کلینتون دوباره در آسیا

هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه امریکا قرار است که دوباره به آسیا سفر کند تا با وزرای امور خارجه کشورهای جنوب شرقی آسیا دیدار کند.

وزارت امور خارجه آمريکا اعلام کرد، هيلارى کلينتون 23-17 ژوئيه (26 تير-1 مرداد) به آسيا سفر مى‌کند.
ايان کلى سخنگوى وزارت خارجه امريکا، هر گونه احتمال سفر حاشيه‌اى هيلارى کلينتون، وزير امور خارجه آمريکا در اين سفر به افغانستان و پاکستان را رد کرد.

هيلارى کلينتون در بخشى از اين سفر به هند براى تقويت روابط واشنگتن - دهلى نو و سپس به تايلند براى شرکت در کنفرانس منطقه‌اى خواهد رفت.

هيلارى کلينتون قرار است 17 ژوئيه (26 تير) وارد بمبئى شود؛ جايى که او قرار است با گروه‌هاى مختلف مردم و خانواده‌هاى قربانيان حمله تروريستى بمبئى ديدار کند.

وزير امور خارجه آمريکا سپس قرار است 19 ژوئيه به دهلى نو براى ديدار با مقامات ارشد دولت، سياستمداران مخالف، دانشمندان و جوانان هندى سفر کند و پس از آن به تايلند، جايى که وى در کنفرانس منطقه‌اى شرکت خواهد کرد، سفر مى‌کند.

این دومین سفر وزیر امور خارجه امریکا به آسیاست. پیش از این نیز کلینتون در ماه فوریه با اسقبال گرمی از طرف آسیایی‌ها برای همکاری بیشتر مواجه شد. سفر او به عنوان اولین سری از سفرهای کلینتون به کشورهای خارجی سبب شد تا آسیای شرقی نگاه تازه‌ای به امریکا داشته باشد.

اما این سفر او کمی جنبه متقاوتی خواهد داشت و مسلما بدون چالش نخواهد بود. گفته مى‌شود برنامه‌هاى هسته‌اى کره شمالى و خلع سلاح اين کشور موضوع اصلى نشست مجمع کشورهاى جنوب شرقى آسيا (آ.سه.‌آن) در تايلند باشد که هيلارى کلينتون قرار است در آن شرکت کند.

میانمار نیز از جمله مسائلی است که وزیر امور خارجه امریکا باید در پرونده سفر خود جای دهد.

پس از تمام حوادثی که در این چند هفته اخیر به وقوع پیوسته است، پیش‌بینی احتمال موفقیت خانم وزیر را نمی‌توان گزینه‌ای بسیار قدرتمند دانست. هیچ گزینه مثبتی هیلاری کلینتون را در رابطه با این دوچالش همراهی نخواهد کرد. بنابراین هدف اصلی وزیر امور خارجه امریکا حضور همه رهبران آسیایی در این اجلاس سالانه منطقه‌ای است.

درباره میانمار، تمامی همسایه‌های این کشور از جمله، اندونزی، سنگاپور، مالزی و تایلند در این اجلاس حضور دارند و همگی نگران وضعیت آنگ سان سوچی، رهبر اپوزیسیون دموکراتیک این کشور و برنده جایزه نوبل صلح هستند که از بیش از پنج سال پیش در حصر خانگی به سر می‌برد.

امریکا باید بتواند با این کشورها همکاری کند تا علاوه بر این مسئله، در انتخابات 2010 که گروه نظامی میانمار قول آن را داده است را برگزار کنند. در این میان اندونزی می‌تواند به عنوان یک شریک به حساب آید. کشوری که پس از سال‌ها حکومت استبدادی انتخابات ریاست جمهوری در آن دروازه‌های دموکراسی را گشوده است. از سوی دیگر هند با غرور از یک دموکراسی مسن و یک انتخابات جوان هم‌مرز با میانمار قرار دارد و می‌تواند نقش موثری در آینده میانمار داشته باشد.

وضعیت کره شمالی نیز مشخص است. کیم جونگ ایل، مانند پسر سرکشی است که می‌خواهد توجه همه را به خود جلب کند. بنابراین امریکا می‌خواهد مطمئن شود که کسانی که در چارچوب گروه 6 برای مذاکره با کره شمالی هستند، مانند کره جنوبی و چین نیز در دسته بندی امریکا قرار دارند.

اما وزن امریکا در این معادلات بسیار کمتر از کشورهای آسیایی است. نمی‌توان نقش چین در بازی‌های منطقه‌ای را نادیده گرفت. بنابراین اگر امریکا در این مرحله خواهان تغییر در وضعیت موجود در میانمار و کره شمالی است به نظر می‌رسد که باید سهم بیشتری از این بازی را به بازیکنان آسیایی منتقل کند و مدیریت جدیدی را عهده دار شود. مسئله‌ای که حتی با حضور باراک اوباما و شعار تغییر بعید به نظر می‌رسد.

سفر هیلاری کلینتون به هند نیز باید در همین راستا باشد. امریکا فراتر از مسائل دوجانبه خود با هند باید در مسائل منطقه‌ای و جهانی نیز سهم بیشتری برای هندی‌ها قائل شود.

هیلاری کلینتون دومین سفر خود به آسیا را رقم می‌زند و این درحالی است که هنوز مشخص نیست باراک اوباما، رئیس‌جمهور امریکا چه زمانی را برای سفر انتخاب خواهد کرد. این درحالی است که پیش‌بینی می‌شود او در اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی آسیا – اقیانوس آرام در ماه نوامبر شرکت خواهد کرد.