حمله به سفارت ایران در دمشق نقض حقوق بین الملل
امیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمله یک کشور به اماکن کنسولی یک کشور در سرزمین خود یا سرزمین کشوری دیگر نقض کنوانسیون ۱۹۶۳ و نقض مصونیت اماکن کنسولی است.
ادامه مطلبامیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمله یک کشور به اماکن کنسولی یک کشور در سرزمین خود یا سرزمین کشوری دیگر نقض کنوانسیون ۱۹۶۳ و نقض مصونیت اماکن کنسولی است.
ادامه مطلبحمیدرضا جوادی قلعه و سعید محمدی کاوند در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: باید توجه داشت که یکی از خط مشیهای قدیمی مسئولان رژیم اسرائیل امنیتیسازی مسائل است؛ امنیتیسازی به معنای از کاه کوه ساختن است.
ادامه مطلبکمک به رژیم صهیونیستی از طرف کشورهای اسلامی، خیانت است؛ خیانت به امّت اسلامی است. خیانت به خودشان هم هست؛ برای خاطر اینکه دارند با این کار دستگاههای رو به ضعف صهیونیستی را تقویت میکنند و این تقویت به ضرر خودشان هم تمام خواهد شد. صهیونیستها وقتی وارد کشوری بشوند اینجور نیست که به نفع آن کشور کار بکنند؛ وقتی نفوذ کردند، مثل پشه خون آن کشور را به نفع خودشان میمکند. کمک به رژیم صهیونیستی، کمک به نابودی خودشان است؛ امّت اسلامی هم که به جای خود محفوظ. باید این را متوقّف کنند.
ادامه مطلبمحمدعلی مهتدی در یادداشتی می نویسد: با این اقدامات ضد بشری و زیرپاگذاشتن همه قوانین بین المللی و ارزش های اخلاقی و انسانی، گویا رژیم دیگر هیچ اهمیتی به چهره کریه و مخدوشش در جوامع بین المللی و افکار عمومی جهانیان نمی دهد و همچنان که در گذشته در یادداشتی نوشتیم، بر این اساس عمل می کند که آب از سر گذشته و بالاتر از سیاهی رنگی نیست و هرچه بادا باد!
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تاریخ ایران مانند دیگ جوشان جهان بوده است که بسیاری دولتهای گستاخ و ستیزه جوی منطقه و جهان را که نیات و اهداف خام سلطه بر ایران داشتهاند را کیفر کرده و همگی سرانجام مجبوربه پذیرش برتری ایران شدهاند.
ادامه مطلبرهبر انقلاب با اشاره به حمله رژیم ددمنش به کنسولگری ایران در دمشق تاکید کردند: در عرف جهانی حمله به کنسولگری و سفارت هر کشور، حمله به خاک آن کشور محسوب میشود و رژیم سرتا پا خباثت صهیونیستی باید برای این جنایت تنبیه شود و خواهد شد.
ادامه مطلبجمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: بی عملی در قبال حمله تروریستی اسرائیل به محل دیپلماتیک می تواند موجب آثار و تبعات فزاینده ای شود که دیگر اماکن دیپلماتیک رادربرگیرد، به گونه ای که هیچ مکان دیپلماتیکی از چنین حملاتی درامان نباشد و هر کشوری به خود اجازه دهد در قبال دیگر کشورها هر چه خواست انجام دهد و در چنین شرایطی سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
ادامه مطلبایران به گونه ای به حمله اسرائیل واکنش نشان خواهد داد. پیش بینی دقیق اینکه چه گزینه ای در دسترس آنها خواهد بود به همان اندازه دشوار است که تصمیم گیری رهبران ایران در این زمینه، چرا که آنها تلاش دارند موازنه ای میان ملاحظات متناقضی برقرار کنند که در حال سبک سنگین کردن آنها هستند.
