حاکمیت جهانی بر جهان اسلام و عرب آرزوی آنکاراست

چشم انداز رؤیای امپراتوری ترکیه در سال ۲۰۲۳

۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۰ کد : ۱۹۹۲۲۶۸ خاورمیانه انتخاب سردبیر
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاستگذاران ترکیه طی حدود ۲۰ سال اخیر (از سال ۲۰۰۲ و قدرت‌یابی حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان) بخش مهمی از سیاستگذاری‌های خود را در سخنان و نوشته‌های ظاهراً آکادمیک خود نشان داده‌اند. سیاستگذاران ارشد و رهبران ترکیه طی این دوره زمانی (۲۰۰۲ تاکنون) در کنار بسیاری سیاستگذاری‌های رسمی و آشکار دولت ترکیه، برخی سیاستگذاری‌های نهان و پشت‌پرده نیز داشته‌اند که بیشتر بر اصل قدرت‌یابی و گسترش قدرت نظامی و جغرافیایی این کشور در آسیای جنوب غربی استوار بوده است. سیاست‌های صلح‌جویانه و مسالمت‌آمیز در روابط خارجی با همسایگان و سیاست درهای باز در سیاستگذاری اقتصادی ترکیه موجب شد تا این کشور بتواند در قالب سیاست‌هایی چون تنش صفر با همسایگان در دهه اول حاکمیت حزب عدالت و توسعه، تنش با همسایگان خود مانند ایران، سوریه، عراق، یونان، روسیه و ... را کاهش داده و رویکردی تازه در تعاملات و روابط با همسایگان خود ایجاد کند. اما تمام این تلاش‌های ظاهراً تنش‌زدای ترکیه با همسایگان تنها تا سال ۲۰۱۰ دوام داشت و با آغاز تحولات سیاسی و اجتماعی در جهان عرب، چهره اصلی سیاستگذاران ارشد و رهبران ترکیه در قالب چرخش بزرگ در سیاست خارجی این کشور نمایان شد.
چشم انداز رؤیای امپراتوری ترکیه در سال ۲۰۲۳

نویسنده: اسلام ذوالقدرپور، دانشجوی دوره دکتری سیاستگذاری عمومی

دیپلماسی ایرانی: سیاستگذاران سیاست خارجی در اغلب کشورهای جهان سعی دارند تا سیاست‌های خود را در لفافه یا پوشش استعاره‌ها و واژه‌های خاص، مطرح کرده و تحلیلگران را از نیات خود آگاه کنند به نحوی که اغلب شهروندان عادی از درک نیات و اهداف سیاستگذاران، عاجز هستند.

برای تحلیل و بررسی اهداف و نیات سیاستگذاران روابط بین‌الملل در کنار نظریه‌های مطرح در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، باید به برخی گفتار و کردار سیاستگذاران نیز توجه کرده و بر آنها تمرکز کرد. نیات و اهداف پشت‌پرده بسیاری از سیاستگذاران نظام بین‌الملل را می‌توان در گفتارهای به نظر ساده یا بلندپروازانه آنان به خوبی مشاهده کرد که شاید در نگاه اول برای بسیاری از شهروندان و حتی کارشناسان نیز امری عادی و کم اهمیت جلوه کند.

گفتار و کردار به ظاهر ساده و کم اهمیت سیاستگذاران و کارگزارن برخی دولت‌ها در نظام بین‌الملل می‌تواند چشم‌انداز یک سیاستگذاری بسیار مهم برای سال‌ها و بلکه دهه‌های آینده در یک کشور یا یک سیستم بین‌المللی باشد. بنابراین توجه، تمرکز و تحلیل سخنان سیاستگذاران سیاست خارجی دولت‌ها، امری اجتناب‌ناپذیر برای رهبران و سیاستگذاران سایر بازیگران نظام بین‌الملل محسوب می‌شود. 

برخی از مهم‌ترین سیاستگذاری‌ها در سیاست و روابط خارجی، در اسناد و مدارک حتی محرمانه و سری نیز ثبت و نگارش نمی‌شوند، بلکه این سیاست‌ها، اهداف و نیات آنان را باید در سخنان سیاستگذاران ارشد دولت ها جستجو و پیگیری کرد.

سیاستگذاران ترکیه طی حدود 20 سال اخیر (از سال 2002 و قدرت‌یابی حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان) بخش مهمی از سیاستگذاری‌های خود را در سخنان و نوشته‌های ظاهراً آکادمیک خود نشان داده‌اند. سیاستگذاران ارشد و رهبران ترکیه طی این دوره زمانی (2002 تاکنون) در کنار بسیاری سیاستگذاری‌های رسمی و آشکار دولت ترکیه، برخی سیاستگذاری‌های نهان و پشت‌پرده نیز داشته‌اند که بیشتر بر اصل قدرت‌یابی و گسترش قدرت نظامی و جغرافیایی این کشور در آسیای جنوب غربی استوار بوده است.

سیاست‌های صلح‌جویانه و مسالمت‌آمیز در روابط خارجی با همسایگان و سیاست درهای باز در سیاستگذاری اقتصادی ترکیه موجب شد تا این کشور بتواند در قالب سیاست‌هایی چون "تنش صفر با همسایگان" در دهه اول حاکمیت حزب عدالت و توسعه، تنش با همسایگان خود مانند ایران، سوریه، عراق، یونان، روسیه و ... را کاهش داده و رویکردی تازه در تعاملات و روابط با همسایگان خود ایجاد کند.

اما تمام این تلاش‌های ظاهراً تنش‌زدای ترکیه با همسایگان تنها تا سال 2010 دوام داشت و با آغاز تحولات سیاسی و اجتماعی در جهان عرب، چهره اصلی سیاستگذاران ارشد و رهبران ترکیه در قالب چرخش بزرگ در سیاست خارجی این کشور نمایان شد.

چرخش از سیاست "تنش صفر با همسایگان" به سوی "تنش فراگیر و ستیزه‌جویانه با همسایگان" که به دستورکار اصلی سیاستگذاران دولت ترکیه تبدیل شد، اهداف و نیات زوج سیاستگذار اردوغان و داووداوغلو را آشکار ساخت. دخالت‌های شدید و ستیزه‌جویانه ترکیه در سوریه، یمن، مصر، لیبی و ... را می‌توان ازجمله جلوه‌های چرخش بزرگ در سیاست خارجی این کشور در آسیای جنوب غربی قلمداد کرد.

دهه دوم حاکمیت حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان در ترکیه با آشکار شدن نیات و اهداف پشت‌پرده زوج سیاستگذار اعظم (اردوغان - داووداوغلو) همراه بود. برجسته‌ترین مؤلفه این سیاستگذاری جاه‌طلبانه و بلندپروازانه را می‌توان در این جمله احمد داووداغلو وزیر امور خارجه وقت ترکیه مشاهده کرد که در یک سخنرانی در سال 2012 می‌گویند: (هر سرزمینی که در سال‌های 1911 تا 1923 از دست داده‌ایم و از آنها عقب‌نشینی کرده‌ایم را در سال‌های 2011 تا 2023 به دست می‌آوریم و با برادران‌مان در آن سرزمین‌ها دیدار می‌کنیم. این یک مأموریت تاریخی ضروری است.)1

این یک جمله را می‌توان چکیده سیاست خارجی و بلکه ماهیت اصلی و پنهان نیات و اهداف دولت ترکیه از سال 2011 به بعد محسوب کرد که البته خلاصه نظریه و کتاب "عمق راهبردی" استاد احمد داووداوغلو به عنوان سیاستگذار، مراد و مرشد شخص اردوغان نیز هست.

بر اساس این یک جمله که ماهیت اصلی سیاست‌های ترکیه طی یک دهه اخیر بوده است، سال 2023 به عنوان افق چشم‌انداز سیاستگذاری جاه‌طلبانه ترکیه در منطقه، باید با رهبری و تسلط هژمونیک این کشور بر آسیای جنوب غربی و به‌خصوص کشورهای عربی منطقه همراه باشد!

نباید فراموش کرد که احمد داووداوغلو قبل از تشکیل حزب عدالت و توسعه، یک چهره علمی و دانشگاهی ترکیه محسوب می‌شدند که با قدرت‌یابی حزب عدالت و توسعه، از 2009 تا 2014 وزیر امورخارجه دولت اردوغان و سپس از 2014 تا 2016 نیز نخست وزیر ترکیه بودند و همواره یکی از چهره‌های تأثیرگذار سیاسی و علمی ترکیه محسوب شده‌اند. 

برای بررسی چشم ‌انداز 2023 در سیاستگذاری‌های ترکیه در سطح منطقه آسیای جنوب غربی و تسلط کامل بر کشورهای عرب از سوی ترکیه، موارد زیر که در این سحنان احمد داووداوغلو به آنها اشاره شد قابل بررسی و تأمل است: 

یکم- سرزمین‌های 1911 تا 1923: این جمله وزیر امور خارجه وقت ترکیه و یکی از قدرتمندترین سیاستگذاران این کشور در سال 2012 یعنی احمد داووداوغلو دارای دو دوره زمانی خاص است که دوره اول آن یعنی از 1911 تا 1923 یادآور دوران ضعف شدید و فروپاشی نهایی امپراتوری عثمانی است.

طی این دوره زمانی (1923-1911) که دوران سیاه تاریخ ترکیه طی حدود 100 سال اخیر محسوب می شود، بزرگ‌ترین و قوی‌ترین امپراتوری جهان طی این بازه زمانی به حدی ناتوان و شکست خورده بود که علاوه بر فروپاشی، استقلال و جدایی همه سرزمین‌های اشغالی پیرامونی در اروپا، آسیای صغیر، شمال آفریقا و حوزه عربی، حتی بخش‌های مهم و اصلی این کشور مانند: ازمیر، آناتولی شرقی  و ... نیز بر اساس معاهده سِوِر در سال 1920 میان فاتحان جنگ تقسیم شده بود. 

هر چند با قدرت‌یابی ترک‌های جوان و تحت رهبری مصطفی کمال آتاتورک، تمامیت ارضی ترکیه بازپس گرفته شده و جغرافیای سیاسی کنونی ترکیه حفظ شد، اما در هر حال سال‌های 1911 تا 9123 برای شهروندان کنونی ترکیه و به‌خصوص برخی بلندپروازان این کشور، سیاه‌ترین دوران و حسرت‌بارترین دوره تاریخی آنان محسوب می‌شود.

دوم- سال‌های 2011 تا 2023: دیگر دوره زمانی تصریح شده در سخنرانی احمد داووداوغلو که همخوانی و همپوشانی خاصی با بازه تاریخی اول دارد، سال‌های 2011 تا 2023 را شامل می‌شود که یادآور صدمین سالگرد 1911 تا 1923 است و بر نقش و تأثیر ترکیه بر تحولات سیاسی، اجتماعی منطقه و به‌ویژه تحولات جهان عرب که با عناوینی چون: بهار عربی، بهار اسلامی، بیداری اسلامی و ... معروف هستند نیز اشاره دارد. 

اگر چه این تحولات سیاسی و اجتماعی جهان عرب از پایان سال 2010  در تونس شروع شد، اما تغییر دولت و سقوط دیکتاتور تونس در ژانویه 2011 رخ داده و سپس سال 2011 به سال سراسر اعتراض، آشوب و سرنگونی برخی حاکمان عرب تبدیل شد. آشوب‌ها سراسر جهان عرب را فرا گرفته و سال 2011 را به یک سال سرشار از اخبار اعتراضات و تغییرات سریع در کشورهای حوزه عربی تبدیل کرد که البته دولت ترکیه نیز به شدت در این تحولات دخالت داشته و در معرفی خود به عنوان الگو و جانشین دولت‌های سرنگون شده، سعی داشت.

فعالیت‌ها، گفتار و کردار سران ترکیه و به‌خصوص اردوغان و داووداوغلو که سعی داشتند تا خود را الگوی موفقی برای جایگزینی با دولت‌های ساقط شده عربی جلوه دهند، با تبلیغات گسترده و دخالت‌های دستگاه دیپلماسی این کشور در لیبی، تونس، مصر و به‌ویژه سوریه همراه شده بود و سال 2011 را به سالی نسبتاً موفق برای دولت ترکیه تبدیل کرده بود.

بنابراین سال 2011 را می‌توان سال آغاز بازگشت به دوران نوستالژی امپراتوری عثمانی قلمداد کرد که با کمک گرفتن دولت ترکیه از هسته‌های خاموش و مخفی اخوان‌المسلمین که از کما خارج شده بودند در سراسر حوزه عربی و به‌خصوص در مصر، سوریه، تونس و ... در حال کسب و افزایش منافع راهبردی خود بودند.

سال 2023 نیز که یکصدمین سالگرد پایان امپراتوری ترکیه و تشکیل جمهوری ترکیه کنونی است از این جهت از سوی داووداوغلو مطرح می‌شود که قادر بود تا در این سال و درست در صدمین سالگرد سقوط و فروپاشی دردآور امپراتوری عثمانی در 1923، بار دیگر ترکیه کنونی در شکل و شمایل یک ابرقدرت جدید (قدرت جهانی) در جهان به قدرت‌نمایی بپردازد. 
    
سوم- دیدار با برادران در سرزمین‌های عقب‌نشینی شده: بخش مهم سخنان سیاستگذار اعظم ترکیه و خالق نظریه "عمق راهبردی" که نیات و اهداف سران این کشور را آشکار می‌کند، مؤلفه "دیدار با برادران‌مان در هر سرزمینی که در سال‌های 1911 تا 1923 از دست داده¬ایم و از آنها عقب‌نشینی کرده‌ایم" است.

