مصر در انتظار روزهای بهتر
انقلاب پس از انتخابات از راه می رسد ؟
انتخابات ریاست جمهوری در مصر در فقدان تدوین قانون اساسی جدید رخ داد.انتخاباتی که می تواند به تغییر یا نکمیل روند انقلاب در این کشور منتهی شود
دیپلماسی ایرانی : زمانی که مصری ها در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه در پای صندوق های رای حاضر شوند تنها نخستین رئیس جمهور منتخب مصر نخواهد بود که با آرای آنها جانشین حسنی مبارک خواهد شد بلکه این هویت ملی و سرنوشت سیاسی یک کشور است که در پای صندوق های رای کلید خواهد خورد. سیزده کاندید با هم رقابت می کنند و در این بازی این مصری ها هستند که انتخاب می کنند آیا به دنبال سپردن امور کشور باستانی خود به یک سکولار هستند یا یک اسلام گرا. آیا می خواهند امور را به انقلابیون بسپارند یا آنها که سیاست های بازمانده از زمان مبارک را ادامه می دهند؟
پس مانده را در عربی فلول می خوانند که به معنای باقیمانده غذایی است که در ظرف باقی می ماند. این واژه در دنیای سیاست در مصر به معنای رجوع به افرادی است که در زمان حسنی مبارک هم در قدرت بودند. با وجود آنکه مصری ها اصرار دارند حوادث ژانویه 2011 را که منتهی به خروج حسنی مبارک از قدرت شد، انقلاب بخوانند اما کم نیستند در همین کشور افرادی که شک دارند بتوانند تمامی ارکان قدرت را از نظامیون گرفت و به طبقه سیاستمدار صرف داد.
15 ماه پس از سقوط حکومت سی ساله حسنی مبارک ، اوضاع در اطراف میدان تحریر که در آن روزها میزبان جمعیت انقلابی بود هنوز عادی نشده است . صنعت توریسم هم راستا با منابع ذخایر ارزی و پایه های اقتصاد متزلزل است و سیر نزولی خود را طی می کند.
در شرایطی که برخی مصری ها به فعالیت های سیاسی روی آورده اند که در زمان مبارک حتی تصور آن نیز غیرممکن بود ، اما جمعیتی هم ادعا می کنند که خود را برای شرکت در انتخابات به دردسر نخواهند انداخت چرا که پارلمان منتخب که بیشتر کرسی های آن به اسلام گراها رسید نتوانسته بسیاری از خواست های مردمی را عملی کند.
ناآرامی های خیابانی در مصر تبدیل به مساله ای عادی شده است. جنایت های خیابانی شاید با معیارهای غربی هنوز نرخ پایینی داشته باشد اما این روند در حال افزایش است. این نسیم سیاسی در پرجمعیت ترین کشور عربی که البته استراتژیک ترین آنها هم است هر روز صورت را نوازش می دهد و خود را در خاطره ها تکرار می کند.
نویسنده این مطلب برای نیویورک پست در این خصوص می نویسد: برخی پیش بینی ها حاکی از آن است که اصلی ترین رقابت ها میان عبدل منعم ابوالفتوح 60 ساله اسلام گرای جدا شده از اخوان که خود را میانه رو می داند ، احمد شفیق نخست وزیر روزهای حضور مبارک در قدرت و عمر موسی 75 ساله که روزی ردای وزیر امور خارجه مصر را بر تن داشت و مدتی هم دبیر کل اتحادیه عرب بود ، جاری است.
در مصاحبه هایی که در هفته گذشته از کاندیداها منتشر شد هیچ کدام نتوانستند به صراحت به دغدغه های اقتصادی و سیاسی مردمی پاسخ دهند. بسیاری وعده دادند که خلا بوجه ای 11 میلیاردی را در هجده ماه آینده جبران کنند و سرمایه های افرادی را که در سالهای مبارک از دارایی ملت خورده و برده اند را به خزانه ملی بازخواهند گرداند.
