حريرى گذشته را فراموش کرد؟
ديپلماسى ايرانى: در ششمين سال‌روز ترور رفيق حريرى، سعد حريرى در مراسم ويژه‌اى که براى پدرش گرفته بود ساختارشکنى کرد و براى نخستين بار عليه حزب الله موضع‌گرفت. حرکتى که به اعتقاد بسيارى از ناظران در حقيقت واکنشى به سرنگونى دولت او توسط طرفداران حزب الله بود.
سعد حريرى براى نخستين بار صحبت از سلاح مقاومت کرد و از اين که حزب الله سلاح در اختيار دارد به شدت انتقاد کرد و تمام قد به دفاع از دادگاه بين‌المللى پدرش برخواست.
به گزارش روزنامه لبنانى الاخبار، مراسم بزرگداشت را حريرى در مرکز البيال برگزار کرد. جايى که پدرش در آن به خاک سپرده شده است. اين فقط سعد حريرى نبود که بر مزار پدرش سخنرانى کرد و عليه مقاومت، که مرحوم پدرش همواره از آن حمايت مىکرد، صحبت کرد، سمير جعجع، رهبر فالانژهاى لبنان نيز عليه حزب الله داد سخن داد. امين جميل، رئيس جريان الکتايب نيز از ديگر کسانى بود که سخنرانى کرد که البته محتواى سخنرانى او تفاوت آشکارى با سخنرانى حريرى و جعجع داشت.
سعد حريرى در اين سخنرانى گفت: «مردم تنها يک سئوال دارد: ما کجا بوديم و الآن کجاييم؟ تا ديروز ما صحبت از "انقلاب برنج" (انقلاب ارز) مى‌کرديم ولى هيچ کدام پاسخى براى سئوال خود نداشتيم.»
وى سپس به خروج وزيران مقاومت از دولتش و سقوط دولتى که او رياستش را بر عهده دارد، پرداخت و گفت: «هر کس تحليل و تفسير خود را ارائه مى‌داد. برخى خطايى مرتکب شدند و به بهانه مصلحت لبنان گفتند که خروجشان از دولت آنها را از قيد و بندها آزاد کرد. چرا؟»
حريرى سپس به تحريک احساسات عمومى پرداخت و در موضعى کاملا شبهه‌ناک گفت: «ما همچنان آماده‌ايم که به ميدان شهدا برويم و ضمن تمسک به دادگاه ترور رفيق حريرى در اختيار داشتن سلاح را محکوم کنيم.»
پس از او سمير جعجع پشت تريبون قرار گرفت و همانند هميشه گفت که بايد به دستاوردهاى جريان 14 مارس که تا شش سال گذشته به دست آورده، پايبند باشيم و عباراتى به کار برد که نشان از عصبيت او به دليل بحران پيش آمده بر سر سقوط دولت حريرى مى‌داد.
البته مشخص نيست اگر جريان 14 مارس دستاوردى داشته پس چرا سعد حريرى انتقاد مى‌کند و مى‌گويد: «کجا بوديم و الآن کجاييم؟»
بر عکس اين دو چهره که اولى هنوز دهه سى عمرش را به پايان نرسانده و دومى نيز ديدگاه‌هاى تند و افراطى‌اش توسط اکثر جريان‌هاى سياسى لبنانى حتى جريان 14 مارس رد مى‌شود، امين جميل موضعى معتدلانه‌تر گرفت و بر ضرورت مذاکره با نجيب ميقاتى، نخست وزير مورد حمايت مقاومت تاکيد کرد و گفت: «اگر همکارى‌ها با موفقيت ادامه داشته باشد همه پيروز ميدان مى‌شويم.»
اين در حالى است که سعد حريرى، رئيس فراکسيون جريان 14 مارس در پارلمان لبنان در همين سخنرانى بار ديگر بر عدم مشارکت جريانش در دولت ميقاتى تاکيد کرد و گفت که 14 مارس ترجيح مى‌دهد در پارلمان نقش اپوزسيون را بازى کند.
با اين حال هم ميقاتى و هم حزب الله بر تمايلشان براى حضور جريان 14 مارس در دولت آتى لبنان تاکيد کرده‌اند و گفته‌اند که ترجيح مى‌دهند دولت آتى لبنان به جاى دولتى تکنوکرات دولتى وحدت ملى باشد که در آن جريان مخالف 8 مارس نيز مشارکت داشته باشد.
