... آن روزی که ایران نیز ادای متحدان آمریکا در منطقه را در بیاورد و یک کشور نرمال از نظر آنها بشود، روزی است که جهنم بر منطقه حاکم میشود». ظریف افزود: «بهتر است آمریکا به از دست دادن ایران عادت کند».
نظر شما :