بغداد جلوی اقدامات خودسرانه اقلیم را بگیرد
کارشناس مسائل منطقه گفت: مقامات اقلیم باید در تمام موضوعات تابع قوانین دولت مرکزی باشند نه اینکه گزینشی و تنها با توجه به منافع خودشان رفتار کنند.
ادامه مطلبکارشناس مسائل منطقه گفت: مقامات اقلیم باید در تمام موضوعات تابع قوانین دولت مرکزی باشند نه اینکه گزینشی و تنها با توجه به منافع خودشان رفتار کنند.
ادامه مطلبحشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که اولویت سیاست های ترکیه در مناطق پیرامونی خود «اپیدمی ناامنی» است، در رابطه با نگاه امنیتی تهران به کردها تصریح کرد: ایران در تلاش است که در افق ۲۰۲۵ روابط تجاری دوجانبه خود با ترکیه را به مناسبات ۳۰ میلیارد دلاری ارتقا دهد، مشابه همین رقم را هم برای روابط خود با عراق در نظر دارد. همین مسئله باعث شده است که ایران به دنبال تنش آفرینی و بالا بردن حساسیت ترکیه در خصوص کردها نشود. لذا نوعی تحدید سازی تنش را با آنکارا در دستور کار دارد که سبب بروز برخی مماشات های تهران در قبال سیاست های مخرب ترکیه و شخص ادوغان می شود.
ادامه مطلبسفیر پیشین ایران در نروژ گفت: ایران این حق را دارد که در صورت عدم کنترل گروه های تروریستی توسط اقلیم کردستان، خود راسا وارد عمل شود و برخورد مناسب را در مقابل آنها انجام دهد.
ادامه مطلبجناب مولوی عبدالحمید کاش به احترام درد و رنج تمامی این سال های مردم مصیبت زده افغانستان که این روزها محنتشان به اوج خود رسیده است سکوت اختیار می کردید. اگر هم کلامی در دفاع از مظلومیت این ملت ستمدیده بر زبان نمی رانید با این دفاع سطحی و بی دلیل که نشان می دهد شناختتان از طالبان هم در حد دردها و رنج کردهاست، نمکی بر زخم کهنه، اما سرباز کرده افغان ها نمی پاشیدید. چرا که یقینا ارزیابی شما در تناقض کامل با منطق سیاسی، دیپلماتیک و تحولات میدانی این روزهای افغانستان است. با این حال نیک بدانید که به هر دلیلی خود را موظف و مکلف به دفاع از حق می دانید بی شک طالبان در جبهه حق نیست.
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حزب فالانژیست و خانواده جمیل در قمار سیاسی اتحاد با اسرائیل، نه تنها خود بهایی سنگین پرداختند، بلکه موقعیت جامعه قدرتمند مسیحی هم به نحوی بی بازگشت، متزلزل شد. مضافا بر این با اخراج ساف از لبنان، نسل جدیدی از مبارزان ضد اسرائیل به رهبری حزب الله ظهور کرد که به لحاظ استراتژیک، دشمن به مراتب خطرناکتری برای اسرائیل به شمار می روند. به فرض حذف و اخراج پ.ک.ک، آیا جنبشی نیرومند در داخل اقلیم کردستان علیه دولت ترکیه به مثابه سرسخت ترین کشور مخالف مساله کرد، شکل نمی گیرد؟
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقلیم کردستان علیرغم دارا بودن بسیاری از اختیارات دولت مستقل، در بسیاری از مسائل حیاتی وابسته به بغداد است و اساسا دولت – ملت محسوب نمی شود. حتی این منطقه نیمه مستقل فاقد مرزهای مشخص است و حدود و ثغور مرزهای آن تابعی از جزر و مدهای سیاسی است. دو سال و نیم قبل پس از شکست برنامه رفراندوم، تمام مناطق مورد مناقشه با دولت مرکزی را از دست داد و اکنون در کوچکترین مساحت خود پس از سال ۲۰۰۳ به سر می برد.
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در فاصله سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳ که دست صدام از کردستان کوتاه شده بود، کردها عملا و به صورت دوفاکتو مستقل شده بودند. اما شکوفایی اقتصادی و گسترش روابط خارجی و مطرح شدن آن به عنوان یک بازیگر منطقه ای پس از سقوط صدام رخ داد.
