ادعای رقابت تسلیحاتی بهانه‌ای برای فشار به ایران
غرب از کابوسی که خود ساخته می‌ترسد
دیپلماسی ایرانی: "دستیابی ایران به بمب هسته ای باعث می شود تا کشورهای دیگر مثل عربستان سعودی، ترکیه و مصر نیز تلاش کنند تا به بمب هسته ای برسند." این فرضیه ثابت و مضحکی است که همواره در اظهارات مسئولان غربی شنیده می شود و همواره تلاش کرده‌اند که از خلال آن برنامه هسته‌ای ایران را مورد ارزیابی قرار دهند.
نمونه روشن برای اثبات این موضوع، اظهارات ماه گذشته ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا بود که گفت: «اجازه دادن به ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای باعث بروز رقابت تسلیحاتی در منطقه خاورمیانه خواهد شد.»
مشابه همین اظهارات خنده‌دار را باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا در سخنرانی اخیر خود در برابر اعضای ایپاک بیان کرد. وی نسبت به دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای هشدار داد و گفت که نباید اجازه داد که ایران به بمب هسته‌ای برسد.
در هفته گذشته روزنامه‌نگار روزنامه هاآرتص نیز یادداشتی را در روزنامه نیویورک تایمز نوشت که در آن نوشته بود: دستیابی ایران به بمب هسته ای باعث خواهد شد تا عربستان و ترکیه و مصر نیز برای رسیدن به بمب هسته‌ای تلاش کنند. مشابه این دیدگاه را بسیاری از کارشناسان فعال در موسسه‌های نظامی اسرائیلی و مسئولان امریکایی نیز دارند. آنها به بهانه رقابت تسلیحاتی می‌خواهند خود را قانع کنند که می‌توان به ایران حمله نظامی کرد یا این که تا آن‌جا که ممکن است ایران را در تنگنای شدید قرار داد. آنها با همین دیدگاه نیز پشت میز مذاکره می‌نشینند و خنده‌دار این که انتظار دارند که بتوانند مذاکرات را به نتیجه برسانند.
زاکارای کیک در مقاله‌ای که در روزنامه نشنال اینترست منتشر کرده نیز این دیدگاه را به سخره گرفته و نوشته است: این دیدگاه دیگر اکنون به یک کابوس برای مسئولان امریکایی تبدیل شده است در عین حال حمله به ایران نیز به یک اتفاق خیالی تبدیل شده که به اعتقاد آنها چندان تطبیقی با عالم واقع ندارد.
مشابه چنین یادداشتی را در مجله فارن پالسی، استفان کوک نوشته است. وی تاکید می‌کند، دلایل بسیاری وجود دارد که جامعه جهانی را دعوت به رویارویی با ایران می‌کند که یکی از مهم‌ترین آنها ترس از وقوع یک رقابت تسلیحاتی در خاورمیانه است.
کوک سپس به کشورهای بسیاری که همین ظرفیت‌ها متوجه آنها است نیز اشاره می‌کند و نتیجه می‌گیرد برای هر کشوری می‌توان میان رغبت تا قدرت رسیدن به تسلیحات هسته‌ای فاصله‌ای در نظر گرفت. به اعتقاد کوک هر کشوری که غرب چنین ادعایی را برایش مطرح می‌کند می‌تواند وارد رقابت تسلیحاتی شود. کوک سپس تاکید می‌کند، خاورمیانه نیز خارج از این قاعده نیست و قطعا به صورت نامنظمی به سمت مسلح شدن حرکت نخواهد کرد. باید این تفاوت اساسی میان رغبت به مسلح شدن با توانایی رسیدن به چنین رغبتی را درک کرد. در این جا می‌توان به ترکیه اشاره کرد که بیشترین استعداد را برای ورود به چنین رقابتی دارد. ترکیه اگر هم بخواهد نمی‌تواند به سلاح هسته‌ای دست یابد چرا که قدرتش را ندارد. واقعیت هم این است که ترکیه یکی از کشورهای موجود در سایه امریکای هسته‌ای است، یکی از کشورهای عضو دائم ناتو است، تعداد 90 بمب هسته‌ای امریکایی از نوع B61 در پایگاه هوایی انجرلیک ترکیه ذخیره شده است و نیروی هوایی ترکیه می‌تواند در صورت بروز درگیری هسته‌ای از 40 تای آنها استفاده کند البته استفاده از آن نیاز به اخذ موافقت پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو دارد. اما اگر ترک‌ها خودشان تصمیم بگیرند که بمب هسته‌ای بسازند از چنین توانایی برخوردار نیستند و نمی‌توانند به این هدف برسند. اگر ترکیه بخواهد به سمت چنین تکنولوژی حرکت کند عملا و حرفا باید از صفر شروع کند. چرا که نه تاسیسات هسته‌ای دارد، نه توانایی غنی سازی اورانیوم دارد و نه حتی تکنولوژی در اختیار دارد که از خلال آن بتواند نیازهای خود را در زمینه هسته‌ای برطرف کند. مسائلی که برای رسیدن به تکنولوژی هسته‌ای بسیار مورد نیاز است. ترکیه تا کنون تلاش‌های خود را بر تامین انرژی در سایه افزایش جمعیت و رشد شکوفایی اقتصادی‌اش متمرکز کرده است.
کوک در بخش دیگری از مقاله خود می‌نویسد، اما درباره مصر که در این زمینه چند گام از رقیب ترکی‌اش جلوتر است، وضعیت فرق می‌کند. آنها تاسیسات زیربنایی هسته‌ای خود را فراهم کرده‌اند. اما باید اذعان کرد که در آینده نزدیک نهر نیل میزبان توانایی هسته‌ای مصر نخواهد بود. اگر چه خبرهای نه چندان خوشایندی از برنامه هسته‌ای مصر مخابره می‌شود از جمله این که قاهره اجازه نداده بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تاسیسات هسسه‌ای‌اش دیدن کنند.
بر اساس تحلیل کروک عربستان سعودی هیچ کدام از امکانات هسته‌ای را در اختیار ندارد. ولی این کشور می‌تواند دانشمندان هسته‌ای پاکستان را به خاک خود بیاورد به خصوص این که عربستان همیشه از تعامل با پاکستانی‌ها احساس رضایت داشته و تا کنون نیز همکاری‌های گسترده بسیاری با یکدیگر داشته‌اند. عربستان تنها از طریق همکاری با پاکستان می‌تواند به بمب هسته‌ای برسد. یا این که فقط بمب هسته‌ای به طور مستقیم از پاکستان وارد کند. که البته چنین اقدامی هزینه سنگینی را متوجه عربستان خواهد کرد. این در حالی است که امریکا که چتر هسته‌ای خود را تا عربستان گسترش نداده است نیز بی‌شک از همکاری‌های هسته‌ای عربستان و پاکستان به هیچ وجه احساس رضایت نخواهد کرد.
از این رو باید گفت که داستان حمله به ایران که یک داستان تکراری است به هیچ وجه به این سادگی‌ها امکان‌پذیر نیست و این اظهاراتی که زده می‌شود تنها بهانه‌ای است برای توجیه نیات شوم غرب برای حمله به ایران. باید این حقیقت را پذیرفت که دلیل حمله غرب به ایران برنامه هسته‌ای ایران نخواهد بود بلکه وجود خود ایران است که تلاشش برای رسیدن به توانایی‌های بالا در زمینه‌های مختلف برای غرب قابل قبول نیست. و الا همه می‌دانند که ایران هسته‌ای تهدیدی برای هیچ کشوری در جهان نخواهد بود.
منبع: السفیر
نظر شما :