چهره سال تایم به ایران هشدار داد
چهره سال مجله آمریکایی تایم به ایران هشدار داد مراقب اهداف پنهان در پس گزارش اخیر سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا باشد.
ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه که در آخرین روزهای سال جاری میلادی با مانوری سیاسی پست نخست وزیری آینده را «رزرو» کرده تا از تداوم حضورش در راس هرم قدرت در روسیه مطمئن باشد، اخیراً به عنوان چهره سال 2007 هفته‌نامه معتبر تایم انتخاب شد تا در کنار افرادی نظیر ماهاتما گاندی، میخاییل گورباچف، ژوزف استالین، آیت‌الله خمینی، انور سادات، ملک فیصل، محمد مصدق، لخ والسا، وینستون چرچیل، آدولف هیتلر، و بسیاری از روسای جمهور ایالات متحده و دیگر چهره‌های مطرح جهان از سال 1927 تا کنون قرار بگیرد.
به همین مناسبت مجله تایم 12 دسامبر (21 آذر) با پوتین مصاحبه‌ای انجام داد و طی آن نظرات او را به عنوان رهبری که بار دیگر روسیه را به دوران اقتدار سلف این کشور، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، باز گردانده است، در مورد مسائل مختلف جهان امروز جویا شد.
اما در بین سخنان پوتین شاید بخشی که بیشتر از سایر بخش‌ها مورد توجه قرار گرفت هشدار او به مقامات ایران درباره گزارش اخیر آژانس‌های اطلاعاتی ایالات متحده درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران بود که شاید با نوعی شتابزدگی، مورد استقبال مقامات ایرانی قرار گرفت و به عنوان «پیروزی قرن» شناخته شد.
پوتین در این باره به ایران هشدار داد مراقب اهداف پنهان آمریکا در پس این گزارش باشد. پوتین گفت به لحاظ تئوریک ممکن است این گزارش به این خاطر منتشر شده باشد تا نظر و «توجه مقامات ایرانی را از آماده سازی خود برای مقابله با حمله نظامی منحرف کند» که به گفته رییس جمهور روسیه در صورتی که چنین مساله‌ای رخ دهد «اشتباه بزرگی» از سوی مقامات ایرانی تلقی خواهد شد.
البته رییس جمهور روسیه وجود احتمالی اهداف پنهان واشینگتن در این قضیه را نافی صحت این گزارش درباره عدم وجود برنامه تولید تسلیحات هسته‌ای در ایران ندانست و گفت: «در دستگاه حکومت آمریکا نیز افرادی هستند که به بیان حقیقت ایمان دارند و می‌شود این طور تصور کرد که این گزارش برای ارائه تصویری درست و غیر مغرضانه از رویدادهای جاری تهیه و منتشر شده است.»
مرد سال تایم همچنین تاکید کرد در صورتی که این فرض را درست بدانیم آنگاه این نتیجه استنباط می‌شود که موضع‌گیری سیاست خارجی روسیه از ابتدا بر سر مساله فعالیت‌های هسته‌ای ایران درست و غیر مغرضانه بوده است و آن را مرهون اطلاعات و داده‌هایی است که از پیشداوری به دور بوده‌اند.
این در حالی است که به نظر می‌رسد بسیار زودتر از آن چه پیش‌بینی می‌شد نشانه‌هایی از صحت هشدار رییس جمهور روسیه به ایران در سخنان مقامات تندروی آمریکایی (که موضع نزدیک‌تری به موضع کاخ سفید و شخص جرج بوش دارند) دیده می‌شود. در همین زمینه، گریگوری شولت، نماینده دائم آمریکا در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تازگی مدعی اشتباه گزارش مذکور شده و گفته است ایران در تاریخی پس سال 2003 مجدداً فعالیت‌های هسته‌ای خود را با هدف ساخت تسلیحات هسته‌ای از سر گرفته و همچنان به طور مخفیانه این هدف را دنبال می‌کند.
در گزارشی که توسط 16 آژانس اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا و بر پایه اطلاعات به دست آمده از فعالیت‌های هسته‌ای ایران تهیه شده و خلاصه‌ای از بخش‌های طبقه‌بندی نشده آن چندی پیش (3 دسامبر) تحت عنوان گزارش سازمان ملی برآوردهای اطلاعاتی آمریکا منتشر شد، آمده است که ایران تا سال 2003 در صدد دستیابی و تولید تسلیحات هسته‌ای بود اما در پاییز این سال در پی فشارهای بین‌المللی این فعالیت را متوقف کرده است. کارشناسان دست اندرکار تهیه این گزارش بر اساس اطلاعات موجود چنین استنباط کرده‌اند که این فعالیت‌ها پس از تاریخ مذکور از سر گرفته نشده‌اند.
ایران در واکنش به این گزارش ضمن استقبال از بخشی که سیاست فعلی ایران را از تداوم فعالیت‌های پنهانی برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای مبرا می‌کرد، اعلام کرد تهران هرگز در پی تولید تسلیحات هسته‌ای نبوده و پیش از سال 2003 نیز برنامه‌ای در این راستا نداشته است.
