تبیین واقعیات روابط جمهوری اسلامی ایران با جمهوری آذربایجان

باکو جواب برادری های تهران را با دشمنی می دهد! (بخش دوم)

۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۰ کد : ۱۹۹۶۲۸۲ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
محمد حسین نامدار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری آذربایجان با رژیم اشغالگری چون اسرائیل که بیش از هزار کیلومتر با آن فاصله دارد، روابط استراتژیک برقرار می کند، ولی به طور غیر منطقی معترض به روابط عادی و طبیعی ایران با ارمنستان یکی از همسایگان خود است.
باکو جواب برادری های تهران را با دشمنی می دهد! (بخش دوم)

نویسنده: محمدحسین نامدار، کارشناس روابط بین الملل

دیپلماسی ایرانی: رویکرد منفی جمهوری آذربایجان نسبت به جمهوری اسلامی ایران، چشم انداز هرگونه همکاری گسترده را تا سال های سال تحت تاثیر قرار داد. جمهوری آذربایجان از سویی اشتراکات فراوان با ایران را نادیده گرفت و از سوی دیگر کمک های حیاتی کشورمان در جریان درگیری های نظامی با ارامنه را فراموش کرد و نهایتا با دشمن پنداری ایران، به سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی سوق یافت. مقامات این کشور بارها بر استراتژیک بودن روابط جمهوری آذربایجان با آمریکا و رژیم صهیونیستی و همکاری های گسترده با آنها در تمامی زمینه های ممکن، تاکید کرده اند. این همکاری ها شامل ایجاد مشکلات امنیتی علیه ایران شد، به طوری که آمریکا در مناطق همجوار ایران تجهیزات جاسوسی کار گذاشت و جمهوری آذربایجان را به عدم همکاری با کشورمان در پروژه های نفتی و گازی و بعضا مشارکت در تحریم های ظالمانه علیه ایران ترغیب کرد. علی رغم صرفه اقتصادی برای بهره گیری از خاک ایران برای ساخت خط آهن به سوی نخجوان و ترکیه و ساخت خطوط لوله نفتی و گازی برای انتقال انرژی به ترکیه و اروپا، جمهوری آذربایجان با هدایت آمریکا و رژیم صهیونیستی و با صرف هزینه های بیشتر، ایران را دور زد. رژیم صهیونیستی هم از خاک جمهوری آذربایجان به اقداماتی علیه ایران دست زد که نمونه های آن انتقال نیروهای آموزش دیده برای ترور دانشمندان هسته ای از طریق خاک جمهوری آذربایجان و پرواز پهپاد جاسوسی رژیم صهیونیستی از خاک جمهوری آذربایجان و نفوذ به منطقه نطنز در سال 1393 بود که توسط پدافند هوایی ایران سرنگون شد.

این جمهوری برای حل و فصل مناقشه قره باغ، با بی توجهی به تلاش های ایران و پیشنهادهای ارائه شده برای میانجیگری، تصمیم گرفت که تعیین تکلیف 20 درصد از خاک و یک میلیون آواره جنگی خود را به سازمان امنیت و همکاری اروپا و نتیجتا روسای مشترک گروه مینسک (آمریکا، فرانسه و روسیه) بسپارد. حاصل این تصمیم، پیچیدگی هر چه بیشتر مساله، بخاطر بی عملی این گروه با توجه به همدمی با نیروهای اشغالگر بود. وضعیت پیچیده کنونی قره باغ و مناطق اشغالی پیرامونی با گذشت 26 سال از زمان اعلام آتش بس در سال 1994، گویای نتایج انتخاب گروه مینسک برای حل این مناقشه است. در تعیین رژیم حقوقی دریای خزر نیز جمهوری آذربایجان، بیشترین مخالفت ها را با دستیابی ایران به حقوق حقه خود بر اساس قوانین و پروتکل های بین المللی داشته است. 