ادامه مطلبجو بایدن، رئیس جمهوری جدید ایالا متحده آمریکا اگرچه در داخل با ابربحران هایی نظیر تداوم شیوع کرونا و اقتصاد رو به افول مواجه است، اما نمی تواند منافع سیاست خارجی کشورش در منطقه استراتژیکی همچون خاورمیانه با محوریت عراق را نادیده بگیرد. بنابراین به موازات مدیریت بحران های داخلی به دنبال زمینه سازی برای توجیه حضور آمریکا در عراق و پیگیری منافع بلندمدت کاخ سفید در خاورمیانه است.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: رای ممتنع عراق در سازمان ملل که زیر نظر شخص وزیر امور خارجه عراق صورت گرفته در همین چارچوب قابل ارزیابی است. چرا که مشکل بتوان تصور کرد که نمایندگی عراق در سازمان ملل بدون هماهنگی با وزیر امور خارجه تصمیمی را بگیرد. فواد حسین که سالها رئیس دفتر مسعود بارزانی بوده خیلی خوب می داند که چنین اقدامی چه عواقبی می تواند داشته باشد و تا چه اندازه ناراحتی ایرانی ها را به دنبال خواهد داشت. علاوه بر آن نیک می داند که این اقدام می تواند باعث شکاف میان تهران و بغداد شود. اتفاقا فواد حسین و مسعود بارزانی احتمالا با همین نیت چنین کاری کردند.
ادامه مطلبنماینده اقلیم کردستان عراق در ایران در گفت و گویی با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که برای این که ترکیه را وادار به توقف حملات مکرر هوایی و بمبارن ها بکنیم باید حکومت اقلیم کردستان عراق در چارچوب قانون اساسی و تمامیت سرزمینی و ذیل همکاری با دولت مرکزی بغداد، تلاش مشترکی را انجام دهد. به هر حال اقلیم کردستان بخش منفصل و جداگانه ای از عراق نیست. در عین حال حکومت اقلیم کردستان عراق همواره در تلاش است که بتواند مانع از تکرار این حملات و به تبعش ایجاد ناامنی در کردستان عراق شود تا شاهد به شهادت رساندن و مجروح شدن مردم اقلیم کردستان عراق نیز به دلیل حملات هوایی و بمباران ها نباشیم. ضمن این که از نیروهای پ.ک.ک هم درخواست کردهایم دست به اقداماتی نزنند که باعث تحریک ارتش ترکیه و متعاقب آن حملات هوایی و بمباران در خاک اقلیم کردستان عراق باشیم.
ادامه مطلبضرورت مدیریت تبعات امنیتی و سیاسی ناشی از تداوم حملات به دفاتر احزاب سیاسی و اماکن دیپلماتیک در عراق به نام حشدالشعبی اکنون بیش از هر زمان دیگری خود نمایی می کند. چون به هر حال سکوت و انفعال این گروه در برابر موج سورای سیاسی، رسانه ای، امنیتی و دیپلماتیک ناشی از این حملات به نام حشد الشعبی سبب شده است تا این سازمان به متهم ردیف اول در ناامن سازی عراق و تلاش برای برهم زدن روابط دیپلماتیک بغداد با دیگر کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای بدل شود.
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت کاظمی که نسبت به اسلاف خود از حمایت بیشتری از سوی واشنگتن برخوردار است، برای نخستین بار پس از سال ۲۰۰۳، موفق شد، ساز و کاری برای اداره مناطق مورد اختلاف با کردها طراحی کند که عملا جای ماده فریز شده ۱۴۰ قانون اساسی این کشور را بگیرد.
ادامه مطلبزمان شکسته شدن آتش بس بین پ.ک.ک و حزب حاکم ترکیه در سال ۲۰۱۵، ترکیه حمله به مناطق کردنشین سوریه، ترکیه و همچنین عراق را آغاز کرد. حزب پیشرو منطقه کردستانِ عراق، حزب دموکرات کُرد (KDP)، به طور تاریخی روابط خوبی با ترکیه داشته است. با این حال، افزایش فعالیت های نظامی آنکارا علیه پ.ک.ک می تواند به بی ثباتی در شمال عراق منجر شود.
ادامه مطلبپرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در برداشتی آینده پژوهانه باید گفت که ارتباط اقلیم کردستان عراق با رژیم صهیونیستی باعث ایجاد یک گفتمان نا امنی در منطقه و باب شدن ارتباط سایر اقوام با این رژیم می شود.