این بخش از سخنان داووداوغلو را می‌توان بارزترین و صریح‌ترین اعتراف سران دولت ترکیه برای تسلط یا تصرف و اشغال سرزمین‌های جدا شده از ترکیه در زمان فروپاشی عثمانی طی سال‌های 1911 تا 1923 دانست که تنها از طریق اقدامات ستیزه‌جویانه، جنگ‌طلبانه و دخالت‌های آشکار و مخفی ترکیه در کشورهای مستقل، برآورده می‌شوند. 

برادرانی که ترکیه (اردوغان و داووداوغلو) می‌خواهند از سال 2011 تا سال 2023 با آنها دست بدهند، کدام برادران یا کشورها هستند؟

برای پاسخ به این پرسش باید به بازه زمانی اول این سخنان یعنی 1911 تا 1923 مراجعه شود و کشورها و سرزمین‌هایی که در این دوره از امپراتوری عثمانی جدا شدند را جستجو کنیم. با توجه به اهمیت دسترسی ترکیه به اهداف خود در این کشورها، فهرستی بلند از کشورهای عربی را می‌توان تهیه کرد. 

1- سوریه: این کشور که دارای پیشینه تاریخی بسیار طولانی بوده و دمشق پایتخت این کشور هنوز هم عنوان‌دار قدیمی‌ترین پایتخت جهان است، حدود 4 قرن تحت سلطه و اشغال عثمانی بود تا اینکه بعد از جنگ جهانی اول و قیام سراسری اعراب علیه عثمانی، در سال 1918 از عثمانی استقلال یافت. این کشور یکی از اولین و در دسترس‌ترین اهداف دولت ترکیه برای اجرای سیاست بازگشت به ابرقدرتی ترکیه در جهان بود که با دخالت‌های شدید ترکیه در امور سوریه و حمایت از گروه‌های اغلب ستیزه‌جو همراه شده بود.

سیاست‌های مداخله جویانه‌ای که همچنان نیز ادامه دارد و ترکیه بخش‌هایی از شمال شرقی سوریه را نیز اشغال، تعدادی از شهروندان این کشور را قتل عام کرده و مراکز آموزش و پرورش تروریست برای اعزام به لیبی و ... ایجاد کرده است! 

2- مصر: این کشور نیز دارای پیشینه‌ای بسیار روشن‌تر و قوی‌تر از ترکیه است که بیش از 100 سال تحت تسلط عثمانی‌ها بود و سرانجام در سال 1914 از عثمانی جدا و موقتاً تحت قیمومت انگلستان قرار گرفت. دولت ترکیه با آغاز تحولات عربی در مصر و در نهایت برکناری حسنی مبارک، با حمایت و پشتیبانی همه‌جانبه از اخوان‌ المسلمین توانست منافع خود را در مصر تا حدودی بازیابی کند و با انتخاب محمد مرسی به ریاست جمهوری، مصر و ترکیه به اوج برادری و تعاملات سیاسی خود وارد شدند که مصداق همان دست دادن با برادران در سخنان داووداغلو بود. اما با بلندپروازی‌های محمد مرسی و سرنگونی دولتش توسط نظامیان مصری، ماه عسل کوتاه‌مدت اردوغان و مصر نیز به پایان رسیده است و دو کشور به دشمنانی بسیار سرسخت در مسائل منطقه‌ای و به‌خصوص جهان عرب تبدیل شده‌اند.

دولت ترکیه و اردوغان همچنان برای تحقق اهداف یکصدمین سالگرد تشکیل ترکیه نوین و رسیدن به نیات عمق راهبردی خود، از جنبش اخوان المسلیمن حمایت می کنند و منتظر سرنگونی دولت کنونی مصر هستند.

3- لیبی: سرزمینی که تا 1912 تحت تسلط عثمانی قرار داشت اما ایتالیا آن را از سلطه و اشغال عثمانی خارج کرد و از ارزش بسیار بالای اقتصادی به خاطر منابع عظیم نفت و گاز برای ترکیه برخوردار است. دولت ترکیه با آغاز تحولات سیاسی در لیبی، در کنار کشورهای غربی علیه معمر قذافی قرار گرفته و حتی در بمباران این کشور نیز شراکت داشت.

احمد داووداغلو که آن زمان وزیر امور خارجه ترکیه بودند طی مصاحبه‌ای در شهریورماه 1395 مطابق با آگوست 2011 می‌گویند: ((سه روز پیش که در دیداری سر زده به "بنغازی" رفتم و با رهبران شورای انتقالی لیبی دیدار کردم، تصرف طرابلس به دست مخالفان را به ورود پیامبر اسلام (ص) به مکه تشبیه کردم و از آنها خواستم تا مانند پیامبر رفتار کرده و همه را ببخشند.))2 چنین تشبیهی را می‌توان جلوه‌ای دیگر از نیات و اهداف ترکیه برای فضاسازی ورود ترکیه به لیبی و تسلط خود بر این کشور دانست.

بعد از سرنگونی حکومت قذافی و مرگ این دیکتاتور، دولت اردوغان سعی داشت تا خود را به عنوان یک الگوی نوین حکمرانی به شهروندان و گروه‌های سیاسی لیبی معرفی کند. اما لیبی پس از قذافی به یک میدان برای قدرت‌نمایی قدرت‌های بزرگ مانند: آمریکا، روسیه و دولت‌هایی مانند: عربستان، امارات متحده عربی، قطر و مصر تبدیل شده بود که همگی در رقابت با یکدیگر سعی داشتند تا این کشور را در تسلط خود قرار دهند.

اکنون دولت ترکیه در قالب همان سیاست عمق راهبردی و دست دادن به برادران‌شان، چند سالی است که با ارسال مزدوران، تجهیزات و حتی جنگنده و پهپادهای فراوان، یکی از عوامل اصلی جنگ داخلی لیبی است که به شدت با دیگر برادران و متحدین اولیه خود یعنی مصر، عربستان و امارات نیز در این کشور به رقابت و ستیز مشغول شده است.

4- یمن: این سرزمین با شرایط استراتژیک و دارای عمق راهبردی برای همه قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی که طی چند سال اخیر درگیر یک جنگ داخلی و یک جنگ با ابعاد جهانی با رهبری عربستان، امارات متحده عربی و حمایت کشورهای غربی و عربی دیگر است، بخشی از آرزوی چشم‌اندار 2023 ترکیه است. 

یمن شمالی تا سال 1918 تحت سلطه عثمانی قرار داشت که در این سال توانست استقلال خود را به دست آورد. کشور یمن کنونی که دارای شرایط و ظرفیت‌های استراتژیک خاص و کم‌نظیری است، مورد طمع سران ترکیه نیز قرار دارد، به نحوی که سران ترکیه با حمایت و همراهی اخوان‌المسلمین، در بخش‌هایی از یمن و به‌خصوص برخی بنادر این کشور در حال فعالیت نظامی و سیاسی برای اشغال و تصرف این مناطق هستند.

5- عربستان: کشور کنونی عربستان نیز تحت حاکمیت امیران حجاز، نجد و عسیر تا سال 1916 تحت سلطه و اشغال عثمانی بود که سپس با انقلاب سراسری اعراب در این سال از سلطه عثمانی خارج و تحت حمایت بریتانیا توانستند به استقلال و اتحاد دست یابند.

هر چند عربستان در ابتدای تحولات بهار عربی از متحدین اصلی ترکیه بود، اما به مروز زمان رابطه این دو کشور به رقابت شدید و اکنون به دشمنی و تهدید یکدیگر رسیده است. در واقع اردوغان در چارچوب نیات عمق راهبردی و چشم‌انداز 2023 خود، تسلط بر عربستان را در دستورکار داشت که اگر در سوریه و عراق به موفقیت رسیده بود، اکنون حاکم مکه و مدینه بود یا حداقل در مرزهای عربستان در حال عملیات و جنگ بودند!

6- عراق: سرزمینی که دارای عمق راهبردی برای اردوغان و اهداف چشم‌ا‌نداز سال 2023 است و بعد از حدود سه قرن سلطه عثمانی‌ها در سال 1920 از سلطه عثمانی خارج و تحت قیمومت بریتانیا قرار گرفت.

تلاش‌های اردوغان برای مقابله و تضعیف دولت مرکزی شیعه در عراق با توسل به دولت اقلیم کردستان عراق و استقرار پایگاه‌های نظامی در داخل عراق به بهانه مقابله با حزب کارگران کردستان ترکیه (پ ک ک) را می‌توان بخشی از اقدامات ترکیه برای تسلط مجدد بر عراق به‌ویژه موصل و کرکوک و رسیدن به اهداف و نیات سال 2023 و دست دادن به برادران‌شان (دشمنان کنونی) در سال 2023 دانست که البته تاکنون بسیار سخت و بلکه غیر ممکن نشان داده است. 

کشورهای دیگر مانند: کویت، قطر، لبنان، فلسطین، اردن، تونس، الجزایر، مراکش، سودان، سومالی، اریتره، اتیوپی، جیبوتی (کاملاً یا بخشی از آنها‌) را می‌توان ازجمله سرزمین‌هایی دانست که تا 1923 از عثمانی جدا شدند و مقصود از برادران در سخنرانی احمد داووداغلو را شامل می‌شوند. دخالت‌های ترکیه در این کشورها نیز طی سال‌های اخیر شدت بیشتری یافته است.

چهارم- مأموریت تاریخی ضروری: بخش پایانی سخنرانی مهم و راهبردی احمد داووداغلو وزیر امور خارجه وقت ترکیه در سال 2012 به یک مأموریت تاریخی ضروری اشاره دارد که نشان می‌دهد این سیاستگذاران (رجب طیب اردوغان، احمد داووداوغلو) خود را در حال اجرای یک مأموریت تاریخی و اجتناب‌ناپذیر در تاریخ ترکیه یعنی بازآفرینی هژمونی دوران عثمانی قلمداد می‌کنند!

مأموریت تاریخی مورد نظر داووداوغلو، همان دخالت‌های دولت ترکیه از سال 2011 در امور سوریه، عراق، لیبی و ... از طریق دخالت‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی و به‌خصوص تشکیل سازمان‌ها و گروه‌های مزدور و تروریست در سطح منطقه آسیای جنوب غربی است که همچنان نیز در حال پیگیری در سوریه، یمن و لیبی است.

با توجه به موارد بالا و تلاش بی‌وقفه سران ترکیه برای تحقق رؤیای سال 2023 یعنی تشکیل امپراتوری بزرگ ترکیه، بعید نیست برخی اقدامات مشکوک علیه کشورهای منطقه مانند حمله به نفتکش ایرانی در دریای سرخ در مهرماه 1398، حمله به نفتکش ژاپنی و ... در خرداد ماه 1398 و حتی برخی حملات به مراکز اقتصادی عربستان نیز از سوی مزدوران ترکیه صورت گرفته باشد تا موجب درگیری ایران و کشورهای عربی شده و از این مسیر به تضعیف رقیبان خود (ایران و عربستان) پرداخته، برای ادامه سیاست دخالت و اشغال سرزمین‌های عربی با مشکل کمتری مواجه شود.

رجب طیب اردوغان نیز طی‌ سال‌های اخیر و در مراسم سالگرد روز پیروزی در سال 1923، بر چشم‌انداز افق 2023 تأکید کرده و از تغییر آینده منطقه در این سال خبر داده است. به نحوی که در شهریور 1397 چنین پیام داده‌اند: ((مانند همه دوره‌های تاریخ‌مان، ما امروز نیز برای خودمان و همه مظلومانی که به ما امید بسته‌اند مبارزه می‌کنیم. این بزرگواری ضعف کشور ما نیست، بلکه برعکس، بزرگ‌ترین منبع قدرت ما است. ترکیه با رسیدن به اهداف تعیین شده برای سال 2023 آینده کل منطقه و آینده ما را شکل خواهد داد.))3

*

اقدامات و فعالیت‌های گسترده دولت ترکیه به رهبری اردوغان در سراسر آسیای جنوب غربی (شمال ¬آفریقا، شرق -اروپا، قفقاز، حوزه خلیج فارس) و اصرار بر قدرت‌نمایی، کسب و افزایش قدرت و منافع ترکیه در این منطقه با استفاده از ابزارهای نظامی و سیاست‌های ستیزه‌جویانه نشان می‌دهد که رؤیای امپراتوری ترکیه و حاکمیت جهانی اردوغان بر منطقه، همچنان در چارچوب اهداف و نیات سیاست عمق راهبردی استاد احمد داووداغلو و چشم‌انداز سال 2023 در حال پیگیری است.

چشم‌انداز 2023 به عنوان سال رؤیایی در تاریخ جمهوری ترکیه که مصادف با یکصدمین سالگرد تشکیل جمهوری ترکیه نیز هست، یک سیاستگذاری بسیار بلندپروازانه و البته قدرت‌طلبانه و ستیزه‌جویانه است که می‌تواند راز سیاست‌های اردوغان را افشا کند.

معمای اردوغان برای یک دهه دخالت در کشورهای دور و نزدیک و به‌خصوص کشورهای اسلامی و عربی منطقه را می‌توان با کمک دو مؤلفه اصلی سیاستگذاری این کشور یعنی "سیاست عمق راهبردی" و "سخنرانی چشم‌انداز 2023" استاد اعظم سیاستگذاری ترکیه احمد داوودغلو به خوبی رمزگشایی، نیات و اهداف دولت ترکیه را از فضای رازآلود و ابهام‌آمیز آن خارج، شفاف و آشکار کرد.  