ادامه مطلبکوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: تلویزیون سیبیاس از قول یک مقام آمریکایی گفته است که اگر قرار به واکنش متناسب باشد، یک حمله به یکی از سفارتخانههای اسرائیل محتمل است؛ اما این مقامات همزمان از احتمال حملاتی با امواجی از موشکهای کروز و پهپاد به خاک اسرائیل نیز سخن گفتهاند.
ادامه مطلباروپا چگونه به حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه واکنش نشان خواهد داد؟ اتحادیه اروپایی، اهرم هایی بر روی تل آویو دارد اما تا به اینجا از بکارگیری آنها ناتوان مانده است.
ادامه مطلبمشکل، بازدارندگی نیست بلکه این است که واشنگتن تلاش کرده کارهای بیش از حدی را با تهران انجام دهد، آن هم با یک مجموعه ابزارهای بسیار محدود و در یک دوره زمانی بسیار طولانی. با اولویتبندی اهداف ایالات متحده و پذیرفتن یک مجموعه پاسخهای انعطافپذیرتر، وضعیت منطقه خاورمیانه به سامان نمی رسد اما قطعاً بهبود مییابد. ایران ممکن است چالشی برای سیاستگذاران ایالات متحده باقی بماند، اما حداقل یک چالش قابل پیشبینیتر خواهد شد.
ادامه مطلبسید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران به دنبال راهحلی است که همزمان هم پاسخش مستقیما از سمت خودش و بازدارنده باشد و هم از سوی دیگر ابهت خودش و حالت و نظم فرسایشی گروههای مقاومت علیه اسرائیل را نیز حفظ کند.
ادامه مطلبمحمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تظاهرات مخالفان نتانیاهو در داخل سرزمینهای اشغالی نیز عرصه را بر دولت راستگرای این رژیم تنگ تر کرده است؛ با این وجود نه تنها نشانه هایی از موافقت مقامات رژیم صهیونیستی با پایان جنگ دیده نمی شود، بلکه شاهد توسعه میدان جنگ توسط این رژیم نیز هستیم؛ حمله های مکرر به مستشاران نظامی ایران در سوریه و در آخرین اقدام حمله به کنسولگری ایران در این کشور شاهدی بر این مدعاست. اما هدف نتانیاهو از این اقدامات چیست؟ مقامات این رژیم خواهان ترسیم چه آینده ای برای نقشه سیاسی منطقه غرب آسیا هستند و راهبرد آنها برای تحقق این چشم انداز چیست؟
ادامه مطلباکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در شرایط فعلی و لزوم پاسخ بازدارنده به حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه، و با توجه به سیاست جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جلوگیری از خسارت جانی و مالی به انسان های بیگناه در هر دو جبهه خودی و دشمن، به نظر می رسد که از میان گزینه ها و مولفه های جنگ ترکیبی، ضمن افزایش قدرت موشکی و پهپادی، و در کنار جنگ نیابتی، بهتر است بر تقویت قدرت و حملات سایبری تمرکز شود. با اتخاذ این راهبرد می توان با حداقل تلفات انسانی به دشمنان ضرباتی موثر وارد کرد.
ادامه مطلبامید نوحه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ابعاد و چگونگی چنین پاسخی قطعا در اختیار تصمیم گیران و سیاست گذاران نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی است؛ قطعا پشتوانه ی اقدام قاطع در عرصه ی سیاست خارجی برخورداری از حمایت و پشتیبانی حداکثری در داخل است که بدون شک ترمیم اعتماد ملی و تقویت اتحاد و انسجام داخلی پیش شرط هرگونه انتقام هوشمند خواهد بود.
ادامه مطلبعلی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه در ایران اجماع جهانی می خوانند به جای مطرح شدن در پی تصمیماتی که منافع کشوری را محافظت کند نباید تبدیل به معیاری برای تصمیم گیری شود چرا که به سختی می توان نظر مردم در غرب را با این هجمه از تبلیغات تغییر داد. با این همه نسل کشی، نابودی بیمارستان ها، کشتار مادران باردار و کودکان و حتی کشتار شهروندان غربی توسط رژیم صهیونیستی هنوز هم جوامع غربی به لطف خفقان اطلاعاتی از رژیم صهیونیستی حمایت می کنند!