همچنین انتشار این گزارش که به نظر می‌رسید دموکرات‌ها در برملا کردن آن نقش اصلی را داشته باشند، در محافل خبری و رسانه‌ای جهان تحلیل‌ها و واکنش‌های مختلفی را به دنبال داشت و برای مثال در حالی که رسانه‌های نزدیک به دولت ایران از پیروزی ایران در این زمینه سخن می‌گفتند، روزنامه‌ها و رسانه‌های چین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری ایران بر بررسی چشم‌انداز همکاری‌ها پس از کاهش تنش‌هایی که خبر از درگیری قریب‌الوقوع نظامی می‌داد، متمرکز شده بودند و روزنامه الثوره چاپ دمشق در تحلیلی مدعی شد بوش که ناچار از تغییر سیاست‌هایش در قبال ایران بوده برای اجتناب از بار تبلیغاتی شکست دیپلماسی تهدید آمیزش علیه ایران خود زمینه انتشار این گزارش را فراهم ساخته تا به نوعی چنین وانمود کند که تغییر سیاست‌های کاخ سفید نتیجه فشارهای افکار عمومی در برابر انتشار گزارش اطلاعاتی است تا شکست دیپلماسی سابق وی.
اما به رغم این که به اعتقاد بیشتر کارشناسان این گزارش گزینه مقابله نظامی با ایران را از فهرست گزینه‌های کاخ سفید در مقابله با فعالیت‌های هسته‌ای تهران حذف کرده است، بوش از اولین روزها پس از انتشار این گزارش همچنان به پافشاری بر مواضع جنگ طلبانه خود در این زمینه پرداخته است و شاید بتوان گفت در این راه تنها روزنامه‌ها و رسانه‌های اسرائیل با وی همراه بوده‌اند.
برای مثال در همین زمینه روزنامه هاآرتص پس از انتشار گزارش اطلاعاتی ایالات متحده آن را گزارشی اشتباه خواند و گفت بر اساس این گزارش ایران دانش تولید تسلیحات هسته‌ای را در اختیار دارد و اکنون پرسشی که مطرح است این است که در صورت قبول صحت این گزارش، اول ایران تا پیش از سال 2003 تا چه مرحله‌ای در تولید جنگ‌افزارهای هسته‌ای پیش رفته و دوم چه تضمینی وجود دارد که هر لحظه تهران با دانشی که در اختیار دارد تصمیم به ادامه برنامه تولید تسلیحات هسته‌ای نگیرد.
بوش نیز به اشاره به دلایلی مشابه در کنفرانس خبری نفس‌گیری در فردای انتشار گزارش اطلاعاتی آمریکا گفته بود: «اگر ایران دانش تولید سلاح‌های هسته‌ای را داشته باشد، کشوری خطرناک هست و خواهد بود.» او در همین کنفرانس در پاسخ به سئوالی درباره این که هنوز گزینه مقابله نظامی با ایران را در فهرست واکنش‌های ایالات متحده دارد یا نه گفته بود: «بهترین دیپلماسی – و موثرترین – دیپلماسی است که همه گزینه‌ها را شامل شود.»
اکنون به نظر می‌رسد هشدار پوتین به ایران بی‌ارتباط با این سخنان و موضع‌گیری‌های برخی مقامات تندروی آمریکایی و رسانه‌های اسرائیلی نباشد. پوتین همچنین در مصاحبه اخیرش با مجله تایم در پاسخ پرسشی درباره زمان انتشار این گزارش و اهمیت آن گفت این سئوال باید از مقامات اطلاعاتی آمریکا و مسئولان کاخ سفید پرسیده شود.
به رغم هشدار پوتین که به دور از منطق نیز نیست، به نظر می‌رسد آمریکا در حال حاضر بیشتر در حال فراهم کردن زمینه لازم برای وضع دور جدیدی از تحریم‌ها علیه ایران است تا تدارک یک عملیات نظامی. تا کنون دو دور از تحریم‌های جزئی در سال گذشته میلادی در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران وضع شده و روسیه و چین که در مقایسه با سایر اعضای گروه 1+5 به تهران نزدیک‌تر هستند، هر دو قطعنامه ناظر بر این تحریم‌ها را امضا کرده‌اند.
اکنون با توجه به این که توقف کلیه فعالیت‌های غنی‌سازی از سوی ایران در دستور کار این قطعنامه‌ها قرار داشته، و ایران همچنان به غنی‌سازی اورانیوم ادامه می‌دهد، بعید به نظر می‌رسد که حتی با توجه به ضعف موضع واشینگتن پس از انتشار گزارش اطلاعاتی درباره ایران، مسکو و پکن به عنوان امضا کنندگان دو قطعنامه پیشین، بتوانند به سادگی از موافقت با دور سوم تحریم‌ها (که در مقایسه با دو دور قبل بسیار شدیدتر است) امتناع کنند.
نظر شما :