لبنان دروازه نفوذ ایران به خاورمیانه جدید
دیپلماسی ایرانی: سوریه متحد اصلی ایران در منطقه یا بهتر بگوییم متحد استراتژیک ایران در دنیا وضعیت مناسبی ندارد. ناآرامی‌های این کشور روز به روز رنگ و بوی تازه‌ای به خود می‌گیرد و این مسئله بر نگرانی‌ها از آینده سوریه بیش از پیش افزوده است. در این میان وضعیت لبنان که ضلع سوم این اتحاد استراتژیک را تشکیل می‌دهد نیز بحرانی است. در آن جا هنوز دولتی تشکیل نشده و این مسئله با وخیم شدن اوضاع سوریه بسیار بغرنج شده است. به ویژه این که بازوهای سیاسی عربستان تلاش دارند با استفاده از فرصت پیش آمده و اختلافاتی که با ایران دارند در لبنان با ایران تصفیه حساب کنند.
پایگاه خبری لبنیز فورسز، در یادداشتی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: نباید شک کرد که روزی نمی‌گذرد که ایران با در نظر گرفتن مصالح خود تاکتیک تازه‌ای را در منطقه آزمایش نکرده یا حرکتی در این زمینه انجام نداده باشد. به ویژه در وضعیت بغرنج حساس فعلی منطقه خاورمیانه که با تغییرات طوفانی انقلاب‌های عربی زمینه‌های نفوذ ایران نیز مهیا شده است. در طول تاریخ منطقه، ایران هیچ کدام از گام‌هایش را بی‌تدبیر، بی‌هدف و بدون اتخاذ سیاستی روشن بر نداشته و برای هر حرکتی اندیشه‌ای بزرگ پرورانده است. در حال حاضر نیز در لبنان شاهد چنین وضعیتی هستیم. ایران تحرکات سیاسی خود را در لبنان به گونه‌ای تعریف کرده که به هیچ وجه منافعش به خطر نیفتد. تاکتیک ایران وصل کردن مقاومت در لبنان به مقاومت اسلامی فلسطین است تا بدین ترتیب خط تکامل‌یافته‌ای از غزه به لبنان کشیده شود.
در ادامه این یادداشت آمده است: نظام اسلامی ایران در تمامی ارکان سیاسی لبنان حضوری پررنگ دارد. مواضع رسمی جمهوری اسلامی ایران در لبنان برای همگان روشن است. کمتر کسی یافت می‌شود که نداند ایران در لبنان چه سیاستی را پیگیری می‌کند و چه اهدافی را مد نظر دارد. بر خلاف دیگر کشورهای ذی‌نفوذ در لبنان ایران با تمامی جریان‌های سیاسی لبنان رابطه نزدیکی دارد. این مسئله سبب شده تا ایران بتواند یک اجماع کلی بر سر حمایت از مقاومت ایجاد کرده و سیاست مبارزه با اسرائیل و متحد امریکایی آن را در لبنان جا بیندازد. به گونه‌ای که لبنان خط مقدم مبارزه ایران با اسرائیل و امریکا در منطقه محسوب می‌شود.
نویسنده این یادداشت در ادامه تلاش می‌کند که میان پرونده لبنان با اختلاف‌های اخیر ایران با کشورهای حاشیه خلیج فارس پیوندی برقرار کند و می‌نویسد: درگیری جامعه عربی به خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس با ایران بسیار بالا گرفته است. شورای همکاری خلیج فارس بر سر تحولات بحرین انگشت اتهام را به سوی تهران رفته و حتی از ترس نفوذ بیش از پیش ایران در منطقه در منامه نیروی نظامی پیاده کرده است. ایران خوب می‌داند که نظام کشورهای عربی تا چه اندازه بی‌پشتوانه و متزلزل هستند و هر تلنگری به سرعت آنها را سرنگون می‌کند. از این رو قطعا جبهه سیاسی جدیدی را در برابر آنها خواهد گشود که یکی از آنها می‌تواند لبنان باشد. لبنان پاشنه آشیل کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی است. اما مسئله این است که این تاکتیک چه تعریفی دارد و ایران قرار است در آینده چه گامی برای رویارویی با تهدید عربی بردارد؟
نویسنده این یادداشت در نهایت می‌نویسد: نمی‌توانیم این حقیقت را فراموش کنیم که اولا، لبنان به رغم استقلال و آزادی مطلقی که دارد جولانگاه رقبای سیاسی منطقه از ترکیه و ایران گرفته تا عربستان و مصر و سوریه است. ایران برای اعمال هر سیاستی از چنان قوه چانه‌زنی برخوردار است که می‌تواند جریان‌های اصلی لبنانی را با خود همراه و علیه رقبای منطقه‌ایش به صف بکشد. سر انتخاب نجیب میقاتی به خوبی شاهد این بازی سیاسی بودیم. دیدیم که مثلا چهره‌ای مثل ولید جنبلاط که در نقد ایران نطق‌های آتشین سر می‌داد چگونه از جبهه 14 مارس خارج شد و به جمع متحدان لبنانی‌ایران پیوست. این جبهه به قدری قدرتمند شده است که حتی چهره‌هایی مثل امین جمیل نیز نسبت به همراهی با سعد حریری متزلزل شده‌اند. حتی تحولات داخلی سوریه نیز باعث نشده تا خدشه‌ای در وحدت این جبهه ایجاد شود. ثانیا، ایران به همین نیز کفایت نمی‌کند، ایران به دنبال گسترش نفوذ خود در خاورمیانه جدید است. لبنان یکی از دروازه‌های مهم ایران برای ورود و نفوذ به این خاورمیانه است. اما مسئله این است که اگر خطایی در اعمال سیاست‌هایش مرتکب شود لبنان به چه سرنوشتی دچار خواهد شد؟
نظر شما :