اما اظهارات سعد حريرى چند نکته را نيز در خود داشت. رهبر جريان 14 مارس در حالى حرف از سلاح حزب الله مى‌زد و مى‌گفت که تا زمانى که حزب الله سلاح در اختيار داشته باشد در دولت ميقاتى شرکت نخواهد کرد که همه مى‌دانند او از سال 2005 که عليه سوريه داد سخن مى‌داد، رسما نسبت به سلاح حزب الله نيز موضع خود را نشان داد. ولى با اين حال پذيرفت که در دولتى که خود تشکيل مى‌دهد جريان 8 مارس و مقاومت حضور داشته باشد. عجيب است که آقاى حريرى به اين موضوع توجه نمى‌کند که بايد ميان سلاح قانونى و سلاح غيرقانونى فرق گذاشت. همه مى‌دانند سلاح حزب الله متوجه اسرائيل است نه يک جريان داخلي.
ثانيا، تاکيد بر دادگاه ترور رفيق حريرى و انتظار کشيدن براى صدور راى نهايى و فشار بر مخالفان اين پرونده و ذکر دائمى اين عبارت که "راى دادگاه به زودى صادر مى‌شود" چيزى جز اين نيست که عده‌اى قصد دارند عليه حرکت دموکراتيک کشور کودتاى سياه انجام دهند تا دولت را سرنگون کنند تا بدين ترتيب تلافى سقوط دولتشان را در آورند. چرا که خود نمى‌توانند در برابر راى دادگاه بايستند و استقلال لبنان را حفظ کنند.
ثالثا، رهبرانى که در اين مراسم سخنرانى کردند همگى بر لزوم حفظ جايگاه 14 مارس به عنوان اپوزسيون تاکيد کردند، در حالى که به هيچ وجه روشن نکردند که آيا مى‌خواهند در دولت شرکت کنند و اپوزسيون باقى بمانند يا مى‌خواهند در خارج از دولت نقش اپوزسيون را ايفا کنند؟ اين سئوال زمانى براى ما مطرح مى‌شود که مى‌بينيم سعد حريرى و سمير جعجع بر حفظ مخالفتشان با دولت تاکيد دارند در حالى که امين جميل صحبت از گفتگوى دموکراتيک مى‌زند و مى‌گويد که بايد مذاکرات بر اساس توافق تمامى جريان‌ها تکميل شود تا همه نجات يابيم. آيا اظهارات حريرى صرفا براى نمايندگى جريان المستقبل که خود رياستش را بر عهده داشت، بود.
رابعا، به اظهارات حميد بيضون، يکى از رهبران شيعى جريان 14 مارس باز مى‌گردد که پس از سه رهبر اين جريان سخنرانى کرد. وى که در اظهاراتش به شدت از حزب الله انتقاد و ادعاهاى بى‌اساسى را مطرح کرد تلاش مىکرد نشان دهد که جريان 14 مارس نماينده همه طيف‌ها و مذاهب لبنانى است. همان چيزى که سعد حريرى در سال 2005 مطرح کرد و هنوز نيز اصرار دارد بگويد که چنين چيزى وجود دارد. مسئله اين است که آقاى حريرى بايد درک کند که جريان 14 مارس ديگر از ابتداى سال 2011 نماينده دروزى‌ها نيست چرا که وليد جنبلاط از اين جريان خارج شده و شيعيان نيز نه حميد بيضون که طرفدارانش به زحمت به فراتر از انگشتان دست مى‌رسند، بلکه حزب الله را نماينده و ثقل سياسى خود مى‌دانند.
خامسا، سعد حريرى در حالى سخن از انقلاب ارز مى‌زند که فراموش کرده چند ماه پيش خود به سوريه رفت و با رئيس جمهورى سوريه عکس يادگارى گرفت. وى در حالى مى‌گويد که کجا بوديم و کجا هستيم و دستاوردهاى انقلاب ارز چه شد که خود يکى از کسانى بود که ابتدا از تخريب روابط از سوريه حمايت کرد و پس از آن پشيمان شد و از دمشق به دليل مواضع تندش عذرخواهى کرد.
در پايان بد نيست به اين هم اشاره کنيم که مراسم يادبود ترور رفيق حريرى چندان هم مسالمت‌آميز تمام نشد. عده‌اى از جوانان که خود را "جوانان آينده‌خواه" معرفى مى‌کردند در پايان مراسم با تعدادى از حاضران درگير شدند که اين درگيرى با پرتاب صندلى و وسايل پذيرايى به يکديگر انجاميد. نکته قابل توجه اين بود که وقتى يکى از حاضران قصد داشت از اين حادثه فيلم بگيرد ديگر حضار به او دشنام دادند و ضمن آن که عباراتى چون "مزدور، جاسوس، سوء استفاده‌چى و ..." به کار مى‌بردند اجازه ندادند که او از صحنه فيلم تهيه کند.
نظر شما :