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طریقت یک نهاد اجتماعی ریشه دار جامعه کرد است که برخی وجوه معنوی و کارکردهای اجتماعی آن در گذشته هنوز قابل دفاع و جای ستایش است و در هر گونه رجعتی برای برساختن آنچه بعضا اسلام کردی خوانده می شود، لاجرم قابل احصاء و استفاده است. اما بی گمان خالی شدن آن از وجوه معنوی بر اثر سکولاریزه شدن ناگزیر جامعه و پیوند خوردن آن با فساد و عناصری از احتکار قدرت و ثروت، کاریکاتوری از روندی است که صد و پنجاه سال قبل در ایتالیای به نسبت عقب مانده اتفاق افتاد.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: فواد حسین، شیعی است، از ترکمن های کردستان است، پدر او مثل اکثر کردهای شیعه عراق از مقلدین مرحوم آیت الله سید محسن حکیم بوده و به این کار خود علنا افتخار می کرده است. اما خود فواد حسین هیچ پایبندی و اعتقاد دینی ندارد و چندان به شرعیات و احکام دینی پایبند نیست. او قبل از هر چیز خود را کرد می داند که باید در خدمت منافع و مصالح اقلیم کردستان باشد.
ادامه مطلبدستگاه دیپلماسی عراق با توجه به برخی تحولات در حوزه سیاست خارجی به خصوص تشدید تنش ایران و آمریکا در خاک این کشور روزهای بسیار ملتهب و حساسی در پیش رو دارد. اگر چه نمی توان به فواد حسین در سمت وزیر امور خارجه به مانند وزارت اقتصاد و دارایی برای مدیریت این تنش امیدوار بود، اما باید دید سیاست خارجی عراق با سکانداری وی آبستن چه حوادثی خواهد بود؟
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یقینا هیچ پروژه اصلاحی بدون دگرگونی اساسی در ساختار اقتصادی آن محقق نمی شود. این امر هم مستلزم حدی از فشار بین المللی بویژه از جانب ایالات متحده به عنوان حامی اصلی اقلیم کردستان است. فشار آمریکا برای اصلاح اقتصادی و انفکاک اقتصاد از احزاب و خانواده ها، در نهایت می تواند به قسمی گذار دموکراتیک و وحدت حاکمیت و پایان سیستم دو اداره ای منجر شود.
ادامه مطلببی شک، نه تنها بیش از ۵ میلیون کُرد ساکن در اقلیم، بلکه کل جمعیت حدود ۴۰ میلیونی عراق باید تاوان شکست، حرص و بی مسئولیتی پنج و یا شش نفر حلقه قدرت کردی و در راس آن مسعود بارزانی را پس دهند که، نه به کردها اهمیت می دهند و نه هراسی از پایان حیات استبدادی با بحرانی تر شدن شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی اقلیم و کل عراق دارند. صد البته استبداد برخی جریان های شیعی و اهل سنت عراقی نیز در این میان موثر و نقش آفرین بوده اند.
ادامه مطلبهیوا سعیدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: طی چند روز گذشته، نامه ای با امضای ۱۴ تن از نمایندگان فراکسیون های مختلف شورای استانی سلیمانیه (منطقه تحت نفوذ اتحادیه میهنی) به ریاست شورا ارسال شده و درخواست کرده اند که کمیته ای ویژه از متخصصین و کارشناسان حقوقی و اداری، برای تدوین پروژه ای به منظور اجرای تمرکز زدایی در حاکمیت اقلیم و کسب اختیارات مالی و اداری بیشتر برای سلیمانیه، حلبچه و مناطق گرمیان و راپرین که تحت اداره سلیمانیه (اتحادیه میهنی) هستند؛ تشکیل شود. این نامه بازتاب های زیادی در اقلیم کردستان داشته است و گفته می شود که زمزمه دو اداره ای شدن اقلیم به گوش می رسد.
ادامه مطلبهمزمانی بمباران های جنگنده ای ترکیه در منطقه زینی ورتی علیه مواضع پ.ک.ک با اقدام بارزانی ها در اعزام نیروهای پیشمرگ خود به این منطقه می تواند این فرضیه را تقویت کند که تحولات جاری در زینی ورتی و اختلافات درون کردی خارج از دایره تحریک و نقش آفرینی ترکیه و در حیطه ای بزرگ تر با مشارکت دیگر کشورها، به ویژه ایالات متحده به منظور دادن به حضور پ.ک.ک در قندیل صورت گرفته باشد.