سیاست کشورگشایی، تصرف و اشغال سرزمین‌های اسلامی از شمال عراق، شمال شرقی سوریه، بنادر یمن، لیبی، مصر و ... را می‌توان نیت و هدف اصلی سیاستگذاران ارشد ترکیه طی یک دهه اخیر دانست که اکنون جلوه‌های بیشتری از آن در اشغال بخشی از سوریه و دخالت مستقیم در لیبی به خوبی قابل مشاهده است.

**

یکی از اصلی‌ترین موانع و ابزار بازدانده مقابل سیاستگذاران سلطه‌طلب ترکیه را باید ایران دانست که در بسیاری مواقع و بسیاری مکان‌ها در مقابل زیاده‌خواهی، سلطه‌طلبی و اشغالگری دولت ترکیه ایستاده و مانع نفوذ ترکیه و اشغال کشورهای اسلامی منطقه توسط ترکیه شده است.

شکست و سرنگونی دولت محمد مرسی توسط نظامیان مصری را می‌توان یکی دیگر از موانع بزرگ سیاستگذاری دولت ترکیه دانست که مانع از تسریع اشغال و تصرف سرزمین‌ها و کشورهای عربی مانند: سوریه، لیبی، تونس و حتی عربستان سعودی شد.

به صراحت می‌توان گفت که استقامت و پایداری ایران در مقابل زیادی‌خواهی و احساس سلطه‌طلبی سران ترکیه و سپس شکست دولت محمد مرسی در مصر ازجمله دلایلی بودند که تاکنون از تحقق رؤیای امپراتوری اردوغان در 2023 جلوگیری نموده‌اند.

سرنگونی دولت مرسی در مصر (2013)، دشمنی عربستان و امارات به همراه دولت جدید مصر با دولت ترکیه و اقدامات سلطه‌طلبانه این کشور را می‌توان جلوه‌ای از احساس خطر کشورهای عربی از سیاست‌های سران ترکیه دانست که اکنون به تقابل در لیبی، سوریه، یمن و حتی قطر نیز کشیده شده و موجب تهدید دولتمردان ترکیه علیه مصر، عربستان و امارات متحده عربی شده است.

شاید اگر سیاست‌های ایران برای تقویت محور مقاومت در منطقه و از سوی دیگر تغییر دولت مصر و قدرت‌یابی عبدالفتاح السیسی در این کشور نبود، اکنون ترکیه و اردوغان بر بخش‌های گسترده‌ای از سرزمین‌های از دست داده در دوره تاریخی 1911 تا 1923، تسلط مجدد یافته و حتی کشورهایی مانند: لیبی، عراق، سوریه، عربستان، امارات متحده عربی، سودان و ... به خاک ترکیه اضافه شده و دولت‌های محلی تحت سلطه ترکیه در آنها حاکم بودند.   

*** 

سیاستگذاری بلندپروازانه، آرمانی و رازآلود سران ترکیه از آغاز قرن بیست و یکم با قدرت‌یابی حزب عدالت و توسعه در سال 2002 در ترکیه، تحت عنوان سیاست "عمق راهبردی" تعریف و پیگیری شده است که افشای اهداف و نیات این سیاستگذاری سرانجام در اوج تحولات سیاسی جهان عرب در سال 2012 توسط وزیر امور خارجه وقت ترکیه یعنی احمد داووداوغلو  صورت گرفته و پرده از سیاست حاکمیت جهانی ترکیه برداشته شد.

سیاست حاکمیت جهانی ترکیه تحت رهبری اردوغان و داووداغلو، دارای اهداف و نیاتی بودند که اکنون تا حدودی روشن و آشکار شده‌اند که بیشتر بر حاکمیت مطلق و قیمومت بر کشورهای عربی و اسلامی استوار است. اما ابزارها و تاکتیک‌های این راهبرد می‌تواند بسیار خطرناک‌تر باشند که علاوه بر دخالت نظامی آشکار در سوریه، عراق، لیبی و ...، ایجاد فتنه، تنش و درگیری میان کشورهای منطقه و به‌خصوص ایران با کشورهای عرب حاشیه جنوبی خلیج فارس را نیز شامل می‌شود.

دخالت‌های مستمر، مکرر و گسترده سیاسی و نظامی دولت ترکیه در کشورهای جهان اسلام و عرب را می‌توان جلوه‌هایی از سیاست عمق راهبردی با هدف تصرف و اشغال سرزمین‌های از دست داده امپراتوری عثمانی طی سال‌های قبل از 1923 دانست که قرار بوده تا سال 2023 به ترکیه بازگردانده شوند و امپراتوری جدید ترکیه با رهبری رجب طیب اردوغان تشکیل شود.

اهمیت ویژه سال 2023 برای سیاستگذاران کنونی ترکیه و به‌خصوص رئیس جمهوری این کشور را می‌توان زنگ خطری برای سایر کشورهای منطقه قلمداد کرد که فریب سیاست‌های نیرنگ‌گونه ترکیه را نخورده و به ابزار قدرت‌یابی ترکیه و فروپاشی نظم کنونی آسیای جنوب غربی، تبدیل نشوند.  

افشای نیات و اهداف سلطه‌طلبانه ترکیه در کشورهای عربی و اسلامی و به‌ویژه رویدادهای لیبی، سوریه و یمن برای شهروندان و رهبران این کشورها می‌تواند فرصت مناسبی برای کشورهای بزرگ جهان اسلام یعنی ایران، مصر، عربستان و حتی عراق باشد تا ضمن کاهش اختلافات خود، از تحقق سیاست تشکیل امپراتوری ترکیه نوین در 2023 جلوگیری کنند. 

منابع:

1- ذوالقدرپور، اسلام. ۱۳۹۲. هویت غرب مرکزگرا و روابط غیرهمکارانه ایران و ترکیه طی سال‌های۲۰۱۲-۲۰۰۸، ﭘﺎﯾﺎنﻧﺎﻣﻪ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ علوم سیاسی. داﻧﺸکده علوم انسانی. داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ایلام.  ص 150
2- خبرگزاری تابناک- 5 شهریور 1390، به آدرس:  https://www.tabnak.ir/fa/news/186408
3- خبرگزاری کردپرس. 8 شهریور 1397، به آدرس: https://kurdpress.com/details.aspx?id=41236

کلید واژه ها: ترکیه دولت اردوغان رجب طیب اردوغان جهان اسلام خاورمیانه امپراتوری عثمانی عثمانی گری ایران و ترکیه احمد داوود اوغلو اخوان المسلمین سوریه ترکیه و سوریه ترکیه و لیبی لیبی ترکیه و عراق ترکیه و مصر


( ۶۳ )

نظر شما :