علی رغم وجود تمامی بیراهه های فوق الذکر و طبیعی بودن اعتراضات و واکنش های رسمی و غیررسمی (رسانه ها و شخصیت های غیر رسمی) به چنین بیراهه هایی، جمهوری اسلامی ایران ضمن احساس کم نظیر قرابت با مردم مسلمان و شیعه جمهوری آذربایجان، از اواخر دهه 1380 بطور یکجانبه برای آنها لغو روادید اعلام کرده است. مضاف بر آن، ایران همیشه بر مواضع اصولی خود در قبال کشور همسایه و برادر جمهوری آذربایجان، پایبند بوده و ضمن تاکید بر حفظ  تمامیت ارضی آن، هرگز حاکمیت نیروهای اشغالگر ارمنی بر مناطق اشغالی جمهوری آذربایجان را به رسمیت نشناخته و در مراحل مختلف، آمادگی خود را برای کمک به حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات اعلام داشته است. ایران علاوه بر اینکه قره باغ و مناطق پیرامونی اشغالی را خاک اسلام می داند، بر اجرایی شدن قطعنامه های چهارگانه سازمان ملل در خصوص این مناطق (خروج نیروهای اشغالگر و سپرده شدن آنها به جمهوری آذربایجان) تاکید داشته است. آخرین موضع گیری سخنگوی وزارت امور خارجه پس از نقض آتش بس در روزهای اخیر، گواهی بر این ادعاست. سعید خطیب زاده در واکنش به نقض آتش بس اظهار داشت: «جمهوری اسلامی ایران ضمن ابراز تاسف از نقض آتش بس اعلام شده در درگیری های اخیر میان جمهوری آذربایجان و جمهوری ارمنستان و دعوت از طرفین به خویشتنداری بیشتر، حملات موشکی به زیر ساخت های حیاتی و مناطق مسکونی شهرها و کشتار غیر نظامیان را محکوم کرده و با خانواده های داغدار ابراز همدردی می کند.» شایان ذکر است که حملات به مناطق مسکونی بیشتر از جانب نیروهای اشغالگر ارمنی بوده است. سخنگوی وزارت امور خارجه می افزاید: «جمهوری اسلامی ایران مجددا از طرفین می خواهد ضمن پایبندی به آتش بس، گفت وگوهای خود را در چارچوب حقوق بین الملل و احترام به تمامیت ارضی و تخلیه شهرهای اشغالی از سر گیرند و در این راه آمادگی خود را برای تسهیل این گفت وگوها برای رسیدن به صلح و راه حل دائمی و پایدار در منطقه اعلام می دارد.»

با تفکیک بحث اشغالگری نیروهای ارمنی قره باغ از روابط با همسایگان، جمهوری اسلامی ایران مطابق با اصول سیاست خارجی خود، روابط دوستانه ای را با ارمنستان داشته و دارد. این روابط برخلاف ادعاهای موجود در جمهوری آذربایجان، هرگز علیه آن جمهوری نبوده و ایران در روابط با ارمنستان گامی برای ضربه به جمهوری آذربایجان یا علیه رفع اشغال از اراضی آن جمهوری برنداشته است.

جمهوری آذربایجان با رژیم اشغالگری چون اسرائیل که بیش از هزار کیلومتر با آن فاصله دارد، روابط استراتژیک برقرار می کند، ولی به طور غیر منطقی معترض به روابط عادی و طبیعی ایران با ارمنستان یکی از همسایگان خود است. این در حالی است که با برقراری روابط استراتژیک، زمینه سوء استفاده رژیم صهیونیستی علیه امنیت کشورمان فراهم شده است و پیشتر به نمونه هایی از اینگونه سوء استفاده ها اشاره شد. 

به جرات می توان مدعی شد که روزی را نمی توان یافت که برخی از شخصیت های سیاسی آذربایجانی یا تعدادی از رسانه های آن جمهوری علیه ایران تبلیغ نکرده یا مواضع ضد ایرانی نگیرند. در بسیاری از مواقع رد پای بدخوهان روابط دو کشور در این تبلیغات سوء دیده می شود. برای نمونه، در جریان درگیری های اخیر رسانه های آذربایجان به تاسی از رسانه های رژیم صهیونیستی و معاندین جمهوری اسلامی ایران، همراه با رسانه های کشوری که مسئول انتقال نیروهای تکفیری از سوریه و لیبی به مناطق درگیری است، این خط تبلیغی را علیه ایران پیگیری کرده و می کنند که ایران ضمن انتقال تجهیزات نظامی روسی به ارمنستان، اجازۀ انتقال نیروهای پ.ک.ک و پژاک از طریق خاک خود به مناطق درگیری را داده است. کشورهایی مدعی همکاری ایران با گروه های تروریستی در این زمینه می شوند که سابقه تاریکی در ایجاد و حمایت از گروه های تروریستی برای کشتار مردم سوریه، لیبی و عراق دارند و حتی به طور مستقیم به خاک عراق و سوریه تجاوز نظامی کرده و بخشی از آن را به اشغال خود در آورده اند. این در حالی است که ایران در مبارزه با گروه های تروریستی پیشرو بوده و ضربات مهلکی را به این گروهها نظیر داعش در سوریه و عراق زده است. ایران بهترین عزیزان خود چون شهید سردار سلیمانی را بخاطر مبارزه با گروه های تروریستی که در راستای منافع رژیم های تروریستی چون آمریکا و رژیم صهیونیستی نبوده، از دست داده است. 