ادامه مطلبافسانه خسروی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد مهمترین گزینه در حمله به کنسولگری ایران در دمشق دیپلماسی نظامی است بر این اساس ما با مفهوم متناقضی مانند دیپلماسی در کنار مفهوم نظامی گری روبه رو هستیم!
ادامه مطلبسید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دیدبانی استراتژیک در میدان و شواهد تاریخی نشان میدهد، در شرایط کنونی مصلحت عالی کشور که در بطن آن عزت، حکمت و عقلانیت را در بر دارد؛ عدم تغییر الگوی رفتاری و نظامی ایران در قبال صهیونیستهاست.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: میتوان چنین انتظار داشت که تهران این بار پاسخی متفاوت را در دستور کار قرار خواهد داد. این که پاسخ تهران چه خواهد بود و بازتاب آن در داخل و خارج چگونه خواهد شد را آینده روشن میکند.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که غرب و اسرائیل بر سر ایران دیدگاه مشترک دارند و اختلاف آنها بر سر ایران تنها به نوع واکنششان در برابر آن برمی گردد. اسرائیل به صراحت اعتراض می کند که از تحریم و برخوردهای دیپلماتیک و کارزارهای سیاسی علیه ایران به ستوه آمده چرا که هنوز آن جواب مطلوبش حاصل نشده و معتقد است باید بی تعارف با ایران جنگید و به زعم خود کار را یکسره کرد. اسرائیل خوب می داند که به تنهایی توان جنگیدن با ایران را ندارد اما اگر بتواند امریکا و دو یا سه کشور از متحدان اصلی اروپاییاش را قانع کند که گزینه نبرد با ایران را در نهایت انتخاب کنند، بدون لحظهای تردید جنگ با ایران را کلید خواهد زد. اگر تا قبل از جنگ اکتبر در درون اسرائیل نسبت به این دیدگاه تردید وجود داشت الآن به نظر می رسد که اختلاف نظرها بر سر این موضوع به حداقل رسیده و آنها صرفا به ظرایف رفتارهای سیاسی برای وادار کردن جامعه غربی برای ورود به جنگ با ایران می اندیشند. از این رو حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه را نمی توان یک رویداد صرفا هیجانی توسط عده ای تندروی اسرائیلی قلمداد کرد.
ادامه مطلبصادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ورود به جنگ آسان و خروج از آن سخت است. به نظر می رسد طرف اسرائیلی به امید کشاندن ایران و گسترش دامنه جنگ غزه بدین حمله دست یازیده تا محاسبات خود در همراه کردن آمریکا و... در حمله به ایران کامیاب شود.
ادامه مطلبحمله هفتم اکتبر حماس، که به یک جنگ منطقهای انجامید، ایران را غافلگیر کرد، به ویژه به خاطر زمان بندی این حمله. این وضعیت تهران را با یک معضل دشوارتر روبه رو کرد: چگونه انسجام محور نیابتی های ایران را حفظ کند بی آنکه به یک رویارویی نظامی مستقیم با اسرائیل و ایالات متحده کشیده شود.
ادامه مطلبعلی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگرچه رویای مردخای کدار نویسنده آن و هم قطاران وی همواره کابوس آن ها بوده، اما به هر حال نباید کم ترین تحرکات دشمن، چه در زمینه سیاسی، اقتصادی و نظامی و چه در زمینه فکری را نادیده و یا دست کم گرفت.