فدوی ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۰۷
در قسمتی نوشته شده که ترکیه اگر فلان اتفاق نمی افتاد شاید کشورهای لیبی و ... را به خاک خود ملحق کرده بود ... نمی دونم چطوری باید تعجب را نشان داد !!!!!!!!!!!! وزن ترکیه را می دانی جناب نویسنده ؟ ... برای آمریکا هم نمی توان این ادعا را مطرح کرد ... ابرقدرتی چون روسیه در کریمه ناقابل مانده ... باورتان شده موضوع نئوعثمانی را ...
افخمی ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۱۱
آره ونه، نویسنده محترم به نقاط ضربه پذیر ترکیه اصلا توجه ای نکرده اند.کشوری که دهه هاست دستش زیر ساطور صندوق بین المللی پول است واز نظر فرهنگی چیزی مانند شیر و پلنگ و گاو است که خود موجب بسته بودن دستانش در منطقه میباشد.مورد دیگر ترکتازی وبی رحمی ترکان بعد از تسلط بر کشورها بود که در خاطرات وروایت های کشورهای اروپای شرقی وکشورهای عربی همچنان زبانزد است، ترکیه برخلاف نظر نویسنده پتانسیل غلبه وتسلط برکشورهای نامبرده مثل عراق،سوریه،عربستان،مصر،لیبی ،یمن را نداشته،بلکه به این قسمت مقاله فقط یک لبخندی باید زد، بلکه باید این کشور را در منطقه همانند اسرائیل دیگری در خدمت واشنگتن برای اجرای سیاست هایش دید.مسائل دیگری هست که بیانش در اینجا به مصلحت نیست ولی سربسته گفته شود ترکیه امروز وحدت سرزمینی اش را مدیون سعه صدر جمهوری اسلامی است ودر معادلات جهانی پرنده ای کوچک است که باید نسبت به جثه اش تخم بگذارد و اگر بخواهد تخم بزرگتری بگذارد قطعا موجب ناراحتی اش واذیت شدنش میشود.
حامد ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۴۶
اینکه دغدغه ها و تهدیدهایی را که از جانب ترکیه متوجه منطقه و ایران می‌شوند را بیان کنیم بسیار خوب و ضروری است. اما ترکیه در بسیاری از این کشورها قدرت خودنمایی هم ندارد چه برسد به اشغالگری. ارتش مصر بدون حمایت مستقیم ناتو چیزی از ارتش ترکیه کم ندارد و اگر ناتو نباشد ترکیه از لحاظ نظامی پایین‌تر از مصر قرار خواهد گرفت. در لیبی اگر می‌خواهند کاری کنند یا باید دست ایران را ببوسند یا به بندگی عربستان تن دهند و تسلط حتی معنوی ترکیه بر یمن تقریبا محال است. در سوریه هم دیدیم که اکثر مناطق تحت کنترل تکفیریهای مورد حمایت ترکیه پس گرفته شد و کردها هم البته محدودتر از گذشته به کارشان ادامه می‌دهند. در لیبی ترکیه به رغم پیروزیهای اخیر توان مدیریت بلند مدت را ندارد و به احتمال زیاد با باز شدن پای مصر باید بساط شان را از لیبی هم درست مثل سوریه جمع کنند. در دریای مدیترانه هم با نزدیکی کشورهای رقیب یعنی سوریه، قبرس، یونان و مصر و مخالفین لیبیایی، تنها در حال هزینه تراشی برای خودشان هستند. در این میان مسلما ترکیه جسارت شاخ و شانه کشی برای ایران را ندارد. بنابراین این صحبت‌های داوداوغلو بیشتر از آنکه جنبه واقعی و عینی داشته باشد، ابزاری برای تحریک احساسات ناسیونالیستی در پاسخ به تحقیر تاریخی عثمانی بعد از جنگ جهانی بوده است و البته نباید نادیده گرفته شوند، ولی بعید است امروز حتی خود داووداوغلو هم بعد از کنار رفتن از جمع رفقای اردوغان و عدالت توسعه به این حرفها کوچکترین اعتقادی داشته باشد. اینها بیشتر جنبه بازی و روانی دارد درحالیکه هم داووداوغلو و هم بقیه سیاستمداران ترکیه می‌دانند بزرگترین چالششان در دهه های بعد نه این شعارها، بلکه مساله داخلی کردها خواهد بود که هم جمعیت و آگاهی شان در حال افزایش است و هم حمایت افکار عمومی دنیا را پشت سرشان دارند.
امیرعلی حسینیونئ ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۰۲
کاری به محتوا ندارم که مشخص است نویسنده دانش لازم را در مورد ترکیه کم دارد. اما از نظر شکلی بهتر است مقالات کوتا ،مفید و مختصر باشد
ایران ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۱۶
در برآورد( ۲۰۱۲) مؤسسه آمار سازمان دولتی ترک استات (The Turkish Statistical Institute (TurkStat))، جمعیت کرد های  ترکیه بیش از 22 میلیون نفر (۴۲٬۶۹۱٬۸۲۴) و بیش از 34 درصد از جمعیت ۷۴٬۷۰۰٬۰۰۰ نفری ترکیه را تشکیل می‌دهد. بر طبق منابع سازمان سیا در سال ۲۰۰۸ میلادی، بافت قومیتی ترکیه، شامل 58 ٪ ترک 34٪ کرد و سایر گروه‌های قومی ۷٪-۱۲٪ می‌باشند.
احمد ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۲
راه و روشی که ترکها در مقابل ملل همسایه پیش گرفتن تنها اون ملتها رو منتظر یک فرصت میکنه که در بهترین زمان بهشون ضربه بزنن. روسیه حتی با وجود دوشیدن ترکیه با فروش سلاح، ضربه محکمی بهشون زد که البته زمینه ش رو خود ترکها با حضور اشغالگرانه در سوریه فراهم کردن. در مورد خاک، پول و حتی فرهنگ کشورهای همسایه ترکیه به یک روش کفتارگونه دست زده ترکیه. در مورد کشور ما با تبلیغ اراجیفی مثل گرگزادگی و تصاویر غیرواقعی از کشورشون و حمله به تاریخ کشور ما در فیلمهای مزخرفی که میسازن و ایرانیها رو تحقیر میکنن این روش رو پیش میبرن تا جایی که شبکه های خارجی مزدور اینها باید برای فارسی زبانها حتی صفویه و ایرانی رو ترجمه نکنن! این راه رو در مقابل ما پیش گرفتن چون به لحاظ نظامی کاری نمیتونن بکنن ولی اصل قضیه همون عثمانی گری و نفرت پراکنی هست
رضایی ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۵
اردوغان اصولا نه مسلمان است و نه ترک ، اگر به بیوگرافی اردوغان که در سفر به گرجستان هم تائید کرد نگاه کنید، اردوغان از اقوام گرجی چرکس ها است که در مهاجرتی بزرگ در دوران عثمانی، به آناتولی مهاجرت کرده اند و طبق تخمین ها جمعیت چرکس ها امروزه بین 5 تا 7 میلیون نفر هست، اگر ارمنی ها ، البانی ها و کردها، عرب هارو هم جمع کنید سرجمع کل ترک های خالص ترکیه کمتر از 30 میلیون هستند
علی ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۵۰
وقتی متنی درباره یک کشور آن هم کشور مهمی مانند ترکیه نوشته می شود باید با رعایت انصاف و امانتداری در بازگویی تاریخ آن کشورباشد .بعنوان مثال از کشورهای به اصطلاح برادران ترکیه می شود از تونس نام برد . به هنگام جدا سازی کشور تونس توسط استعمار ، حکمرانان تونس به قدری از دوران امپراطوری عثمانی راضی بودند که پرچم این کشور را بصورت شبیه ترین پرچم به ترکیه انتخاب کردند که هر وقت لازم شد در کوتاهترین مدت زیر پرچم ترکیه بازگردندیاوجود آی اولدوز در پرچم اکثر کشورهای جدا شده از امپراطوری عثمانی دلیلی براین ادعاست . این ادعاهای نویسنده عزیز هم مزاحی بیش نیست در حالیکه اکثر کشورهای بزرگ در برخی مناطقشان با استقلال خواهی مواجه هستند چنین ادعایی بیشتر به جوک می ماندکه مساحتی به این گستردگی دوبار متحد شوند.البته نبایدفراموش کرد که عامل فروپاشی امپراطوری عثمانی استعمار بوده است نه استقلال خواهی برادران ترکیه ، که به همان روش تفرقه بینداز وحکومت کن بوده است .
یاشار ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۲۴
تورکیه تا سال 2023 بزرگترین قدرت سیاسی نظامی اقتصادی فرهنگی اجتماعی جهان خواهد بود. نویسنده شاید از روی کم اطلاعی یا اناد با تورکیه شاید بتواند قدرت تورکیه را دست کم بگیرد اما باید بداند که تورکیه یک ابرقدرت بلامناضع است.
علی ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۳۵
به رضایی نام که بی مطالعه آمار سازی میکند،لااقل بر مسلمانی واقعی کسی غیر از خدا کسی نمی تواند حکم دهد،چون ظاهرا تمام مسلمانان اسم وپدر مادری مسلمان وکم وبیش به فرایض دینی هم عمل می کنند ،مثل ختنه ،نماز وروزه ٔ.....که فکر نکنم آقای رضایی صلاحیت اظهار نظر در آن مورد را داشته باشد،ولی در مورد اصالت قومی اردوغان که اجدادش متولد باطومی که یکی از شهرهای قدیمی عثمانی است واهالیش هم تا زمان جدایش از خاک عثمانی که در جنگ ۱۸۷۶ اتفاق افتاد صدی صد ترک ومسلمان بودند ولی بعد از پیوستن به روسیه وسپس به گرجستان تغیراتی در بافت جمعیتیش شده که باز هم ۷۰ در صد اهالی مسلمان وترکند،،واردوغان هم در موقع سفر به گر جستان اشاره کرد که اجدادش از اهالی باطومی هستند نه اینکه گفت من گرجی هستم،! ولی در مورد اقلیتهای چرکس ساکن ترکیه با اینکه داستانش طولانی وغمگین است،ولی اشاره کنم به قتل عام چرکسها که در سال ۱۸۶۴ الی۱۸۶۷ اتفاق افتاد وباعث از بین رفتن ۹۴الی ۹۷در صد چرکسها شد« طبق آمار بایگانی دولت روسیه که مورد استناد بین المللی است»ونزدیک ۳ الی ۳٫۵میلیون چرکس توسط روسها از بین رفته اند،وآنها هم که به ترکیه رسیده اند توسط نیروی دریایی دولت عثمانی از روی آبهای دریای سیاه جمع آوری شده اند،یعنی چرکسهای فراری از دست روسها را هم در وسط دریا توسط روسها کشتیشان غرق میشد! وتنها در حدود دویست هزار نفر توانستند در وضعیت نیمه جان توسط دولت عثمانی پذیرفته وجابجا شدند « مثل پناهندگان سوریه ای که امروز در ترکیه هستند»،وآلبانی ها هم سرنوشت مشابه ای دارند که بعد از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول چون اورپاییان مسلمانها را میکشتند « نزدیک ۸ میلیون مسمان توسط اورپاییان کشته شده وآنها هم که به ترکیه رسیده اند در وضعیت نیمه جان در منزل ترکها جای داده اند تا از گرسنگی نمیرند،وعلاوه بر آلبانی ها از بوسنی هرز گوین،کوزوو،مقدونیه،قره داغ،صربستان،کرواسی،رومانی، بلغارستان یونان،مجارستان،قبرس،ملداوی،....که ترکها برایشان اولاد فاتحان می گویند یعنی فرزندان عساکر« سربازان» ومامورین دولتی عثمانی بودند که پدرانشان در تصرفات ترکیه در آن ممالک مامور بودند سالیان دراز ماندگار شده بودند ،ولی بعد از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول ناچارا وبعلت ظلم وکشتار مسیحیان به ترکیه آمدند،بطوریکه مشابه آنها هنوز هم در ممالک الجزایر،تونس،لیبی،مصر،عربستان،یمن،اردن،سوریه وعراق.....ماندگارشده اند،،،ولی ارامنه ترکیه طبق آمار رسمی دولت ترکیه در سال ۲۰۱۶نزدیک صد هزار نفر،واکراد هم طبق آمار رسمی ۶٫۵ میلیون هستند،منتها بعضی ها بدون سند ومدرکی هر چه خوششان می آید می گویند،بطوریکه در احزاب کردی هم تعدادشان روشن میشود، ودر آمار رای گیری،ونفوس شهرهای کرد نشین ،چیزی روشن وعیان است،واینکه آقای رضایی نفوس ترکان را تا ۳۰ میلیون نوشته اند هم چیزی ناشی از عصبانیت، وخود گول زنی بیش نیست،،،،، من فقط عین واقعیت را گفتم ودر تاریخ وجغرافیای ترکیه هم مطا لعه کافی دارم .لذا از آقا رضایی درخواست مطالعه دارم.
خسرو ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۴۷
توهم توطئه تااااااااااا کجا ؟ واقعا به این بابا قرار ه مدرک دکترا بدن ؟ نوشته نامتعادل با منابع از خودش ، فقط خواسته ترک هراسی و ترکیه ستیزی بکند ، اینایی که نوشتی در ظرفیت امریکا وروسیه و چین هم نیست ، بی خود وقت مردم رو تلف نکن با این ترس هات ، ترکیه به جایی حمله نمی کند و دخالت های خارجی اش کمتر از کشورهای رقیبش هست ، در ضمن یادت نره که میلیونها نفر از مردم ایران ترک هستند و بهتر و بیشتر از تو به اخبار و سخنان دولت ترکیه واقف اند و این حرفا رو باور نمی کنند
تبریزی ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۰۵
ایشان نظرات امام را در مورد امپراطوری عثمانی میدانند و مقاله یک طبقه مینویسند؟ مقاله شدیدا یک طرفه بود و به دور از انصاف و واقعیت
مظفر ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۳۹
یکی از آفتهای تحلیل سیاسی در ایران إحساسی نوشتن است. دنیای سیاست پیچیدگی های خودش را دارد و نمی توان به قطع و یقین حکم داد. به علاوه اینکه دانش نویسنده در مورد ترکیه بسیار اندک و ناکافی است.
رضا ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۴۶
با توجه به تغییر اقلیم در خاورمیانه ,ترکیه با زدن سدهای زیاد و مهار آب عملا دست بر گلوی عراق و سوریه و ایران می فشارد . باید جنگ آبی را هم مدنظر داشت
صدر ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۰:۱۱