خیرات الشاطر کاندید اولیه اخوان بود که اگر شورای قضایی مصر او را از شرکت در انتخابات منع نمی کرد می توانست آرای مردمی را در سبد خود جمع کند. او به خوبی و بیش از تمام کاندیداهای امروز متوجه بحران اقتصادی بود که مصر با آن دست در گریبان است. وی اعتقاد داشت که مصر باید برای دوره ای به اعزام نیروی کار به کشورهای عربی حاشیه خود روی آورد. باید بخش خصوصی فعال شود ، صنعت توریسم رونق یافته و مصر را از کشوری که مواد خام صادر می کند به تولید کننده همه جانبه تبدیل کرد.
در شرایطی که در دور نخست تکلیف کرسی ریاست جمهوری مشخص نشود ، دور دوم در ژوئن برگزار خواهد شد. برخی سکولارهای لیبرال در مقام دفاع از ابوالفتوح ادعا می کنند که او در انقلاب حضور داشته و قصد دارد با سیاست های انقلابی به عدالت اجتماعی برسد.
با اینهمه برخی اسلام گرایان که به دنبال برقرار کردن ثبات سیاسی در کشور هستند از مرزهای سیاسی – مذهبی گذشته و از موسی حمایت می کنند. منتقدان او را مصداق کامل کلمه بازمانده می دانند. به گفته این طیف با موسی مصر به دهه هشتاد باز می گردد و روزهایی که زندان ها پر بود از مخالفان اما شکوفایی اقتصادی به چشم همگان می آمد.
مخالفان ابوالفتوح نیز ادعا می کنند که او به هیچ وجه سیاستمداری میانه رو نیست. شاید از اخوان بریده اما مورد حمایت سلفی های محافظه کار است. سلفی هایی که در انتخابات پارلمان 27 درصد از آرای ماخوذه را در سبدهای خود ذخیره کردند .با اینهمه فتوح اعتقاد دارد که یک مسیحی می تواند رئیس جمهور مصر باشد. بسیاری ادعا می کنند که اصلی ترین هدف او انتقال صلح آمیز قدرت در مصر به سمت جامعه ای اسلامی است.
یکی دیگر از مسائلی که در جریان انتخابات در مصر می تواند تاثیرگذار باشد بحث مخالفت با رژیم صهیونیستی است . سال گذشته حتی برخی چهره های لیبرال و احزاب سکولار در یمن هم اعلام کردند که موافق محاصره منطقه اهرام برای محافظت از تبلیغات منفی اسرائیلی ها در خصوص اداب و سنت های باستانی مصر هستند. البته هیچ کدام از کاندیداهای پیشرو تاکنون به صراحت خواهان پایان یافتن معاهده صلح میان تل آویو و قاهره نشده اند. آنچه که انتخابات مصر را تا اندازه ای سورئالیسم می کند بحث عدم ارائه تعبیر مشخص از این انتخابات است.مصر هنوز قانون اساسی جدید را تدوین نکرده است و مشخص نیست که رهبر جدید ریاست جمهوری را در اختیار خواهد داشت یا تابع سیستم پارلمانی است .
در چند ماه گذشته همواره قوه مجریه در مصر اسلام گرایانی بوده اند که در بسیاری از موارد بن بست های سیاسی را سبب شده اند. برخی رفتارهای این شورا بر حجم دشمنی ها در مصر افزوده است. برخی تحلیل گران ادعا می کنند که شورای نظامی اجازه نخواهد داد که اسلام گراها قدرت را در مصر تمام و کمال در اختیار بگیرند. در پشت درهای بسته ارتش همچنان خواهان حضور پررنگ در تصمیم گیری های امنیتی است. به نظر می رسد که بسیاری از کاندیداها حتی نامزدهای اخوان المسلمین هم موافق اتخاد اینچنین سیستمی هستند. البته الشاطر که کاندید اولیه اخوان در این رقابت ها بود مخالفت اولیه خود را اعلام کرده بود. پیش بینی های الشاطر حاکی از این بود که شورای نظامی دست به هر حرکتی می زند تا بتواند مانع از راهیابی اخوان به رده های بالای مملکتی شود. او در این خصوص می گوید: اگر شورای نظامی اطمینان حاصل کرده بود که مرسی در این انتخابات برگ برنده را در اختیار خواهد داشت بی شک انتخابات را به هزار و یک دلیل کنسل می کرد.