ادامه مطلبدرست است که تا به امروز، اسرائیل و گروه مسلح حزب الله در لبنان، سطح درگیری خود را پایین تر از آستانه یک جنگ تمام عیار نگه داشته اند و زدوخوردهای تلافی جویانه را به برانگیختن طرف دیگر ترجیح داده اند. با این همه، چنین خویشتنداری آشکاری، به معنی آن نیست که حزب الله و اسرائیل، خواهان جنگ نیستند بلکه رهبری حزب الله و فرماندهی عالی ارتش اسرائیل، اکنون با گستره ای از محدودیت ها روبه رو هستند که ترمز یک منازعه را می کشد. هیچ کس نباید بر این فاکتورها حساب باز کند؛ سنجش های راهبردی رهبران ایران، عزم دولت بایدن به پرهیز از یک درگیری منطقه ای، نتیجه جنگ در غزه، به ویژه خلع ید از حماس؛ همچنین سیاست های آمریکا برای محدود نگه داشتن منازعه در یک بازه زمانی دراز. در واقع این محدودیت ها در حال فروریختن هستند.
ادامه مطلبرابرت گیتس در مصاحبه ای می گوید: صادقانه بگویم، من اگر مسوولیت داشتم، هر کاری که میتوانستم، آشکار و پنهان برای تضعیف نظام ایران و قدرت بخشیدن به آنهایی در داخل ایران که با آن مخالف هستند، انجام میدادم.
ادامه مطلبتهران هنوز هم دلایل خوبی برای عدم ساخت سلاح هستهای یا حتی غنیسازی اورانیوم به سطوح مناسب برای سلاح یا ممانعت کامل از ورود بازرسان سازمان ملل دارد. صِرف عبور از این آستانهها، به عنوان مثال، ممکن است به حمله پیشگیرانه توسط اسرائیل یا ایالات متحده منجر شود. اگر ایران بتواند بدون افشا شدن، سلاحی بسازد، خطر به راه افتادن یک مسابقه جنگ افزارهای هستهای منطقهای با رقبای خود در خلیج فارس، مانند عربستان سعودی، وجود دارد و اگر ایران به سمت جنگ افزارهای هستهای پیش رود، احتمالاً باعث خشم چین، مهمترین مشتری نفت ایران و یک شریک دیپلماتیک با ارزش اش، خواهد شد. با این حال، تهران ممکن است تصمیم بگیرد که مزایای رفتن به سمت جنگ افزارهای هستهای بیشتر از ریسکهای آن است.
ادامه مطلبوی در پاسخ به پرسش دیپلماسی ایران مبنی بر اینکه خبرهایی مبنی بر عقد توافق نامه امنیتی میان ایران و ارمنستان منتشر شده و گفته شده است که به موجب آن ایران می تواند در ارمنستان پایگاه نظامی احداث کند، گفت: «من از چنین توافقی خبر ندارم اما روابط ایران و ارمنستان روابط سازنده ای است و این روابط در چارچوب روابط دو کشور و کمک کننده به امنیت و ثبات منطقه است. این روابط هم در چارچوب روابط دوجانبه است و هم در چارچوب امنیت جمعی منطقه ای است.»
ادامه مطلبنشست تخصصی «آیا جنگ منطقه ای به جنگ جهانی می انجامد؟» توسط انجمن علمی مطالعات صلح ایران و مجله تئوری در استانبول و با همکاری موسسه آموزش عالی بیمه اکو در روز پنجشنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۲ برگزار شد. از نکات قابل توجه، برگزاری برنامه به دو زبان فارسی و ترکی بود.
ادامه مطلبنفت خام همچنان بین این دو منطقه از طریق سفر طولانیتر و گرانتر در جنوب آفریقا حمل میشود، اما الگوهای خرید اخیر نشاندهنده قطع ارتباط بین این دو منطقه اقتصادی است.
ادامه مطلبایشان با اشاره به رقم خوردن فجایع انسانی در غزه با پشتیبانی آمریکا از رژیم صهیونیستی، تبیین این حقیقت برای ایجاد مطالبه عمومی ملتهای مسلمان از دولتهایشان برای ضربه قاطع به رژیم صهیونیستی را وظیفه مهم خواص خواندند و گفتند: ضربه قاطع به معنی وارد جنگ شدن با رژیم صهیونیستی نیست بلکه به معنی قطع رابطه اقتصادی با رژیم صهیونیستی است.
ادامه مطلب