ادامه مطلبنگاه اسرائیل به موقعیت اقلیم متفاوت از ارزیابی اربیل به برقراری مناسبات با تل آویو است. در این راستا اقلیم به دلیل برخورداری از امتیازات سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی بنای شکل گیری، تداوم و گسترش روابط با همه بازیگران منطقه را دارد و به تبع آن سعی می کند نهایت انعطاف سیاسی را در خصوص بحران های منطقه که خود نیز به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم در آن درگیر است به صرف بهره مندی از امتیازات حفظ روابط با همه کشورها را در دستور کار خود داشته باشد. همین نگاه باعث شده است که حتی اربیل در خصوص تجاوزات مکرر ارتش ترکیه و کشتار ساکنین مرزهای شمالی اقلیم در سایه حملات هوایی و زمینی ترکیه هم سکوت کند تا مبادا روابط اربیل – آنکارا خدشه دار شود. نظیر همین نگاه نیز به تنش ایران و آمریکا وجود دارد. یعنی اربیل به دنبال حفظ روابط با تهران و واشنگتن است. حال در مقابل اسرائیل بر این باور است که می تواند همکاری نظامی و اطلاعاتی نزدیک و استراتژیکی با اقلیم کردستان داشته باشد و جای پای محکمی برای خود در همسایگی با جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند. به این ترتیب اسرائیل میتواند حوزه نفوذ خود را علیه ایران، سوریه و عراق گسترش دهد.
ادامه مطلبدرحالی که هفده درصد از بودجه عراق متعلق به اقلیم کردستان است و مقامات آن اقلیم اجازه ندارند بدون هماهنگی و اطلاع دولت مرکزی بغداد، ارتباط و مراوده ای با طرف های خارجی داشته باشند، اما اقلیم چندین سال است که ارتباط تجاری نفتی غیرقانونی با رژیم صهیونیستی دارد.
ادامه مطلببه هر حال فرهنگ دموکراسی در هزاره سوم و قرن ۲۱ باید این توفیق اجباری را به سیستم سیاسی کنونی کُردی هم تزریق کند که جامعه باید از نگاه قائل به فرد، ولو افراد مفید، کاراء و کاریزماتیک عبور کند و در ادامه به گفتمان دموکراسی خواهی و توجه به آرای همه اعضای حزب و در قالب کلان تر جامعه احترام بگذارد تا بتواند شاهد چرخش قدرت و تحقق واقعی فرهنگ و گفتمان دموکراسی بود و در ادامه از سکون و قبضه قدرت توسط فرد یا افراد مشخصی به واسطه برخی خدمات و صبغه خانوادگی جلوگیری کرد.
ادامه مطلبعلی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مجموعه کنش کردها در تحولات عراق بعد از ترور سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس آمیختهای از نگرانی نسبت به ایجاد تنش با حکومت مرکزی و امیدواری به حمایت آمریکا از آنها به شکل چرخش بنیادی در تحولات عراق بوده است یعنی آنها از یک سو، نمیخواهند با بغداد وارد تنش شوند و از سوی دیگر، بر خلاف قانون اساسی و مواضع دولت فدرال قصد دارند سربازان آمریکایی را حداقل در مرزهای اقلیم کردستان حفظ کنند.
ادامه مطلبصلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: اتحادیه میهنی نه دست به اصلاح زده و نه به راه پ.ک.ک می رود. بلکه مانند شوروی پس از استالین که یک تروئیکای جمعی مرکب از خروشچف، کاسیگین و پادگورنی روی کار آمد، هنوز تکلیف برنده نهایی در آن معلوم نشده است.
ادامه مطلباگر چه در طول سالیان گذشته همواره اقلیم کردستان عراق سعی کرده است با در پیش گرفتن دیپلماسی عمل گرایانه، نوعی از موازنه قوای مثبت را در تبیین مناسبات خود با جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا محقق کند، اما به نظر می رسد که روند تحولات در عراق بعد از ترور سردار سلیمانی و متعاقبش حمله موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به پایگاه نیروهای نظامی آمریکا در عین الاسد که دامنه این حملات موشکی به اربیل هم کشیده شد، گویای این واقعیت است که موازنه قوا دیگر جوابگوی شرایط نخواهد بود.
ادامه مطلبصابر گل عنبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: البته مفروضات جبر جغرافیایی همسایگی با دو قدرت منطقهای ایران و ترکیه، به حکومت اقلیم کردستان اجازه نمیدهد در بسط مناسبات خود با ریاض و ابوظبی تا حد ائتلاف پیش رود؛ چیزی که به نظر میرسد این دو طرف نیز آن را پذیرفته و درک میکنند. جبر جغرافیایی به ویژه در ارتباط با ترکیه، از آن جهت که مولفههای روابط حزب دموکرات به عنوان حزب حاکم در اقلیم با این کشور، دیگر تابع آن صورت همپیمانی راهبردی تاریخی خود نیست که در دهههای گذشته مفروض تغییر تحولات درون اقلیم بود، بلکه بیشتر متاثر از الزامات همجواری است.
ادامه مطلب