1. از تحصیلکرده دوره سیاستگذاری عمومی انتظار بیشتری در فهم واقعیت ها می رود. در اینکه ترکیه اهداف استعمارگرایانه دارد شکی نیست و به خوبی آن را باز کرده اند ولی اینکه بگوییم اگر ایران و نظامیان مصری ( با سرنگونی محمد مرسی) نبودند، عراق و مصر و لیبی و امارات و ... اکنون تحت اشغال ترکیه و یا تحت حاکمیت دولت های محلی دست نشانده ترکیه بودند بسیار دور از واقعیت است. عراق کشور کوچک همسایه خود را گرفت آمریکا دودمانش را برای همیشه به باد داد. متاسفانه کامنت های کاربران هم دور از واقعیت و باز بر اساس توهم قدرت است. آقای حامد: ترکیه برای دخالت نظامی در لیبی دست ایران را باید ببوسد ؟ شوخی می کنید! ایران مطلقا و ابدا نفوذی ( نظامی و سیاسی) در لیبی نداشته و ندارد.
محمد1 ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۰۳
از منابع نویسنده و خود او و مهمتر از همه از دانشگاه او میتوان به ماهیت اندیشه و هدف او پی برد و مهمتر از همه تاخت و تاز کاربران با با نام های مختلف و سبد اطلاعات تکراری نشانگر بینش و همترازی با نگارنده است البته این کاربران را ارمنی و کرد هستند و تعداد قلیلی فارسهای ناسیونالیست هم وجود دارند که فقط از منابع نگارنده تغذیه میکنند و اما نویسنده اشاره ای نکرده که ایران در کجا در مقابل ترکها قد علم کرده و مانع دخالت ترکها شده اگر هدف ایشان در سوریه است که در حال حاضر ده در صد خاک سوریه در اختیار ترکها است که ایران همراه با روسیه قادر نیستند ترکیه را از ان کشور خارج بکنند در لیبی هم ترکیه فقط فراگمانی از قدرت نظامی را به نمایش گذاشته و در مدیترانه هم همه قرارداد های کذایی چهار تا کشور خرد و درشت را پاره کرد و حق هم داشت و اگر قرارگاه های نظامی خود را در لیبی بر پا کند تعداد قرارگا ه های نظامی فرامرزی خود را به رقم ۱۴ میرساند ولی ایران هنوز موجودیت خود را در سوریه و یمن کتمان میکند واگر بهار عربی اتفاق نمی افتاد ترکیه در وضعیت بهتری قرار میگرفت و اهداف این بهار مسدود کردن قدرت نرم ترکیه بود چون استراتژیست های کلوب مسیحیت حتما از دانشگاه ازاد ایلام فارغ التحصیل نشده اند
ناشناس ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۱۶
واقعا یکی از عجیب ترین پدیده های دنیای امروز در برخی افراد آنتی ترکیسم است. آنتی ترکیسم جنون آمیز در برخی افکار گاهی از یهودستیزی و عرب ستیزی و آنتی سمیتیزم نیز پیشی میگیرد. در این که پادشاهان ترک در گذشته امپراطوری های قدرتمند و مشاهیر بسیاری داشتند شکی نیست ولی به یک کشاورز ترک چه ربطی دارد؟ فتوحات امپراطوری روسیه چه ربطی به یک کارگر روس دارد؟ به طرز عجیبی گروهی از رسانه ها و افراد بسیج شده اند تا علیه ترکها هجمه وارد کنند یا هویت آنهارا مصادره یا کتمان کنند. این رفتار واقعا طبیعی نیست و احتمالا این گروه شدیدا از ترکها میترسند.
محمد1 ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۳۲
از کاربران فارس . کرد و ارمنی تقاضا دارم چیز های جدیدی بنویسند که ما ترکها مجبور به تکرار مکررات نشویم و مجبور هم نیستید بنویسید همانند کاربری که مسولیت شمارش کردهای ترکیه را به عهده دارد در صورتی که بار ها جواب خود را گرفته و باعث میشود وزن این سایت که خوانندگان مشخصی دارد را کاهش دهد و اما این جماعت مذکور که نگارنده این مقاله هم جز انها است دوست دارند انجلاساکسونها برای انها اقایی کنند همانگون که بعد از سقوط عثمانی شمال افریقا و و خاور دور و میانه و نزدیک را به گل و گلستان تبدیل کردند در کل این جماعت باید فرق جغرافی سیاسی و اطلس را هم بدانند چون حزب حاکم ترکیه قصد دارد نفوذ سیاسی خود را بر جغرافی عثمانی بسط دهد چون در قرن حاضر کمتر کشوری میتوان بر جغرافی اطلس اسلاف خود دست یابد ولی سوریه باید از خاکی که در دست ترکیه هست صرف نظر بکند و هر کشوری از جمله ایران اگر با ترکها مسابقه بدهد و یا رقابت بکنند باید اول وزن کشی بکنند بعدا وارد میدان شود
علی ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۲:۵۸
نترسید ! اصلا نترسید،! ترکیه با اینکه از تاریخ ۱۰۷۶ همسایه غربی ایران است،« با شکست دادن امپراطور روم ،بیزانس،وتسخیر ۶۴ مملکت آسیایی وآفریقایی وخاورمیانه ای،« از مصر ،یونان،حبشه،عربستان،مراکش،صربستان،مجارستان ،رومانی،آلبانی،بلغارستان،ملداوی،الجزایر،تونس،لیبی،موریتانی،سومالی،اردن،عراق سوریه ،فلسطین،لبنان،قبرس،قطر یمن،کویت،بحرین،امارات «با هفت امیرنشینش» ،عمان،،اریتره ،مالت،صربستان یوگسلاوی سابق،مقدونیه،مونت نگرو،اسلووانی،کروواسی،کوزوو،بوسنی،گرجستان ارمنستان،کریمه،قفقاز،باکو،اسلوواکی،آبخازیا لازستان،جیبوتی،سودان،مالی،صحرا،چچنستان چرکسستان،داغستان،.... بلاخره با ایران کاری نداشته،فقط یک بار در زمان شاه اسماعیل که جنگ چالدران اتفاق افتاد آنهم بخاطر پناهنده شدن برادر سلطان سلیم به در بار صفوی وادعای تاج وتخت عثمانی وعدم عودت شاه اسماعیل « با اینکه سه بار سلیم نامه نوشت وایلچی فرستاد ولی شاه اسماعییل نتنها نداد بلکه نامه های تند وناشایستی هم نوشت که در حقیقت اختلاف دوپادشاه بود نه اختلاف قومی بود،ونه ملکی،بلکه سلطان سلیم بعد از گرفتن برادر خاین،بدون کوچکترین ادعایی برگشتند،وغیر از آن هیچ گونه مشکلی فی مابین دوکشور نبوده،ونیست،لذا در مییابیم ترکیه وعثمانی،با ایران روابطش دوستانه بوده با اینکه دشمنان دو ملت آرام نبودند،وهنوز هم در پی به هم زدن روابط دوکشور هستند، ونمی خواهند مردم دوکشور در صلح وصفا در کنار هم باشند،لذا بر دولت ومردم دوکشور احترام ورعایت حسن هم جواری،وبرادری اسلامی،حکم می کند،که از هر گونه اختلاف دوری جویند،چون خدای نکرده اگردشمنان به هدف خود نایل شوند ودر گیری ایجاد کنند،هر دوکشور نابود میشود،ودشمنان به نیت شومشان می رسند،،،،وبر عکس اگر دوکشور در کنارهم باشند هیچ نیرویی قادر به شکستشان نخواهد بود ،پس اختلاف وفتنه انگیزان،مثل گروهای تروریستی،منافقین،pkk,شاهپرستان،ونژاد پرستان .... که تلاش میکنند ما بین دوکشور اختلافی ایجاد کنند ،یقین بدانند که به نیت پلید خود نایل نخواهند شد.واین انگ نیو عثمانی گری هم ساخته پرداخته غرب وصهیونیستهاست،والا در جهان امروزی چطور امکان دارد دوباره عثمانی بوجود آید،واین تصور خودش نشان از کم عقلی راویش می باشد، آیا آمپراطوری عثمانی که مشتمل بر ۲۲ میلیون کیلومتر مربع سرزمین است امکان مدیریتش در جهان امروزی امکان دارد؟ با نفوسی برابر ۲میلیارد انسان، به نظر من طرح وابراز چنین صحبتی نشان از کم عقلی طرف است، وتنها شعاری مردم فریب،وانگ وافترایی بیش نیست،.خدا به درد همه شفا دهد.مخصوصا آنهایی که مشکل عقلی دارند.
کوروش ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۳:۰۳
قشنگ معلومه. جمع جمع پانفارسهاست و برای هم کمپوت بازمی کنید.لطفا احساسی نظرندین. من الان ۵ساله ترکیه کارمیکنم ترکها عرضشون ازما خیلی بیشتره
محمد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۳:۲۹
توسعه طلبی حکومت اردوغان به مناطق گفته شده در مقاله محدود نمی شود بلکه به بخش هایی از ایران و کشورهای دیگر نیز چشم طمع دارد. و اینجا با تیغ تیز جهالت نژادی به طمع ورزی خود دامن می زند. فلذا برای وصل سرزمینی مناطق ترک زبان از آسیای صغیر تا آسیای مرکزی ایران را مانع دیده و در مسیر این پروژه از هیچ گونه دشمنی با ایرانیان هم فرو گذار نکرده به نحوی که به نظر می رسد دشمنی روباه گونه ترکیه از دشمنی کفتار گونه سعودی برای ایران هم بلند مدت تر هم خطرناک تر است.
علی ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۸:۴۱
تازه میخوایم کردی رو در ترکیه زبان رسمی کنیم ، برا همین اردوغان، و اردوغانیون انقدر میترسن ، نصف استانبول کورده بعد چرا میخوان به دنیا بگن آناتولی یعنی سرزمین ترک در حالی که بیش از 30 میلیون کورد در آناتولی زندگی می کنند ، به شما هم توصیه میکنم وقتی میاید ترکیه اول مطمئا بشید که طرف اصلا ترک هست یا نیست ، هر کس که زبون ترکی بلد بود که ترک نیست، اینجا کرد ها خیلی زیادن
شریف ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۸:۵۷
اگه ترکیه بخواد نئو عثمانی بشه ما ترکها ازش حمایت میکنیم
ر.س ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۹:۲۸
نویسنده این غالبا توهمات کرد زبانه؟یا ارمنییه؟
مهدی ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۹:۴۲
متوهمین به اصطلاح آریایی به خدمتتون عارضم که این یک قرن گذشته فرود ترکها به خاطر طمع اروپاییها به نفت و فلسطین بوده که باعث قدرت گرفتن کشورهای دیگه خاورمیانه شده و قدرت این کشورها ذاتی نیست بلکه پول نفت و حمایت اروپایی ها بوده. در آینده نه چندان دور که نفت و گاز بی ارزش خواهند شد و نشانه های اونو داریم میبینیم ترکیه به دلیل داشتن آب و کم شدن هزینه های انرژی و برتری تکنولوژیکی به کشورهای خاورمیانه سرور خاورمیانه خواهد شد.
هاتسان ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۱۹
درود بر ترکیه
رضا ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۲۸
مقرضانه و ضد ترکیه و از نگاه و منابع تروریستی تحلیل شده و ادعاها چقدر واقعیت میتواند باشد جای سوال هست و اینکه ترکیه حامی حرکتهای دموکراتیک و مردمی کشورها و مخالف رژیمهای دیکتاتور منطقه بوده که برخلاف جمهوری اسلامی ایران که دنبال تخریب و بی تباتی و ایجاد گروههای نیابتی بوده است.
آبتین ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۳۰
اگر انقدر جمعیت کرد و ارمنی در ایران داشته باشیم و با وجود 50 میلیون فارس خوب شما که بیشتر 10 میلیون جمعیت نباید داشته باشد که بیاید اینجا با اسامی مختلف نظرات پانترکی بدید اون هم درست در یک زمان بعد از اینکه بقیه کاربرها حرفهاشون رو زدن. تازه اون هم یک سری حرفهای تاریخ مصرف گذشته که خود داوداوغلو هم دیگه با شکست‌های که توی سوریه خوردن اصلا به فکرش هم نمیرسه و همینکه که خودش رو نجات بده در فضای بزرگترین زندان روزنامه نگاران و سیاستمداران جهان براش کافیه. تا این حرفهای پانترکی باشه مسلما طرف مقابل هم مقابله میکنه و فرقی نمیکنه فارس باشه یا کرد، یا ارمنی یا سوری و یا حتی آذری‌ها خسته از خزعبلات گرگزادگی. اینها مشکل ندارن همگی این شمایید که با همه مشکل دارید.
بهرام ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۱:۴۸
ایران با افزایش روابط با عراق ودیگر کشورهای منطقه میتونه جلو جاه طلبی اردوغان مقاومت و پیروزی سیاسی بدست بیاورد
ارسلان ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۲۷
سلام بر دوستان عزیز من کاری به بحث های نژادی ندارم و ترک هم نیستم.فقط چند نکته:۱-یادمون نره بعد از تاریخ ایران باستان در دوران اسلام از قاجار که بگذریم قدرتمندترین حکومت های ایران که قلمروشان اندازه ساسانیان بود ترک بودند و وطن پرست که به زبان فارسی هم سخن می‌گفتند و بسیاری از جوانان موفق کشور از ترک های اصیل ایران هستند.ولی یک نکته نیاید فراموش شود درسته ترکیه بزرگترین قدرت سیاسی و نظامی و اقتصادی خاورمیانه هست ولی مناطقی که ترکیه میخواهد در انها نفوذ کند فعلا تحت سلطه نظامی و سیاسی دو قدرت جهان امریکا و روسیه هست و ترکیه برای تامین منافع ملی خود مجبور است با انها همکاری کند ودر عوض سهمی از مناقشه بدست بیاورد که دولت آقای اردوغان هم راضی هست.
تیمور ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۳:۴۵
نویسنده مقاله نه به عنوان مفسر سیاسی بل به عنوان «طرح افسانه توطئه» به ترکیه و سیاستگذاری سیاستمداران ترکیه نگاه می کند و در دنیایی که دهها سال است سیاست الحاقی گری از دنیای سیاست رخت بربسته و اینگونه سیاست دیگر در اتاق فکر هیچ سیاستمداری مطرح نیست، نشان از جا ماندن مقاله نویس عزیز از قطار سیاست دارد. ترکیه نه در فکر الحاقیگری است و نه در رویای عثمانیگری، سیاستمداران ترکیه در حال قدرتمند کردن ترکیه در حوزه اقتصادی و سیاسی هستند که حوزه سیاسی آن نیاز به قدرت نظامی هم دارد که دولتمردان ترکیه بخوبی آنرا میدانند و امروزه عملیات پهبادی ترکیه را در دنیا همه کسانیکه به مسئله از جنبه بی طرفانه نگاه می کنند، می ستایند و پهبادهای ترکیه را پیشرفته تر از پهبادهای روسیه، چین و اسرائیل میدانند. ترکیه اولگوی مناسبی از دموکراسی اسلامی را از خود بروز داده است، داشتن بیش از ۲۵۰ کانال تلویزیونی خصوصی ماهواره ای و بیش از ۱۵۰۰ ایستگاه خصوصی رادیویی و آزادی فعالیت احزاب بدون گذر از فیلتر خاص، ترکیه را به کانون دموکراسی تبدیل کرده و آینده روشنی برای این کشور می تواند به ارمغان آورد، تفسیر اینچنینی و بدون مدرک و سند جز ایجاد ترک حراسی بی دلیل، معنا و مفهومی ندارد و ترکیه همچنان در حال پیشروی در اقتصاد و سیاست است.
