آنچه در تاریخ افغانستان جاودانه خواهد ماند

پنجشیر؛ دفاع از هویت یک ملت

۱۶ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۰:۰۰ کد : ۲۰۰۵۷۹۸ آسیا و آفریقا نگاه ایرانی
نویسنده خبر: جلال خوش چهره
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: مقاومت پنجشیر، دل‌های مردم جهان را با افغانستان هم‌سو کرده است. اگر فرار خفت‌بار گروه گروه از مردمی که در وحشت از حکومت طالبان، سراسیمه خود را حتی به بال‌های هواپیماهای نظامی آمریکائیان آویختند؛ اگر گروهی نزد جهانیان چنین نمایش دادند که تصورشان از کشوری به نام افغانستان نابود شده ، اما مقاومت پنجشیر و زنان شیردل افغانستان در مرکز اقتدار طالبان، نشان داد که افغانستان همچنان زنده و پاینده است. پنجشیر، تسلیم ناپذیر بودن تاریخی ملت افغانستان را به نمایش گذاشته است.
پنجشیر؛ دفاع از هویت یک ملت

دیپلماسی ایرانی:  

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند 
چنین نماند چنین نیز هم نخواهد ماند 
 (حافظ) 

سرنوشت مقاومت«پنجشیر» در برابر ارتجاع سیاه طالبان به هر شکل که رقم خورد، درتاریخ مردم افغانستان و بلکه ملت‌های منطقه و جهان پاینده خواهد ماند. افغانستان دهه‌هاست که از نبود مقاومتی چنین، رنجور و زخمی است. حماسه‌سازان پنجشیر مظلومیت ملت افغانستان را در هنگامه خیانت دولتمردان و توافق‌ قدرت‌های بزرگ برای قربانی شدن یک ملت، مقابل جهان به تماشا نشسته بلند آوازه کرده‌اند.  

مقاومت پنجشیر، دل‌های مردم جهان را با افغانستان هم‌سو کرده است. اگر فرار خفت‌بار گروه گروه از مردمی که در وحشت از حکومت طالبان، سراسیمه خود را حتی به بال‌های هواپیماهای نظامی آمریکائیان آویختند؛ اگر گروهی نزد جهانیان چنین نمایش دادند که تصورشان از کشوری به نام افغانستان نابود شده ، اما مقاومت پنجشیر و زنان شیردل افغانستان در مرکز اقتدار طالبان، نشان داد که افغانستان همچنان زنده و پاینده است. پنجشیر، تسلیم ناپذیر بودن تاریخی ملت افغانستان را به نمایش گذاشته است. از این روست که توانسته برخلاف دیگرانی که زندگی به عنوان شهروند درجه سه  را در این سو و آن‌سوی جهان برای خود  اعانه می‌خواهند، نگاه حماسی و همدلانه را میان آحاد ملت‌های جهان به همراه آورد.  

این روزها کانون توجهات جهان به نقطه‌ای از افغانستان دوخته شده که دفاع از هویت ملت افغانستان را دربرابر حاکمیت بی‌هویت طالبان برعهده گرفته است. عواطف انسانی– حماسی و درک ملت‌های جهان، فارغ از معادلات و محاسبات دولت‌هاست. معامله کثیف در افغانستان و واگذاری آسان این کشور و سرنوشت مردمش به گروهی تروریست با نگرش‌های برخاسته از اعماق تاریخ که به زمانه ما هجوم آورده، نمی‌تواند نزد ملت‌های پاک نهاد پذیرفته باشد.  مقاومت پنجشیر به یک رویارویی کم نظیر میان افکار عمومی جهان در حمایت از مقاومت مردمی و اراده دولت‌ها در تعامل سازشکارانه با طالبان انجامیده است.  

برای نخستین بار حتی در پی جنگ دوم جهانی است که میان نگاه دولتمردان با مردمشان بر سر یک اتفاق، فاصله‌ای در اندازه یک تعارض ایجاد شده است. دولتمردان، واقعیت طالبان را (اگرچه تلخ) بر اساس معادلات قدرت پذیرفته‌اند. آنان (به ویژه اروپائیان) در پی یافتن چگونگی تعامل با طالبان هستند. دغدغه آنان، هجوم آوارگان افغانستانی به درون مرزهای خود، احتمال گسترش خطر تروریسم، آسیب رسیدن به منافع اقتصادی و سرانجام  قدرت گرفتن جریان‌های رقیب در پیامد  حضور مهاجران در بازار کار این کشورهاست. اما نگاه ملت‌ها به درد و رنج یکدیگر، گونه‌ای دیگر است. آنان به مبارزه و مقاومت یک ملت درپاسداری از هویت و شخصیت خود احترام ویژه دارند. «احمد مسعود» و یارانش مانند «فهیم دشتی» که جانش را در پنجشیر برای استقلال و آزادی افغانستان ایثار کرد، نزد جهانیان محترمند. دنیا در انتظار جلوه دوباره قهرمانان ملی افغانستان بود و مقاومت پنجشیر به این انتظار پاسخ گفت.  

سرنوشت پنجشیر هرگونه رقم بخورد اما پنجره‌ها را به روی مردم جهان گشوده تا تنها تماشاگر صحنه جنایتی نباشند که با تبانی قدرت‌ها در حق یک ملت روا داشته‌ شده است. نیروهای مقاومت در پنجشیر به فرماندهی «احمد مسعود» و زنان شیر دل افغانستان که برای نخستین بار چنین شرزه مقابل جزم اندیشان طالبان،حقوق خود و ملت را در جای جای این کشور فریاد می‌زنند، نشان داده‌اند که این سرزمین به رغم تغییر هویت قهرمانان دیروز، سترون نیست. پنجشیر همچنان قهرمان آفرین است و خواهد بود. پنجشیر حالا سازمان‌دهنده مقاومت مدنی ملت‌ها در برابر اراده دولت‌هایی شده که مصلحت را بر حقیقت عریان در افغانستان ترجیح داده‌اند.  