ادامه دارد....

کلید واژه ها: ایران و آذربایجان ایران و ارمنستان آذربایجان و ترکیه روابط جمهوری آذربایجان و اسرائیل دشمنی آذربایجان با ایران اسرائیل و آذربایجان آذربایجان و امریکا


( ۲۷ )

نظر شما :

ایرانخواه ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۹
روسیه برای تجزیه جمهوری باکو به پنج ناحیه و الحاق برخی از این نواحی به روسیه و ایجاد جمهوری خودمختار برای تعدادی دیگر، برنامه راهبردی دارد(لزگی، تالش و..).نواحی جدا شده اوستیا و آبخازیا گرجستان و کریمه، لوهانسک ،دونتسک و خارکف اوکراین و دربند آذربایجان بر اساس همین برنامه به خاک روسیه ضمیمه شدند یا شبه مستقل شدند. متاسفانه آذری ها و ترک ها به خیال خودشان برای بهره میهنی اما در ناخودآگاه در پازل روسیه مشغول بازیگری هستند. دو دلیل بزرگ این راهبرد یکی خطر ترک های واگرا از مرکز مستقر در قفقاز شمالی و جمهوری های چچن، داغستان و تاتارستان هستند و دیگری انحصار در تامین انرژی اروپا است. ایجاد و رسمیت کشور آرتساخ/ قاراباغ کوهستانی در قفقاز جنوبی به عنوان دومین کشور ارمنی دنیا از جمله این راهبردهای بلند مدتشوروی سابق و روسیه نوین است. همانگونه که عثمانی در جنگ جهانی اول بدلیل اشتباه محاسباتی با ترفندهای روسی و غربی شکست خورد و یکدهم آن یعنی ترکیه متزلزل فعلی با وجود چهل درصد کردتبار باقی ماند. هم اکنون نیز در حال بازیگری اشتباه است. بزرگترین برنده این جنگ اخیر روسیه خواهد بود. فعلن دنبال گوشمالی ارمنی ها به خاطر نزدیکشیان به غرب و انقلاب شبه رنگی شان است ولی با این پیش تاکتیک در نهایت دنبال راهبرد تجزیه کامل جمهوری باکو است. در این بازی دو سر برد روسها ایران تنها باید پایش نیرومند بر کل ماجرا داشته باشد تا بهره میهنی لازم به ایران برسد بهره ایران برقراری موازنه منفی همیشگی و پایدار بین عناصر درگیر است. جاویدان ایران، پاینده ایرانی
ایرانی ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۱۷:۴۲
اگر این منطقه اسم اش قراباغ هستش پس دلیل نام بردن از با عنوان آرتساخ از سوی شما چی میتونه باشه؟
محمد ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۰۶
هه ربه ژی ارمنستان، زنده باد ارمنستان
به ایرانخواه ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۰
شوروی که توان تهدید مستقیم آمریکا از کوبا را داشت تجزیه شد حالا چه رسد به روسیه که از داغستان تا چچنستان درگیر گروهای جدایی طلب است پروژه های در دست تکمیل است که در صورت اجرا روسیه نان برای خوردن پیدا نخواهد کرد، امنیت ارمنستان پیش کش امنیت خود روسیه هم تامین نخواهد شد این مسئله را شوروی نیز تجربه کرد. این را پوتین خوب می داند
ایران ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۵
به ، به ظاهر ایرانی، چون قرباغ نامی که ترکا میگن ، و ارتساخ نامی هست که ارمنی ها میگن ، بستگی داره سلیقت چه باشه و چی دوست داشته باشی ، برا ما که طرفدار همیشگی برادران ارمنی مون هستیم، ارتساخ باستانی
خسرو ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۲۰:۰۷
