چرا داعش بهتر از ارتش عراق عمل می‌کند؟

 

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، مقامات ارتش آمریکا معتقدند که نیروهای داعش هفته ها است نبرد رمادی را به دقت برنامه ریزی کرده بودند و برخی نیرو ها را وارد این شهر کردند تا چندین ساختمان دولتی را محاصره کنند و بعد نیروهای عراقی که در این ساختمان ها بودند را محاصره کنند. آن ها همچین مواضع عراق را با ده ها خودروی زرهی عراقی و بولدوزر مجهز به مواد منفجره مورد حمله قرار دادند. با توجه به تعداد کشته ها و زخمی ها، به نیروهای خسته و بدون روحیه عراقی دستور داده شد که به مواضع دفاعی خود در خارج از این شهر عقب نشینی کنند. مقامات آمریکایی می گویند ده ها خودروی زرهی، از جمله قطعات تانک و توپخانه از سوی نیروهای دولتی رها شده بود. 

 

سیاست گذاران عصبانی آمریکایی نیروهای عراقی را به دلیل ترک این شهر به شدت مورد انتقاد قرار دادند. مارتین دمپسی، فرمانده ستاد مشترک ارتش آمریکا هفته گذشته در نشست ناتو در بروکسل به خبرنگاران گفت: «ارتش عراق از رمادی بیرون رانده نشد، بلکه خودش از رمادی بیرون رفت.» در عین حال، اشتون کار تر، وزیر دفاع آمریکا نیز طی مصاحبه ای علنا نیروهای عراقی را متهم کرد که «فاقد اراده برای جنگ» هستند. 

 

اظهارات وزیر دفاع آمریکا به سوال بزرگی که در مورد جنگ رمادی و همچنین فشار گسترده تر علیه داعش مطرح است، اشاره دارد: اگر ژنرال های عراقی همچنان از نظر فکری و مانورهایی که صورت می گیرد از همتایان خود در این گروه تروریستی عقب بمانند، آیا بغداد می تواند پیروز شود؟ 

 

البته پیروزی و شکست در جنگ همواره پیچیده بوده است. زمانیکه مسئله رمادی مطرح می شود، شکست را نمی توان تنها به پای رهبری بد نوشت. مایکل نایتس از موسسه تحقیقات واشنگتن که به طور ویژه روی مسائل ارتش عراق کار می کند معقتد است ارتش و پلیس عراق نزدیک به ۱۸ ماه با حمایتی اندک از سوی دولت بغداد جنگیده اند، در حالیکه «نه محلی امن، نه استراحت و نیروی تازه ای و نه راه فراری از جنگ داشته اند.» 

 

با این حال هیچ تردیدی نیست که جنگ علیه داعش به دلیل ضعف فرماندهان عراقی که دائما در پیش بینی آنچه دشمنانشان قرار است انجام دهند ناکام بوده اند یا نتوانسته اند به درستی آماده پاسخگویی شوند، با مانع روبرو شده است. 

 

یکی از دلایل مشکلاتی که ارتش عراق دارد، مهارت نظامی و میزان تعهد به جنگ است: نیروهای امنیتی عراق که در میدان حضور دارند مقابل افسران سرسختی ایستاده اند که در دوره صدام حسین آموزش دیده اند و ۱۲ سال گذشته را در استان انبار رفت و آمد داشته و هم با نیروهای آمریکا و هم با نیروهای عراقی شیعه می جنگیدند. 

 

این در حالی است که احمد علی، یکی از مقامات ارشد آموزش صلح در مرکز عراق می گوید فرماندهان داعش ساختارهای قبیله ای و اجتماعی این استان را به خوبی می شناسند و همین مسئله به این گروه کمک می کند که به خوبی تشخیص دهند با کدام قبیله می توان همکاری کرد و کدامیک را باید به طور نظامی شکست داد. 

 

پیشروی های داعش در میدان نبرد، محصول ناخواسته و درازمدت تصمیم آمریکا برای تفرقه افکنی در ارتش عراق در سال ۲۰۰۳ پس از سرنگونی رژیم صدام حسین است. یک نسل تخصص نظامی سنی عراق وارد خیابان ها شد و در نهایت در مقابل شورش های مردمی شکست خورد. شرایط طی سال های اخیر و زمانیکه دولت نوری المالکی، نخست وزیر وقت عراق فرماندهان باتجربه سنی را از نیروهای امنیتی پاکسازی کرد و به برخی نیروهای کم توان تر ترفیع داد، بد تر شد. به طور کلی در دوره نخست وزیری مالکی، فرماندهان و افسران لایق سنی چندان مجال فعالیت نداشتند و آنهایی توانستند پست های نسبتا با نفوذی کسب کند، اغلب هدف بی اعتمادی قرار می گرفتند. 

 

ضمن اینکه فقدان نسبی حضور آمریکا در بغداد پس از خروج نیرو هایش در دسامبر ۲۰۱۱ نیز شکافی در آموزش رهبران ارشد نظامی ایجاد کرد که غلبه بر آن چندان آسان نیست. به طور کلی آمریکا با کمتر از ۲۰۰ مشاور نظامی در سفارتخانه اش در بغداد، حضور اندکی در این کشور داشته است.