چرا اعراب و اسرائیل از توافق غرب با ایران می‌ترسند؟

گری سیک، استاد دانشگاه کلمبیا و عضو شورای امنیت ملی دولت آمریکا در دوران ریاست جمهوری جرالد فورد، جیمی کارتر و رونالد ریگان نیز طی یادداشتی در نشریه پولیتیکو درباره تحولات خاورمیانه، سیاست آمریکا در قبال ایران را بررسی کرده و تغییر سیاست  آمریکا در قبال ایران در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما از «مهار» به «تعامل محدود» را دلیل اعتراض و فریاد متحدان سنتی آمریکا یعنی اسرائیل و عربستان دانسته است. گری سیک معتقد است کشورهای منطقه مدت ها است که به رفتار کدخدامنشانه آمریکا که تضمین کننده انزوا و تحت فشار ماندن ایران است، عادت کرده اند.

به گزارش فرارو، این استاد روابط بین الملل می نویسد: دولت های عربی و اهل سنت منطقه، به طرز عجیبی، از گفتمان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل پیروی کرده اند که هشدار می دهد ایران به دنبال ساخت سلاح هسته ای است و بالقوه تهدیدی برای هر دولتی خواهد بود که با اقداماتش در منطقه مخالفت کند. آمریکا تا حدی برای رفع این نگرانی ها مذاکراتی را برای ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته ای پیگیری کرده است. این مذاکرات، در تعجب همگان، به توافقی اولیه در نوامبر 2013 و در ادامه به توافقی درباره پارامترها در دوم آوریل در لوزان منتهی شد. مذاکرات برای تهیه توافق نهایی در حال انجام است.

وی در ادامه می نویسد: علی رغم اینکه چشم انداز توافق به شدت احتمال توسعه سلاح هسته ای از سوی ایران را کاهش می دهد، واکنش اسرائیل و کشورهای عربی خلیج فارس هیستریک بود. این واکنش نشان می دهد که نگرانی اصلی کشورهای عربی و اسرائیل، در واقع خطر سلاح هسته ای ایران نبوده بلکه تهدید نفوذ سیاسی ایران در منطقه، از عراق، سوریه و لبنان تا یمن است. ظاهرا ترس آنها از این است که ایران رها شده از بند تحریم ها، در کنار نمایش ایرانی که مهارت خود را در مذاکرات با قدرتمندترین کشورهای جهان برای کسب توافق نشان داد، نفوذ سیاسی خود را در سرتاسر منطقه تقویت خواهد کرد.