تاتارستان با بالاترین درجه خود گردانی در داخل روسیه و چچن و ....داغستان ، به جهات فرهنگی و همبستگی مردمی به آذربایجان نزدیکند ، تجزیه روسیه و استقلال آنها هیچ آسیبی به آذربایجان نمی رساند ، در ضمن تاتارستان فاصله زیادی با ادربایجان دارد ولی داغستان همیشه خواستار الحاق به آذربایجان بوده است ، اینهایی که با نامهای ایرانی وبه کام متجاوزین ارمنستانی می نویسند واقعا چیزی از واقعیات مسلم ملتها و مردم و مسلمانان منطقه نمی دانند ، با حلوا حلوا دهن شیرین نمی شود کشورکردستان جعلی و ارمنستان بزرگ یا آرتساخ خوابی است که تعبیر نمیشود ، ولی در بزنگاه تصمیم مانند رفراندوم اقلیم ، پانفارسها پوزه پانکردها و پان ارمنی ها را به خاک مالیده و لبخند خواهند زد
رستم ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۲۰:۵۵
قوم اسلاو را هنوز نشناختین ، به خصوص که امروز برادرانشون تا پای جان کنارشونن
خسرو ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | ۲۰:۵۶
باز که دیپلماسی ایرانی شد سیاهنامه پانفارسها و پانکردها و ارمنی ها ، انصاف
محمد ۲۴ مهر ۱۳۹۹ | ۰۰:۳۰
این افرادی که با آذربایجان ابراز هم دردی و طرفداری می کنند ، نمی دانم به دنبال چه هستند ، اگر تمایلات ضد ایرانی دارید که هیچ ، اگر نه بدانید که این حرفهای شما درباره حمایت از هم زبانان ترک درست نست ، چون همین هم زبانان بیشترین دشمنی را با ایران دارند ، مثل این است که ما با طالبان به خاطر مشترکاتی که با افغانستان داریم دوستی کنیم ، یا صدام را به خاطر شیعه بودن جمعیت عراق ، برادر خود بدانیم! باور کنید اتحاد امروز آذربایجان و ترکیه بزرگترین تهدید برای ماست ، آنچه بر سر سوریه آمد را ندیدید؟ آیا نمی دانید داعش اولین بار از کجا سرازیر شد ؟ آیا نمی بینید که امروز همان شبه نظامیان در جنگ قفقاز به کار گرفته شده اند ؟
مجاهدی ۲۴ مهر ۱۳۹۹ | ۰۳:۰۴
چندسال پیش برای چند روزی سفر ی سیاحتی به باکو داشتم که به خیابان شهدا هم رفتم با تعجب به چند قبر که معلوم بود نبش شده ومرده ای درونش نیست،وخالی بودند، با کنجکاوی از کارکنان آنجا علت را سوال کردم ،گفتند آنها مربوط به چند نفر خارجی وافغانی بودند ، که بعداً مشخص شد که از عوامل تعلیمی بعضی از به ظاهر مسلمانان که در ظاهر به کمک آذربایجان امده بودند،ولی در اصل همدست ارمنیان بودند،ودر جبهه ها به نیروهای آذری از پشت سر شلیک،میکرده اند،که چون پرونده‌شان توسط یک کشور دیگر به حیدر علی رسید وخیانت واهانت شأن مشخص شد، مردم هم آمدند واز قبرشان خارج وبه،اشغالی انداختند، ولی جهت عبرت عموم قبرشان را باز گذاشته اند تا درسی باشد به آیندگان. پس پشت پرده خیلی از برادریها چه خیانتها که نشده، که پرونده این موضوع هنوز هم روی میز حیدر علی باقیست،وگلبتدین حکمتیار افغانی تعلیمی باعناصرش ،با خفت وخواری از باکو رانده شدند.
حسن ۰۱ آذر ۱۳۹۹ | ۱۹:۰۷
جنگ قره باغ تمام شد اذربایجان و ترکیه ، روسیه به اهدافشون رسیدن . ارمنستان خارج شدن از خاک اذربایجان را قبول کرد و یک کریدور هم به اذربابجان داد این کریدور به ضرر ایران ولی در اینده به نفع ارمنستان هستش