همه چیز در مصر امروز بستگی به این دارد که جمعیت سیاسی به حاشیه رانده شده در مصر و انها که از طریق مسائلی چون صنعت توریسم امرار معاش می کردند در پای صندوق های رای حاضر شوند یا خیر؟
ترجمه : تحریریه دیپلماسی ایرانی
پس مانده را در عربی فلول می خوانند که به معنای باقیمانده غذایی است که در ظرف باقی می ماند. این واژه در دنیای سیاست در مصر به معنای رجوع به افرادی است که در زمان حسنی مبارک هم در قدرت بودند. با وجود آنکه مصری ها اصرار دارند حوادث ژانویه 2011 را که منتهی به خروج حسنی مبارک از قدرت شد، انقلاب بخوانند اما کم نیستند در همین کشور افرادی که شک دارند بتوانند تمامی ارکان قدرت را از نظامیون گرفت و به طبقه سیاستمدار صرف داد.
15 ماه پس از سقوط حکومت سی ساله حسنی مبارک ، اوضاع در اطراف میدان تحریر که در آن روزها میزبان جمعیت انقلابی بود هنوز عادی نشده است . صنعت توریسم هم راستا با منابع ذخایر ارزی و پایه های اقتصاد متزلزل است و سیر نزولی خود را طی می کند.
در شرایطی که برخی مصری ها به فعالیت های سیاسی روی آورده اند که در زمان مبارک حتی تصور آن نیز غیرممکن بود ، اما جمعیتی هم ادعا می کنند که خود را برای شرکت در انتخابات به دردسر نخواهند انداخت چرا که پارلمان منتخب که بیشتر کرسی های آن به اسلام گراها رسید نتوانسته بسیاری از خواست های مردمی را عملی کند.
ناآرامی های خیابانی در مصر تبدیل به مساله ای عادی شده است. جنایت های خیابانی شاید با معیارهای غربی هنوز نرخ پایینی داشته باشد اما این روند در حال افزایش است. این نسیم سیاسی در پرجمعیت ترین کشور عربی که البته استراتژیک ترین آنها هم است هر روز صورت را نوازش می دهد و خود را در خاطره ها تکرار می کند.
نویسنده این مطلب برای نیویورک پست در این خصوص می نویسد: برخی پیش بینی ها حاکی از آن است که اصلی ترین رقابت ها میان عبدل منعم ابوالفتوح 60 ساله اسلام گرای جدا شده از اخوان که خود را میانه رو می داند ، احمد شفیق نخست وزیر روزهای حضور مبارک در قدرت و عمر موسی 75 ساله که روزی ردای وزیر امور خارجه مصر را بر تن داشت و مدتی هم دبیر کل اتحادیه عرب بود ، جاری است.
در مصاحبه هایی که در هفته گذشته از کاندیداها منتشر شد هیچ کدام نتوانستند به صراحت به دغدغه های اقتصادی و سیاسی مردمی پاسخ دهند. بسیاری وعده دادند که خلا بوجه ای 11 میلیاردی را در هجده ماه آینده جبران کنند و سرمایه های افرادی را که در سالهای مبارک از دارایی ملت خورده و برده اند را به خزانه ملی بازخواهند گرداند.
خیرات الشاطر کاندید اولیه اخوان بود که اگر شورای قضایی مصر او را از شرکت در انتخابات منع نمی کرد می توانست آرای مردمی را در سبد خود جمع کند. او به خوبی و بیش از تمام کاندیداهای امروز متوجه بحران اقتصادی بود که مصر با آن دست در گریبان است. وی اعتقاد داشت که مصر باید برای دوره ای به اعزام نیروی کار به کشورهای عربی حاشیه خود روی آورد. باید بخش خصوصی فعال شود ، صنعت توریسم رونق یافته و مصر را از کشوری که مواد خام صادر می کند به تولید کننده همه جانبه تبدیل کرد.