آبتین ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۲۹
سند و مدرک میخواید؟ اشغال قبرس. اشغال اسکندرون. اشغال شمال سوریه. حضور نظامی غیرقانونی در عراق. تعدی به حریم هوایی و دریایی یونان. حمایت از طرح موضوعات قوم گرایانه در ایران و...
الله یار ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۷:۳۰
ما با کسی مشکلی نداریم، مشکل کسای دیگه هستن که فاز اردوغان پرستی و توران خیالی برداشتن، اگه اینا بخوان زندگی عادی مردم ایران رو با درگیر کردن مردم با مناقشات قومی سیاه کنن، نباید توقع داشت، هزینه ای براشون نداشته باشه ، خصوصا اردوغان که حتی زن خودش امینه اردوغان کورده، یا ابراهیم تالتیس ، مسعود اوزیل و ...... و تمام اینها مشت نمونه ی خروارهاست ، ما هم انگیزشو داریم هم خداروشکر ابزارشو پس ما هم خون به دلشون می کنیم، زندگی اردوغان و دارو دستش رو سیاه می کنیم، نمی ذاریم یک ترک ترکیه ای شب بدون دغدغه و درد بخوابه، هر که خربزه میخوره باید پای لرزشم بشینه
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۲۸
علی 16:50! تو در این قسمت منصفانه نظر دادی؟ ماه و ستاره در پرچم تعدادی از کشورهای مسلمان به دلیل علاقشون به عثمانیه؟در این نظرت منظورت از آی الدوز ماه و ستارست؟ماه و ستاره در پرچم پاکستان دلیل بر چیه؟ماه و ستاره در پرچم مالزی دلیل بر چیه؟مالزی و پاکستان که حکومت عثمانی هم بر اونا حکومت نکرد.ماه و ستاره در پربر اساس کدوم سند و مدرک معتبر و موثق در این قسمت نوشتی"به هنگام جدا سازی کشور تونس توسط استعمار ، حکمرانان تونس به قدری از دوران امپراطوری عثمانی راضی بودند که پرچم این کشور را بصورت شبیه ترین پرچم به ترکیه انتخاب کردند که هر وقت لازم شد در کوتاهترین مدت زیر پرچم ترکیه بازگردند". اون نظرت در این قسمت خیلی منصفانه بود؟تو اصلا هدف و نیت واقعیت از نوشتن اون نظر چی بود؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۳۵
یاشار 20:24 که در این قسمت به جای ترکیه نوشتی "تورکیه" و به جای بلا منازع نوشتی "بلا بلامناضع"ا در مورد قضاوت در موردترکیهاگر صرفا به تعریف کردن و اغراق کردن در مورد ترکیه و سعی در باد کردن ترکیه در نظر عده ای باشه که خیلیا بیشتر از تو میتونن در مورد ترکیه اغراق کنند ولی سعی کن اگر نظری در مرود ترکیه هم میدی با منطق و دلیل باشه.واقعا خودت هم اون نظرت در این قسمتو باور کردی؟آیا فکر هم میکنی که هر کس این نظرتو در این قسمت،ببینه اونو باور میکنه؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۹
خسرو 21:47! اگر منظورت از ترک ،ترک زبان بودنه آیا هر کس در مورد ترکیه نظری بده که خوشایندت نباشه نسبت به همه ترک زبان ها در دنیا حالت ستیزه جویی داره؟و اگر واقعا فکر میکنی هر کس در مورد ترکیه اگر نظری بده که خوشایندت نباشه پس الزاما با همه ترک زبان ها در ترکیه ستیزه جویی داره،پس تو باید در نگاهت نسبت به واژه "ترک ستیزی" تجدید نظر کنی.و نکته بعد اینکه چرا در این قسمت نوشتی"در ضمن یادت نره که میلیونها نفر از مردم ایران ترک هستند و بهتر و بیشتر از تو به اخبار و سخنان دولت ترکیه واقف اند و این حرفا رو باور نمی کنند".مثلا این نوشتت یعنی چه؟آیا واقعا فکر میکنی هر ترک زبانی در ایران اخبار ترکیه براش دغدغست؟و آیا فکر میکنی همه اون افراد در مورد ترکیه مثل تو فکر میکنند؟اکثر مردم آذربایجان و ترک زبان در ایران از نظر آداب معاشرت،ساختار چهره،اعیاد ملی،مناسبت های مذهبی،دستاوردهای تاریخی شبیه به اکثر مردم ایران هستند یا شبیه به اکثر مردم ترک زبان ترکیه و استانبول؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۰
محمد1 01:03!هدف و نیت واقعیت از نوشتن این نظرت در این قسمت چی بود؟اگر واقعا یک مرزبندی مضحک و خنده داری قومیتی در ذهنت هم داری و فکر میکنی که هر کس که در این قسمت نظر نوشته یا هر کس از ترکیه انتقاد کنه پس یک کرد یا ارمنی یا تعدادی فارس ناسیونالیسته(که من نمیدونم منظور از واژه فارس در این نظرت دقیقا چیه)نشون دهنده یک نوع توهم مضحک قومیتی در ذهنت هم هست که احتمالا بیشتر بر گرفته از یک سری تفکرات پانترکیسمیه.و اگر فکر میکنی که هر کس که ترک زبانه پس نباید اصلا از ترکیه انتقاد کنه و نمیکنه پس تو در یک اشتباه بسیار بزرگ در اون مورد به سر میبری.اکثر ترک زبانان در ایران از نظر ساختار چهره،از نظر آداب معاشرت،از نظر اعیاد ملی،از نظر مناسبت های مذهبی،از نظر دستاوردهای تاریخی شبیه به اکثر مردم ایران هستند یا شبیه به اکثر مردم ترکیه و استانبول؟متاسفانه عده ای با سوء استفاده از واژه "ترک"به شدت در تلاش هستند که یک پیوند کاذب بین ترک زبان ها در ترکیه و ترک زبان ها در ایران ایجاد کنند.و سعی میکنند یک سری مرزبندی های کاذبی رو هم با بعضی از گروه ها ایجاد و یا پررنگ کنند.و یکی از دلایل حمایت عده ای از اون افراد هم برداشت اشتباهیه که از واژه "ترک"دارند. نکته بعد اینکه در سوریه گروهای تحت حمایت ترکیه در سوریه چند درصد خاک سوریه رو در اشغالشون داشتن؟و چقدر مثلا از دو سه سال پیش تا الان مناطق تحت اشغالشون کم شد؟تو به این اشاره نکردی. از مواردی که تو تو در اون مورد به اون اشاره نکردی اینکه چند درصد اشغال خاک سوریه توسط اون گروها کاهش پیدا کردو چه کشورهای غربی به همراهی ترکیه از اون گروه ها حمایت کردند بلکه سعی کردی در اون مورد یک مفهوم غلطی رو القا کنی.
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۴۲
ناشناس 01:16!در حال حاضر یکی از عجیبترین پدیده های دنیا اینه که عده ای سعی میکنند وزور میزنند که ترک زبان های ایرانی که اکثرشون از نظر آداب معاشرت،از نظر ساختار چهره،از نظر اعیاد ملی،از نظر مناسبت های مذهبی، و از نظر دستاوردهای تاریخی و حتی از نظر معماری و آشپزی و موارد بسیاری که در مجموع بیشتر از شبیه به اکثریت مردم ایران هستند رو از نظر فرهنگی و نژادی با اکثر ترک زبان های استانبول و ترکیه و و حتی آسیای میانه و حتی اویغورها در مجموع شبیه تر معرفی کنند تا با اکثر مردم ایران و اکثر قومیت های ایران.و در حال حاضر یکی از پدیده های عجیب دنیا هم اینه که عده ای با سوء استفاده از واژه "ترک"و "ترک ستیزی"به شدت سعی می کنند هر انتقادی از ترکیه رو انتقاد به همه ترک زبان ها در دنیا معرفی کنند.در حال حاضر یکی از پدیده های عجیب در دنیا اینه که عده ای از اون افراد علاوه بر اینکه جواب منطقی در این موارد ندارند اما لجاجت عجیبی دارند که اون توهماتشون و اون رفتارشونو در این موارد اصلاح نکنند.
فیل ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۴۴
کاش امپراطوری عثمانی احیا بشه ولی میدونم که مزخرف میگی از قیافه ی نویسندت معلومه
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۰۵
محمد 1 01:32! تو در این قسمت از واژه "ترکها" هم سوء استفاده کردی.در این مورد هم ظاهرا متاسفانه بیشتر از اینکه روابط و اختلافات بین ایران و ترکیه رو روابط و اختلافات بین دو کشور ایران و ترکیه ببینی بر اساس یک مرزبندی متوهمانه قومیتی که داری اونو اختلاف بین گروهی به نام فارس(که منظورت از واژه فارس رو دقیقا نمیدونم چیه)و کرد و ارمنی میبینی و در این مورد در توهم بسیاری سیر میکنی.اکثر ترک زبان ها در ایران از نظر آداب معاشرت،از نظر ساختار چهره،از نظر مناسبت های مذهبی،از نظر اعیاد ملی،از دستاوردهای تاریخی در مجموع شبیه به اکثریت مردم ایران هستند یا شبیه به اکثریت مردم ترک زبان استانبول؟نکته بعد اینکه فکر میکنی این سایت اگر طبق خوشایند تو و عده ای از پانترکان و در راستای افکرات پانترکیسمی و ضد ایرانی مطلب بذاره وزن این سایت میره بالا؟تو فکر میکنی الزاما مدیر یا مدیران این سایت این نظرتو در این قسمت باور کردند؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۳۰
علی 02:58! جنگ بین ایران و حکومت عثمانی در زمان حکومت صفویان فقط در زبان شاه اسماعیل رخ داد؟چرا اونطور در این قسمت در مورد تعداد جنگ بین ایران و عثمانی مطلب نادرست نوشتی؟تو میدونی در زمان شاه طهماسب یکم صفوی چند بار بین ایران و حکومت عثمانی جنگ شد؟چندین جنگ در زمان حکومت شاه طهماسب یکم صفوی رخ داد.در زمان شاه عباس صفوی هم بین ایران و جکومت عثمانی جنگ رخ داد.در زمان نادرشاه هم بین ایران و حکومت عثمانی جنگ رخ داد؟تعدادی از جنگ های دیگه هم بین ایران و حکومت عثمانی رخ داد؟چرا اطلاعات غلط در مورد تعداد جنگ بین ایران و حکومت عثمانی نوشتی؟خجالت نمیکشی؟و نکته بعد اینکه در مورد جنگ بین ایران و حکومت عثمانی در زمان شاه اسماعیل تو میدونی دقیقا چه دلایلی داشت؟بر اساس کذوم سند موثق و معتبر اونطور در این قسمت در اون مورد نوشتی؟سعی کردی یک جوری ایران و شاه اسماعیلو در اون جنگ مقصر نشون بدی؟تو که اونطور از حکومت عثمانی و با هم بودن دو کشور در این قسمت نوشتی در واقع سعی کردی که حکومت عثمانی رو یک حکومت کاملا خوب و بی آزار نشون بدی.متاسفانه عده ای از پانترکان هم به شدت سعی میکنند حکومت عثمانی رو یک حکومت بی آزار و خوب برای ایران نشون بدن و گاهی حتی عده ایشون به شدت سعی میکنند حکومت صفویان رو مقصر اون جنگ های بین ایران و عثمانی نشون بدن. عده ایشون به شدت سعی میکنند جنایات عده ای از لشکریان حکومت عثمانی در ایران و اون جنگ های بین ایران و حکومت عثمانی رو در ذهن افرادی با بازی با کلمات ماستمالی کنند.تو اصلا واقعا منافع ملی ایران برات دغدغه است؟تو اصلا امنافع ملی ایران برات مهمه؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۴۲
کوروش 03:03! که احتمالا اسمت کوروش هم نیست.منظورت از فارس در واژه "پانفارسها"دقیقا چیه؟و آیا هر کس که از ترکیه انتقاد هم کنه از نظرت بده ؟ اون توهمو در موردش داری؟چه کسانی اون توهمو در ذهنت ایجاد کردن؟و معنی "عرضشون"هم در این نظرت چیه؟و تو و مهدی09:42 و شریف 08:57 که اونطور در این قسمت نوشتی"ما ترکها"!آیا ترک زبان ها در ایران از نظر آداب معاشرت،از نظر ساختار چهره،از نظر مناسبت های مذهبی،از نظر اعیاد ملی (مثل عید نوروز،مثل شب چله)و حتی از نظر معماری و آشپزی شبیه به اکثریت مردم ایران هستند یا شبیه به ترک زبانان استانبول و ترکیه؟و شریف 08:57! تو سخنگوی همه ترک زبان ها در ایران نیستی و اونطور هم از واژه "ترکها"سوء استفاده نکن.خحالت هم نمیکشی اونطور در این قسمت نظر دادی؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۵۱
تیمور 13:45!چرا اونطور در اون قسمت نوشتی"ترک هراسی"(که البته املاشو هم اشتباه نوشتی و نوشتی "ترک حراسی")؟اگر منظورت از ترک،ترک زبان بودنه،آیا هر کس در مورد ترکیه نظری بده که خوشایند نظرت نباشه، میخواد یک هراسی در مورد همه ترک زبان ها ایجاد کنه؟هدف و نیت واقعیت از نوشتن این نظر چی بود؟نکته بعد اینکه دخالت ترکیه در جنگ در سوریه در راستای منافع ایرانه؟ترکیه تا الان چقدر علیه حمله عده ای در عربستان سعودی به یمن موضع محکمی گرفت؟ترکیه تا الان چقدر در مورد رفتار عده ای در بحرین علیه تعدادی از مردم شیعه بحرین در سال های اخیر موضع محکمی گرفت؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۰۳
رضا 10:28! که واژه مغرضانه رو به صورت مقرضانه در اون نظرت در این قسمت نوشتی!ترکیه در برابر رفتار عده ای در بحرین علیه تعدادی از مردم شیعه بحرین تا الان چقدر موضع محکمی داشت؟در برابر حملات تعدادی در عربستان سعودی به یمن تا الان چقدر موضع محکمی داشت؟در سوریه چقدر در جنگ و ویرانی در سوریه نقش داشت؟و ر.س 09:28! به جای اینکه در تحلیل های منطقه ای بر اساس یک مرزبندی توهمی قومیتی قضاوت کنی سعی کن به طرز صحیح و درستی قضاوت کنی.و هاتسان 10:19! درود بر ایران.خودتو هم گول نزن.