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند 
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند 

جلال خوش چهره

نویسنده خبر

کلید واژه ها: پنجشیر افغانستان طالبان سقوط پنجشیر مقاومت پنجشیر


( ۱۴ )

نظر شما :

خسرو ۱۶ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۴:۰۵
دره پنجشیر حتی یک درصد اراضی کشور افغانستان نیست ، واقعیت سیاسی موجود حاکم شدن طالبان و مقبولیت داخلی و خارجی آن است بیشتر مردم افغانستان از اخراج نیروهای خارجی مخصوصا امریکا خرسندند و صبورانه منتظر عملکرد طالبان بعد از تشکیل دولت هستند - مردم افعانستان شجاع و جنگ آزموده اند اگر روشهای طالبان و حکومتشان را نپسندند آنان را قبول نخواهند کرد تند کردن آتش مقاومت در پنجشیر به نفع مردم مظلوم افغانستان نیست و بدان جهت در پنجشیر صلح را ترجیح دادند
آتیلا ۱۶ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۷:۰۴
جغرافیای کوچک با جمعیتی اندک چگونه می تواند هویت یک ملت باشد خواهشا از این غلو کردنها که فرهنگی شده در جوامع شیعی و ایران دست بر دارید دفاع از مظلوم و مقابله با ظالم کار پسندیده و انسانی است ولی سیاست های دوگانه شماها در مواجه با موضوعاتی به مراتب بزرگتر و وسیعتر همانند دفاع و پشتیبانیتان از ارامنه را که دیده ایم صداقتان را زیر سوال می برد
ایراندوست ۱۶ شهریور ۱۴۰۰ | ۲۲:۰۵
دوست گرامی هویت یک ملت را گاهی اوقات یک فرد می تواند نجات دهد و به بزرگی و کوچکی جمعیتی و جغرافیایی صرفن نیست همانطور که فردوسی بزرگ نقش بی همتایی در نجات زبان پارسی و هویت فرهنگی ایران داشت مردمان دره پنجشیر نیز همچین نقشی در تاریخ کشور همسایه دارد چه در مقاومت در برابر اشغالگران بیگانه و چه در ایستادگی برابر لشکر تباهی، تاریکی و واپسگرایی. به قول معروف یکی مرد جنگی به از صد هزار. علت همدلی مردم ایران با آنها بغیر از نزدیکی فرهنگی و تاریخی و تنهایی و مظلومی این مردمان (بویژه تاجیک ها، هزاره ها و ازبک ها) این است که این مردم تنها مردمانی بودند که ایران را در جنگ برابر اهریمن بعثی با پشتیبانی جهانی تنها نگذاشتند و چند هزار جانباخته و جانباز در راه پاسداری از مرزهای ایران پیشکش این مرز و بوم کردند. همیشه نور از یک روزنه کوچک در برابر تاریکی چیره می گردد. جاویدان ایران، پاینده ایرانی
احسن الخالق ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ | ۰۰:۳۱
کسانیکه با یک بیت شعر خوانی اردوغان دچار تشنج وهذیان شده بودند، و شعر خوانی اردوغان را مداخله در امورات داخلی ایران وقومیت گرایی قلمداد میکردند، وحتی حمایت معنوی ترکان ایران از مسلمانان قره باغ را حرکتی پانترکی ومغایر با عقاید دینی واسلامی میدانستند، وتوصیه بر سیاست بی طرفی وعدم مداخله در امور همسایگان را اساس سیاست نظام میدانستند، چطور حالا پشتیبان دری زبانان افغانستان گردیده و خواهان حمایت جهانی از دری زبانانی که در دره پنجشیر مقهور طالبان شده ،گردیده اند؟
بیژن جعفری ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۶:۲۱
اولا تحولاتی که در همسایگیامان رخ داده بسیار مهم است و تمیم گیرنده واقعی مردم افغانستان هستند. جریان طالبان هم جریانی مردمی و مبارزاتی در افغانستان هستند. و کشور مستقل میباشد و باید صبر کرد و مشاهده و تحلیل کرد و چکشی نظر نداد ومنتظر نظرات کارشناسان نظامی ومسولان امنیتی بود و اقای کارشناس سریع زنده باد مرده باد نکنید ویادتان نرود که امادهی لشگرکشی به افغانستان بودید ویا اماده دفاع از صدام وعراق در حمله غرب بودید ، ایران ما در طول دو قرن اخیر چه از دست شما روشنفکر نماها و مدرنیستها که نکشیده .و ادعایتان همچون استاد دانشگاهتان زیباکلام که همه یاخته هایش لیبرالی است قرقره خواستها و مطالبات ونظرات غرب توسعه طلب میباشد. شعار نده ومنتظر مقمات مسول سیاسی و نظامی کشورت باش.
احمد ۱۹ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۴:۰۹
رژه پانترکان زیر مقالات منتشر شده در این پایگاه خبری-تحلیلی، طبق معمول! خسرو و آتیلا رابطه ای بین هویت و وسعت جغرافیایی کشف کرده اند که مستحق اعطای جایزه بین المللیست!!!
گیج کلا ۲۰ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۵:۳۴
شما از همون قماش آدمهایی نیستید که می گفتید نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران؟ شعارتون یادتون رفته یا بهتون خط جدید دادند؟
م. شریف ۰۳ مهر ۱۴۰۰ | ۱۱:۵۶
امیدوارم تمامی دولتهایی که بوی پول و قدرت به مشامشون خورد و از طالبان تروریسم حمایت کردند، یکی یکی سقوط کنند.