در شرایطی که در دور نخست تکلیف کرسی ریاست جمهوری مشخص نشود ، دور دوم در ژوئن برگزار خواهد شد. برخی سکولارهای لیبرال در مقام دفاع از ابوالفتوح ادعا می کنند که او در انقلاب حضور داشته و قصد دارد با سیاست های انقلابی به عدالت اجتماعی برسد.
با اینهمه برخی اسلام گرایان که به دنبال برقرار کردن ثبات سیاسی در کشور هستند از مرزهای سیاسی – مذهبی گذشته و از موسی حمایت می کنند. منتقدان او را مصداق کامل کلمه بازمانده می دانند. به گفته این طیف با موسی مصر به دهه هشتاد باز می گردد و روزهایی که زندان ها پر بود از مخالفان اما شکوفایی اقتصادی به چشم همگان می آمد.
مخالفان ابوالفتوح نیز ادعا می کنند که او به هیچ وجه سیاستمداری میانه رو نیست. شاید از اخوان بریده اما مورد حمایت سلفی های محافظه کار است. سلفی هایی که در انتخابات پارلمان 27 درصد از آرای ماخوذه را در سبدهای خود ذخیره کردند .با اینهمه فتوح اعتقاد دارد که یک مسیحی می تواند رئیس جمهور مصر باشد. بسیاری ادعا می کنند که اصلی ترین هدف او انتقال صلح آمیز قدرت در مصر به سمت جامعه ای اسلامی است.
یکی دیگر از مسائلی که در جریان انتخابات در مصر می تواند تاثیرگذار باشد بحث مخالفت با رژیم صهیونیستی است . سال گذشته حتی برخی چهره های لیبرال و احزاب سکولار در یمن هم اعلام کردند که موافق محاصره منطقه اهرام برای محافظت از تبلیغات منفی اسرائیلی ها در خصوص اداب و سنت های باستانی مصر هستند. البته هیچ کدام از کاندیداهای پیشرو تاکنون به صراحت خواهان پایان یافتن معاهده صلح میان تل آویو و قاهره نشده اند. آنچه که انتخابات مصر را تا اندازه ای سورئالیسم می کند بحث عدم ارائه تعبیر مشخص از این انتخابات است.مصر هنوز قانون اساسی جدید را تدوین نکرده است و مشخص نیست که رهبر جدید ریاست جمهوری را در اختیار خواهد داشت یا تابع سیستم پارلمانی است .
در چند ماه گذشته همواره قوه مجریه در مصر اسلام گرایانی بوده اند که در بسیاری از موارد بن بست های سیاسی را سبب شده اند. برخی رفتارهای این شورا بر حجم دشمنی ها در مصر افزوده است. برخی تحلیل گران ادعا می کنند که شورای نظامی اجازه نخواهد داد که اسلام گراها قدرت را در مصر تمام و کمال در اختیار بگیرند. در پشت درهای بسته ارتش همچنان خواهان حضور پررنگ در تصمیم گیری های امنیتی است. به نظر می رسد که بسیاری از کاندیداها حتی نامزدهای اخوان المسلمین هم موافق اتخاد اینچنین سیستمی هستند. البته الشاطر که کاندید اولیه اخوان در این رقابت ها بود مخالفت اولیه خود را اعلام کرده بود. پیش بینی های الشاطر حاکی از این بود که شورای نظامی دست به هر حرکتی می زند تا بتواند مانع از راهیابی اخوان به رده های بالای مملکتی شود. او در این خصوص می گوید: اگر شورای نظامی اطمینان حاصل کرده بود که مرسی در این انتخابات برگ برنده را در اختیار خواهد داشت بی شک انتخابات را به هزار و یک دلیل کنسل می کرد.
همه چیز در مصر امروز بستگی به این دارد که جمعیت سیاسی به حاشیه رانده شده در مصر و انها که از طریق مسائلی چون صنعت توریسم امرار معاش می کردند در پای صندوق های رای حاضر شوند یا خیر؟
ترجمه : تحریریه دیپلماسی ایرانی
نظر شما :