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۱۵
ارسلان 12:27! چرا در این قسمت نوشتی " من کاری به بحث های نژادی ندارم و ترک هم نیستم"؟آیا تو فکر میکنی همزبانی یا اشتراک در ریشه های زبانی الزاما دلیل بر هم نژادیه؟اکثر ترک زبانان آذربایجانی در ایران در مجموع از نظر نژادی و ساختار چهره و مناسبت های مذهبی و آداب معاشرت،اعیاد ملی و دستاوردهای تاریخی و حتی معماری و آشپزی و موارد بسیاری به اکثریت مردم ایران و فارس زبان ها شباهت دارند یا به اکثریت مردم ترک زبان ترکیه و استانبول و آسیای میانه و اویغور؟اکثر فارس زبان ها در ایران از نظر نژاد و ساختار چهره و آداب معاشرت مناسبت های مذهبی و اعیاد ملی و دستاوردهای تاریخی و حتی معماری و آشپزی و موارد بسیاری شبیه به اکثر ترک زبان ایرانی هستند یا شبیه به اکثر مردم فارس زبان تاجیکستان و افغانستان؟آیا تو واقعا فکر میکنی با این سبک نظر دادنت همه اون دسته از پانترکان مغرضی که به شدت در یک سری از توهمات قومیتی سیر میکنند و بر ضد امنیت ملی ایران اقدام میکنند و در موارد بسیاری کعبه آمال و آرزوهاشون ترکیه هست،از اون دسته از رفتارهای متوهمانه ناشی از تفکرات پانترکیسمیشون دست میکشند؟
یک فرد ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۳۵
در تایید نظرات در این سایت بسیار دقت کنید.آزادی بیان باید در یک چهارچوب مشخص و درستی باشه.اون آزادی بیانی که در راستای تفرقه باشه و در راستای منافع ایران ستیزانه باشه چه فایده ای داره؟ممکنه عده ای در مواردی نظرهای مختلف داشته باشن و دغدغه پیشرفت در ایران رو هم داشته باشند،اما وقتی مستقیما عده ای بر ضد امنیت ملی ایران نظر میدن و علنا سعی میکنند به ایران ضربه بزنند و در نظراتشون به شدت به دنبال تفرقه های قومیتی شدید هستند وسعی میکنند به طور مستقیم و غیر مستقیم به دروغ تمام افراد یک قومیت ایرانی رو همفکر با اون تفکرات ضد ملی خودشون نشون بدن،آیا اون نظراتشون در این سایت باید منتشر بشه؟آیا افرادی که سعی میکنند یک پیوند قومیتی کاذب و اغراق شده بین یک قومیت در ایران و یکی از کشورهای بیگانه و علیه منافع ملی ایران رو معرفی کنند آیا نظرشون در این سایت اگر منتشر بشه خوبه؟و در راستای منافع ملی ایرانیه؟نمیدونم چرا در این سایت بعضی از نظراتی که کاملا مشخصه در راستای منافع ملی ایران هست هم منتشر میشه ولی در تعدادی از سایت های ایرانی و در ایران تعدادی از نظرات ایران ستیزانه ی عده ای از پانترکان منتشر شد که در بخشی از اون موارد به نظر من علت این بود که اون شخصی که اون نظر رو منتشر کرد واقعا خودش هم برداشت نادرستی از واژه "ترک"داشت و اون پیوندکاذبی (که در واقعیت وجود نداره)که یک سری از پانترکان سعی می کنند و زور میزنند که مستقیم و غیر مستقیم بین ترک زبان ها در ایران و ترک زبان ها در ترکیه و آسیای میانه معرفی کنند رو به اشتباه باور کرد و شاید فکر کرد که داره یک آزادی بیان درستی رو داره اجرا میکنه.در انتشار نظرات بسیار دقت کنید.
علی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۲:۰۰
واقعا در تعجبم چطور یک عده بخاطر ارضای شخصی،ورفع بحران روحی وروانی ،که ناشی از جهل وبیسوادیست، بامنافع کشورشان اینچنین بازی میکنند!در عصر ارتباطات،وتسخیر فضا،وپیشرفتهای خیره کننده غرب،ما هنوز اند خم یک کوچه ایم،ودنبال دشمن سازی،وتوسعه مکتب کین ونفرت،ونژاد گرایی،که عاقبتی بجز خسران ندار هستیم.خیلی از کشورها برای یافتن دوستان جدید میلیاردها هزینه میکنند تا در راه پیشرفت علمی واقتصادی،واستفاده از امکانات همدیگر،زندگی بهتری بر مردمان حاضر وآینده اشان تامین کنند،واز هر گونه کنتاکت،وسؤ تفاهم پرهیز میکنند، ،،،،،،ولی عده ای در ایران،در پی دشمن تراشی،وتخریب تمام پلهای ارتباطی با دیگران مخصوصا با همسایهگان هستند،ودراین میان ،بعد تمامی همسایه ها نوبت به ترکیه رسیده،تادر محاصره کامل قرار بگیریم، معلوم نیست در دانشگاها ومتون درسی چه چیزهایی به اینها یاد میدهند،که هیچ فکر سازندهای در ذهنشان نمی گنجد،الا نفرت،نخوت،نفاق،در حیرتم اگر چنین شخصی خدای نکرده روزی در مسند یک ارگان اساسی وتصمیم گیر باشد چه بلایی بر سر مملکت می آورد،وبا سرنوشت یک ملت چطور بازی میکند،،،،،،،غربیان چون پیشرفتهای ممالک اسلامی را میبینند برای هر کدام دسیسه ای می چینند،مثلا برای ترکیه علاوه بر پروپاگاندای،پانترکی،نیو عثمانی،اسلام هراسی،وافتراهای قتل عام ارامنه،وایجاد گروهای تروریستی pkk وفتح الله گولن،داحش قهوهچی.ٔ..وحتی راهندازی کودتا برعلیه دولت،وتحریک یونان وقبرس بر ادعای ارضی وآبی،وتسخیر دوازده جزیره ترکیه توسط یونان،وحتی شکنجه وآسمیله ترکان در یونان وقبرس وبلغارستان،.....بلاخره به هر ترفندی جلوی پیشرفت یک کشور اسلامی را میگیرند،چطور در ایران هم به عناوین مختلف : جنگ تحمیلی،موضوع هسته ای،تحریم اقتصادی،ووووو،،پس با اینهمه دشمن که دوربر مسلمانان حلقه زده اند ،دشمنی مسلمان با مسلمان چرا؟؟ آیا خطر اصلی را نمی بینیم،؟ البته در ایران رضا خان پلید چنان تخم نفاق کاشته که هنوز آثارش از بین نرفته،وهستند عده ایکه در صورت جنگ میان ترکیه واسراییل ،در صف وکنار اسراییل قرار میگیرند،وبرایشان مسلمانی،وهمسایه گی ...مهم نیست فقط رفع ارضای شیطانیشان مهم است.واینها درست همان آفتی هستند که میتواند بنیان یک کشوری را ویران کند، دیگر زمان ودوران زورآزمایی وشاخ وشونه کشیدن به این واون بپایان رسیده،ملتها در رقابتهای اقتصادی،علمی،فرهنگی،تکنولوژیکی،ورزشی،بهداشتی،حفاظت از محیط زیست،وآلودگی فضا،بنیان خانواده،بهداشت روانی،ونسلهای سالم برای آینده.....در مد نظر است نه جنگ شمشیر ونیزه،البته پیشرفت نظامی وقدرت دفاع هم جهت بازدارندگی از هر گونه اتفاق لازم است ،نه اینکه تمام اولویت وهم وغم فقط یکجهته وتحت انحصار ویک بعدی باشد، نهایتا ترکیه وترکان از هزاران سال پیش در کنار وهمراه ایرانیان بوده وهیچ دشمنی وپدر کشتگی باهم ندارند وآنچه در داستانها وافسانها آمده صرفا جهت سرگرمی وشب زنده داری نسلهای قدیم بوده،که برای همدیگر،رجز خوانی میکردند،در صورتیکه خدماتی که ترکان بر ایران،ومخصوصا بر ادبیات ایران،کرده اند از تمام اقوام ایران بیشتر است،ورقابت اقوام ایرانی به مثال شاگردان کلاسی است که کدامش شاگرد ممتاز باشد است،نه اینکه هم دیگر را نابود کنند، ودر این میان ترکان ایرانی در طول تاریخ جانفشانی ،ومحافظت از ایران وجنگ با دشمنان ایران،بیش از همه ونمایان است،وکسی که متوجه این مهم نیست ،حتما در سلامت فکریش اختلالی وجود دارد، ،،،،،،پس پیشرفت تمام همسایه ها از افغانستان،پاکستان،ترکیه،ودیگران در حقیقت پیشرفت اسلام وایران است ،با اینکه تنگ نظران از شیطنت ونفاق پرهیز نخواهند کرد. ولی بر هر مسلمان پیشرفت وسر بلندی برادر مسلمانش آرزوی قلبیش بایستی باشد،من شخصا از پیشرفت برادران پاکستانی« در تصاحب قدرت هسته ای» وحتی پیشرفت برادران مالازیایی واندونزیایی در حیطه اقتصادی، .......خیلی احساس غرور میکنم،وموقعی که مسلمانان بوسنی،وکشمیر،وفلسطین.........را بخاطر می آورم قلبم رنجور وفکرم پریشان میشود.....در پایان با شعری خاتمه دهم؛:رتبه ای هر گز ندیدم بهتر از افتادگی. هر که خود را کم زما میداند از ما بهتر است. اگر ازدیده کوته نظران افتادیم. نیست غم صحبت صاحب نظران ما را بس.
علی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۲:۰۷
آبتین جان ببم این مناطقی که گفتی مناطق ترک نشین و تا همین صد سال قبل جزئی از ترکیه بودن حالا بماند تو همین مناطقی که اسم بردی کشورهای نامبرده تمام تلاششونو برای نسل کشی و آسیمیله کردن ترکهای همون مناطق بکار بستن بخدا کتابخوندن و نداشتن دید فاشیستی حناق نیست گلوتونو بچسبه
پروفسور بالتازار ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۱:۳۶
سایت محترم آی.آر دیپلوماسی، میدان را کلا در اختیار پان ایرانیست ضدترک قارپوزآبادی قرار داده اید و تنها پاسخ من را هم منتشر نکردید. اختلال روانی پان ایرانیست مزبور آشکار است هیچ کس تمام عمر و آسایش خود را صرف اشاعه اراجیف در این حجم بر علیه نژاد ترکی نمی کند مگر این که واقعا روان پریش باشد ولی دلیل رفتار غیر حرفه ای ژورنالیستی شما معلوم نشد. هم نویسنده مقاله خود قارپوزآبادی پان ایرانیست است هم نویسنده این همه کامنت . چرا به این روز افتاده اید که یک روان پریش کلا اختیار سایت شما را در دست بگیرد معلوم نیست.
حامد ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۵۸
آذربایجان و آرارات هم تا سالها پیش جز ایران بوده است پس آنها را هم با همین منطق باید به ابران پس بدهند.
علی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۳:۵۵
پدر جان جناب ی ف ، مگر اجباری هست تو به نظرات تمام نظر دهندگان جواب دهی ؟ آنقدر با عجله نوشتی که اصلاٌ بعضی نوشته هایت معنی ندارند . آرام باش وبه تفکرات وعقاید دیگران احترام بگذار. به نظرم احساس تکلیف کردنت گل کرده ، این حرفای روتین و صدها بار نوشته شده با اسامی مختلف دلیل بر درستی آنها نیست .
رستم ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۰۱
ممنون از یک فرد ایرانی، وقتی امثال شما و خودم را میبینم، مطمئنا میشوم پانترکها هیچ غلطی نمیتوانند بکنند
جامی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۵۲
لطفاً فقط نظرات وطن پرستان ایرانی را منتشر نکنید.اندکی نظرات دویست دلاریها را هم این وسطا من باب مزاح منتشر کنید.مخصوصا این خالیفوسور قارپوزآبادی اصل.شاید این آدم خواران هم برای کارشان دلیل دارند.
جامی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۵۷
از هنگامی که پای عنصر تاتار به خاورمیانه باز شد مردم این منطقه رنگ آرامش به خود ندیدند.تنها راه رهایی خاورمیانه اتحاد بومیان ایرانی و ارمنی و یونانی است که سرزمینشان توسط اجنبی اشغال شده. اسپانیاییها و پرتغالیان هم چند سده پیش با اتحاد توانستند اشغالگران بنی امیه را از شبه جزیره ایبری بیرون کنند.وگرنه اروپا اکنون مانند ترکیه و پاکستان بود.
به جامی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۴۱
جناب جامی کردها و تاجیک ها را فراموش نکنید
آرش ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۵۹
جناب ایران۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۱۶ طبق برآورد سازمان سیا در 2010 جمعیت کردهای ترکیه 18 درصد جمعیت این کشور است !!! درصد ادعایی شما در انتساب به turkstat هم در اینترنت موجود نیست !!!!!!
پروفسور بالتازار ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۱۸
قارپوزآبادی بیچاره را به چنان روزی انداخته ام که صد تا صد تا کامنت می فرستد تا مبادا نظری از من این وسط دیده شود. ‌پان ایرانیست بدبخت! کاه مال خودت نیست، کاهدان که مال خودت است.
رضا ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۳۳
با اینکه برخی جملات و تحلیل های این نوشته درست است اما هدفش مثل بیشتر نوشته های مرتبط با ترکیه در ایران٬ بیشتر مغرضانه و خصمانه است
كامران ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۰۱
جامی جان اگر حرف نزنی خدای نکرده بهت نمیگن لالی. اولا که هیچ قومی در اصل بومی منطقه نیست و اقوام و تمدنها دائما در طول تاریخ در رفت و امدن و قبل از هجوم قوم اریایی به فلات ایران اقوام دیگری بودن که الان نیست و نابود شدن. خدا رو شکر که در دوره هزار ساله تسلط ترکان در منطقه شما هنوز سالم و تندرست هستید و به زبان مادری تان صحبت میکنید، و از نعمتهای حکومت ترکان بهره مند بوده اید ، پس نمکدان نشکنید!! . تمام این داستانها در ایران از زمان رضا پالانی شروع شد ، یک ادم بیسواد که توسط امثال داور که خود مزدور انگلیس بود، جهت ایجاد شکاف در ایران تربیت یافت و برای بهبود وجهه و تسخیر قلوب ایرانیان نظم و انضباطی به کشور داده شد و پروژه هایی اجرا شد تا پلان بزرگتر اجرا شود. واین شد که میبینید. در مورد تمدن اندلس اظهار فضل فرمودید که فکر میکنم اگر حداقل نیم ساعت مطالعه میداشتید اصولا سکوت میکردید.
خسرو ۲۸ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۲۲
جامی خالی از انسانیت ، ماها همگی شامل ترک وفارس ولر وکرد وبلوچ و ترکمن و عرب و...ایرانی هستیم و صاحبان این کشور ، ولی ارمنی سه میلیون و یونانی هشت میلیون در شرق اورپا چطور صاحب خاورمیانه شدید؟ شبه جزیره ایبری (اسپانیا ) یا اندلس جایی است که صلیبیها مسلمانان (که ربطی به بنی امیه نداشتند )آنجا را از دم شمشیر گذ راندند و نسل کشی کردند ،یا بی سودای یا عامل بیگانه ، کلمه تاتار را هم فقط خودت (آرمن ) بکار میبری ، یعنی ....خودتی ، فریبکاری دردت را دوا نمی کند
ایراندوست ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۷
به نظرم همه این مسایل سیاسی است و کشور ایران وترکیه خیلی به هم نزدیک هستند قدرت ایران بسیار زیاده همون طور که اقای اردوغان رو از کودتا نجات داد فکر میکنم اگه بخواد میتونه برعکسش عمل کنه
یک فرد ۰۱ تیر ۱۳۹۹ | ۰۱:۴۸
خطاب به شخصی که با نام "پروفسور بالتازار"(در 11:36و در 10:18)در این قسمت مطالب نوشته:در این نظرت جواب منطقی به نوشته من در این قسمت ندادی و بدون دلیل موثق و منطقی به من گفتی"قارپوزآبادی".تو بدون اینکه جواب منطقی به پاسخ های من در این قسمت بدی هم اونطور در این قسمت نوشتی"نژاد ترکی".اشتراکات زبانی هم الزانکته بعد اینکه تو اونقدر در توهم اون واژه "قارپوزآبادی"هستی که حتی من و نویسنده گزارشی که در این قسمت وجود داره رو هم قارپوزآبادی معرفی کردی.اگر در این قسمت میخوای به جواب های من در این قسمت پاسخ بدی به جای اینکه پشت واژه هایی چون قارپوزآبادی،ضد ترک،اختلال روانی،روان پریش و پان ایرانیست پنهان بشی،سعی کن جواب منطقی به نوشته های من در این قسمت بدی.البته عیارت در این موضوع که تا حدی مشخص شد.نکته بعد اینکه تو اگر هزار بار هم اونطور در این قسمت به دروغ و با بیچارگی و درماندگی بنویسی"قارپوزآبادی بیچاره را به چنان روزی انداخته ام که صد تا صد تا کامنت می فرستد تا مبادا نظری از من این وسط دیده شود. ‌پان ایرانیست بدبخت! کاه مال خودت نیست، کاهدان که مال خودت است."نمیتونی اینکه جواب منطقی به نوشته من در این قسمت ندادی رو پنهان کنی و نمیتونی نقش یک برنده رو در اون جواب دادن های بی ربطت به پاسخ های من در این قسمت،بازی کنی.به جای تهمت زدن وبه جای بی ربط حرف زدن در این قسمت،اگر پاسخ منطقی به نوشته های من در این قسمت داری،اون پاسخ های منطقی در این قسمت رو بنویس.خودتو با اون بازی با کلمات بی ربطت گول نزن.تو که اونطور در این قسمت نوشتی "چرا به این روز افتاده اید که یک روان پریش کلا اختیار سایت شما را در دست بگیرد معلوم نیست"پاسخ های کمی هم ازت در این قسمت منتشر نشد.هر چند در مجموع پاسخهات در این قسمت به شدت سطح پایین بود و جواب منطقی هم به پاسخ های من در این قسمت ندادی.
یک فرد ۰۱ تیر ۱۳۹۹ | ۰۲:۱۷
علی 13:55!من که الان آرامم.وقتی هم که داشتم اون پاسخ هام را در این قسمت مینوشتم هم آروم بودم.شما هم اگر پاسخ منطقی به نوشته من در این قسمت دارید،به جای اینکه اونطور بی ربط در این قسمت بنویسی"به تفکرات وعقاید دیگران احترام بگذار"، پاسخ منطقی به نوشته من در این قسمت بده.احترام گذاشتن به تفکرات و عقاید دیگران به معنی این نیست که من جواب شمارو در این قسمت ندم.بی ربط شعار نده.نکته بعد اینکه شما خودت مگه مجبوری که در این قسمت سعی کردی اونطور بی ربط به من جواب بدی؟اگر هم من در این قسمت احساس تکلیفی برای کمک به ایران کرده باشم،احساس تکلیف برای کمک به ایران و مقابله با ایران ستیزی کجا و احساس تکلیف عده ای برای ایران ستیزی و قومیت گرایی های ضد ایرانی کجا.نکته بعد اینکه شما هم که در این قسمت نظر دادید من هم به شما باید بگم"پس اون احساس تکلیفت گل کرده"؟سعی نکن جواب بی منطقت در این قسمت رو پشت جملاتی چون"آنقدر با عجله نوشتی که اصلاٌ بعضی نوشته هایت معنی ندارند" پنهان کنی.اگر جواب منطقی به پاسخ های من در این قسمت نداری به جای اینکه اونطور هم بنویسی" این حرفای روتین و صدها بار نوشته شده با اسامی مختلف دلیل بر درستی آنها نیست"هم سعی کن جواب منطقی به پاسخ من در این قسمت بدی.اگر اون حرف ها واقعا برات روتینه جواب منطقی به اون نوشته هارو در این قسمت بنویس.اگر هم نمیتونی لجاجت نادرست و بیهوده نکن و خودتو گول نزن.
یک فرد ۰۱ تیر ۱۳۹۹ | ۰۲:۳۳
در مجموع افرادی(و یا شاید فردی)که یک سری جواب در پاسخ به نوشته من در این قسمت نوشتند، جواب منطقی به پاسخ های من در این قسمت ندادن.در تعدادی از اون پاسخ ها هم به جای پاسخ منطقی به نوشته من در این قسمت به شدت سعی شده بود با مغلطه و ژست به ظاهر منطقی برای عده ای ، یک سری از شعارهای بی ربط نوشته بشه.
یک فرد ۰۱ تیر ۱۳۹۹ | ۰۳:۰۱
علی 02:00!روابط خوب و درست بین کشورهای مسلمان هم بسیار مهم و ارزشمنده اما تو که به شدت اونطور در اون نظرت شعار دادی،اینکه ترکیه کشوریه که اکثرش مسلمان هستند الزاما دلیل بر این نیست که ایران خودشو منطبق با سیاست های ترکیه کنه.آیا تو اینو هم قبول میکنی که ترکیه در راستای سیاست ایران در منطقه عمل کنه؟هدف و نیت واقعیت از نوشتن اون نظرت در این قسمت،چی بود؟نکته بعد اینکه تو چرا اونطور در جملات " نهایتا ترکیه وترکان از هزاران سال پیش در کنار وهمراه ایرانیان بوده وهیچ دشمنی وپدر کشتگی باهم ندارند"واژه های ترکان و ترکیه رو در یک سمت باهم نوشتی؟منظورت از ترکان در اون نظرت چیه؟اگر منظورت ترک زبان بودنه مگه هر کس که ترک زبانه الزاما ایرانی نیست که اونطور در اون قسمت نوشتی "همراه ایرانیان"؟چرا به اون نحو واژه های "ترکان"و "ترکیه"رو در کنار هم قراردادی؟هر ترک زبانی الزاما ترکیه ای نیست.و آیا به نظرت هیچ یک از افراد در همسایگی ایران، ایران رو به عنوان یک رقیب منطقه ای نمیبینن؟و یا حتی مثلا آیا ترکیه،مصر رو یک رقیب نمیبینه؟اون شعارهایی که در اون نظرت در این قسمت نوشتی در واقع در راستای کمک به کدوم کشور بود؟جنگ های مختلفی هم بین عده ای از ترکان (منظور از ترکان در این نظرم ترک زبانان ایرانی هم نیست)در خارج از مرزهای ایران در مقابل ایران انجام شد.چندین جنگ در سلسله های مختلفی بین ایران و حکومت عثمانی هم انجام شد.ترک زبان بودن هم الزاما به معنی ترکیه ای بودن و غیر ایرانی بودن هم نیست.
iuytrew ۰۳ مرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۱۷
عجب فشاری به پان ترکها اورده این مقاله ، باید خدمتتون عرض کنم که مهاجرین مغولی عزیز که هفصد ساله آواره خاورمیانه شدن حق ندارن ادعای خاک کنن، درسته الان با وحشی گری و ی فرهنگی و خوی ضد انسانی اتراک تونستن مدعی کشور بشن ، ولی به زودی به همون مغولستان دیپورت میشن و باید به شیوه زندگی بدوی که داشتن ادامه بدن حتی صنعت توریسم جنسی هم به ترکها کمک نخواهد کرد، پس بهتره عزیزان هموطن و آذری ما از متجاوزین مغولی دفاع نکنن چون بعدا خیلی بد میشه براشون، با احترام به آذری هایی که اجازه ندادن خوی درندگی ترکها در میان اون نفوذ کنه
ناشناس ۰۴ شهریور ۱۳۹۹ | ۰۳:۵۵
خطاب به یک فرد. نمیدونم تو فارس زبانی یا تاجیک زبانی یا هرچی که هستی. اعیاد ملی یعنی چی؟ الان جشن نوروز رو حتی تاتارهای کازان هم‌جشن میگیرن و اصلا ربطی هم به فارسها نداره و چندین قوم‌این مراسم‌رو دارن. از لحاظ چهره هم مگر تاجیک ها و افغانهای چشم بادامی آسیای میانه و فارسهای تیره پوست بوشهر و بندرعباس یا هندی های سیاه باهم خویشاوند هستن؟ پس چرا آنها را برادر میخوانید؟ فارس یعنی کسیکه زبان مادرش و اجدادش فارسی باشد. از نظر مذهبی ترکیه مسلمان است، ترکهای ایران هم مسلمان هستند. از نظر تاریخی، ترکیه نواده ی سلجوقیان روم و عثمانی هاست و ترکهای ایران هم نوادگان غزنویان و سلجوقیان و صفویان. دشمنی بین عثمانی و صفوی هم به نظر ما یک برادرکشی و دشمنی بی مورد و موجب تفرقه بود که نباید اتفاق می افتاد. از نظر فرهنگ غذایی، آنها دلمه دارند ماهم داریم، آنها کباب دارند ماهم داریم، آنها قورمه دارند ماهم داریم و از نظر فرهنگی شباهت های بسیاری باهم داریم. ما زبان مشترک داریم و مهم تر از همه،ما متحد هستیم برای اینکه از هم محافظت کنیم. شما نبودید که میگفتید پارسیان و کردها با آلمانی ها از یک نژاد و آریایی اند؟ یک آلمانی با یک ایرانی چه شباهت فرهنگی یا غذایی یا ظاهری دارد؟ در آلمان، فارسهارا با عربها اشتباه میگیرند و به تمسخر آنهارا کله سیاه مینامند!
علیش ۰۵ شهریور ۱۳۹۹ | ۲۰:۳۸
چرا بعضی از شما فارسها این قدر مریض هستید ؟ راحت و راحت به هموطنان تون توهین می کنید ؟ ترک و فارس و عرب و .... هزاران سال کنار هم بودند و ایران بزرگ را تشکیل دادند . با فشار و منگنه قرار دادن یک قوم پویا و ملت بزرگی بنام ترک به اهداف پلید استعمار کمک می کنید و ضربه بزرگی بر تمامیت ارضی ایران می زنید . گذشته و حال آینده این کشور با نام ترکها گره خورده و خواهد خورد .
ایران دوست ۱۳ مهر ۱۳۹۹ | ۲۳:۲۲
پانترکیسم مغلمه ای از بی سوادی و بی شعوری و محکوم به فناست. این کارهای احمقانه ترکها به جایی نخواهد رسید.
سامان ۲۰ مهر ۱۳۹۹ | ۰۴:۰۱
طبق آزمایش تبار شناسی در ترکیه حدود7 درصد از مردم ترکیه از نژاد ترک هستند زمانی کسی می تواند ادعای ترک بودن کند که چشمان بادومی گونه برجسته و بدنی بی مو داشته باشد در غیر این صورت ترک زبان می باشد نه ترک. در ضمن زبان ترکی از ریشه زبان های آلتایی می باشد که آلتای نام رشته کوهیست در مغولستان که زبان ترکی از رشته کوه های مغولستان آمده است.
سخاوت ۰۹ آبان ۱۳۹۹ | ۱۰:۱۴
دوست عزیز شما دل پری از ترکیه دارید وب این مقاله دلتان را خالی کرده‌اید ولی متوجه باشید که این ترکیه بود که دست یاری به سوی لیبی دراز کرد و سوریه را نجات داد و آذربایجان مسلمان شیعه را در مقابل دنیای ارمنی پرست حمایت میکند
ترک زبان آذری ۲۸ دی ۱۳۹۹ | ۱۳:۰۱
نژاد مردم ترکیه ترک نیست فقط زبانشان ترکی شده بمانند ما آذری ها در زمان سلجوقیان... در طول تاریخ آناتولی تقریبا همیشه بین ایران و روم و حتی گاهی ارمنستان دست بدست میشده.تنها حکومت بدرد بخورشان عثمانی بوده که آنهم بقایای سلجوقیان بودن که از ایران بیرونشان کردن... مردم ترکیه عرضه نداشتن ۱ پادشاهی مستقل و بومی داشته باشند.عثمانی ها هم در اصل بیگانه بودن... در نهایت خواهیم دید ترکیه بخاطر همین بلند پروازیها نابود خواهد شد...
کرد ایرانی ۱۶ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۳:۴۵
با سلام خدمت دست اندر کاران سایت دیپلماسی ایرانی . یه انتقاد داشتم . چرا کامنتهای منو پخش نمی کنید ؟ در حالیکه مرتب کامنتهای پانترکها رو پخش می کنید .
دوستدار ایران ۱۷ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۰:۵۷
با تشکر از مقاله زیبایتان . بسیار مفید بود و خطرات توهمات پانترکیستی و نئو عثمانیگری دولت ترکیه را گوشزد و یادآوری می کند و می بایست مقامات کشورمان و دست اندرکاران دیپلماسی و سیاست خارجی اقدامات صحیح و درست از جمله کاهش سطح تنش با کشورهای عربی خلیج همیشه فارس و برخورد و مقابله با پانترکهای وطنی که نقش پیاده نظام ترکیه را در ایران ایفا می کنند و این را به عینه در چند سال گذشته بخصوص در میان طرفداران و تماشاگران تیم تراکتورسازی تبریز دیده ایم را در پیش گیرند. در قسمتی از مقاله نوشته شده بود " شهریور 95 مصادف با آگوست 2011 " که اشتباه شده و آگوست 2011 با ده روز اول شهریور 90 منطبق است نه شهریور 95 . با سپاس
آنایوردون : آلتای و اورخون ۱۹ مهر ۱۴۰۰ | ۲۱:۴۶
آغایان مغولستانی که به نام کامران، علی، خسرو، محمد، بالتازار، ارسلان، تیمور، چنگیز، آتیلا،قوچعلی، یاشار و ... پیام میذارن که با توجه به تاریخ پیام‌ها و عبارت‌های مشابه به نظر نمی‌رسند که بیش از ۲ نفر باشند. باید به ایشان یادآور بشوم که مهمانی هم زمانی دارد. بالاخره صاحبخانه هرچقدر هم دل رحم باشد روزی خسته خواهد شد. اگر هم خیالتان از ترحم وی راحت شده باید احتمال بدهید که لزوما فرزند صاحبخانه مثل خودش نخواهد بود.