آنچه جوامع را تهدید می کند

تروریست‌های کلامی

۱۰ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۸:۰۰ کد : ۱۹۸۹۲۰۴ نگاه ایرانی خاورمیانه

محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: ترور فقط با اسلحه یا بمب‌گذاری انجام نمی‌شود، و تنها جای ارتکاب ترور دنیای واقعی و عرصه سیاست نیست. تروریست‌ها هم فقط آدم‌های کم‌سواد، فقرای اجیرشده، افراد مطرود حاشیه‌ای شده با چهره‌های پوشیده‌شده و ترسناک نیستند. ترور می‌تواند با کلمات انجام شود و محل وقوع آن هم فضای مجازی باشد. کافی است پا روی اخلاق بگذارید، دست به صفحه‌کلید شوید و ندانسته و نشناخته، یا آگاهانه، دیگران را با عباراتی بنوازید که هدف از بیان آنها لکه‌دار کردن، ایجاد شبهه، عصبانی کردن، تحقیر یا تهدید باشد.

محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

دیپلماسی ایرانی: «ترور» در ادبیات این معانی را داراست: نوعی سرکوب سیاسی و خشونت، اعمال خشونت بدون توجیه مشروع با هدف ترساندن و حذف کردن. ترور بدون محاکمه، دلیل‌آوری و قابلیت تمایز گذاشتن بین بی‌گناه و باگناه صورت می‌گیرد و کاملاً غیرشفاف است. تروریست‌ها قادر به اثبات مدعا نیستند، اما می‌توانند دیگران را بترسانند و در نهایت حذف کنند.

ترور فقط با اسلحه یا بمب‌گذاری انجام نمی‌شود، و تنها جای ارتکاب ترور دنیای واقعی و عرصه سیاست نیست. تروریست‌ها هم فقط آدم‌های کم‌سواد، فقرای اجیرشده، افراد مطرود حاشیه‌ای شده با چهره‌های پوشیده‌شده و ترسناک نیستند.

ترور می‌تواند با کلمات انجام شود و محل وقوع آن هم فضای مجازی باشد. کافی است پا روی اخلاق بگذارید، دست به صفحه‌کلید شوید و ندانسته و نشناخته، یا آگاهانه، دیگران را با عباراتی بنوازید که هدف از بیان آنها لکه‌دار کردن، ایجاد شبهه، عصبانی کردن، تحقیر یا تهدید باشد.

ترور با کلمات در فضای مجازی وقتی انجام می‌شود که هیچ استدلال نمی‌کنید اما شخصیت و استدلال مقابل خود را متهم می‌کنید، و در مقابل ادعاهای معرفتی، گزاره‌های سیاسی و شخصی به میان می‌کشید؛ تلویحاً تهدید می‌کنید و ردیفی از کلماتی نظیر «معلوم‌الحال»، «نفوذی»، «روشنفکرنما»، «مزدور»، «جیره‌خوار» و ... به‌کار می‌برید.

ترور با کلمات وقتی صورت می‌گیرد که تلویحاً به دیگران می‌گویید «من علاوه بر این کلمات در دنیای مجازی، قادرم در دنیای واقعی نیز برای شما دردسر درست کنم.»

ترور با کلمات در دنیای مجازی وقتی اتفاق می‌افتد که چنان وقیح می‌نویسید که اگر فرد هدف، وارد پاسخ دادن شود، خودش را به اندازه شما تنزل داده و مثل شما یک تروریست می‌شود و اگر پاسخ ندهد، شبهه پذیرفتنی بودن آن‌چه بیان می‌کنید به ذهن دیگران خطور می‌کند.

ترور با کلمات در فضای مجازی، امنیت روانی و آرامش ذهنی فرد مخاطب را هدف می‌گیرد. می‌خواهد حذف کند.

فرقی نمی‌کند چه اندیشه‌ای داریم، از کدام ایده سیاسی حمایت می‌کنیم، به کدام طبقه تعلق داریم، مذهبی هستیم یا نیستیم، داخل یا خارج ایران زندگی می‌کنیم، هزینه داده‌ایم یا نداده‌ایم، و از وضع موجود راضی یا ناراضی هستیم؛ اگر این گونه در فضای مجازی می‌نویسیم؛ «#تروریست_کلامی» هستیم.

ترور در فضای مجازی به وفور یافت می‌شود، اما گونه‌ای کمتر دیده‌شده اما رو به رشدی از این تروریست‌های کلامی، مدرک دانشگاهی دارند صورت می‌گیرد – دارندگان مدرک دکتری و لقب استاد و محقق دانشگاه؛ استادیار، دانشیار یا استاد فرقی نمی‌کند.

این‌ها می‌دانند که منطق عرصه علم استدلال است اما ترجیح می‌دهند دیگران را چپ، راست، تندرو، سیاسی، لیبرال، بی‌سواد، ژورنالیست، وابسته، چهره ساختگی، روشنفکرنما و ... خطاب کنند. واژه‌هایی که در پچ‌پچ‌های پشت صحنه قدرت در دانشگاه موج می‌زنند.

این واژه‌ها هیچ حقیقتی را درباره آدم‌های هدف بیان نمی‌کنند، همان گونه که ترور دلیلی بر گناهکار بودن افراد نیست؛ این واژه‌ها کورند همان گونه که ترورها کورند؛ و این واژه‌ها ترس خلق می‌کنند، در آدم‌های هدف و همه آنها که باید ماست‌هایشان را از ترس تروریست‌های کلامی کیسه کنند.

#تروریست‌_کلامی_دانشگاهی، ترسناک‌تر و کردارش زشت‌تر است. ترورهای‌ش را زیر پوسته‌ای از پرستیژ دانشگاهی، قدرت نمادین و روابط‌ با اصحاب قدرت و ثروت، پنهان و اعمال می‌کند. هیچ تلویزیونی هم قیافه‌اش را در حالی که پرچم‌های سیاه داعش در دست دارد، پخش نمی‌کند. میان بقیه راه می‌روند و ناامنی برای علم و عالمان بر پا می‌کنند. منطق معرفت و گفت‌وگو را هم در آسیاب ضرب و زور خرد می‌کنند.

جامعه ما در چند سال گذشته بسیار درباره تروریست‌های مرگبار دنیای واقعی گفته و شنیده است. آخرین قربانی این نوع ترور – سردار شهید قاسم سلیمانی – را هم بر دوش میلیون‌ها نفر با عظمت تشییع کرد، اما عمیقاً آلوده به تروریست‌های کلامی است و درباره آنها اندک می‌نویسد و تقبیح می‌کند.

دو گام برداریم: اول، اگر خودمان در زمره تروریست‌های کلامی هستیم، از این زشت‌کرداری دست برداریم. دوم، چنان رفتار کنیم که تروریست‌های کلامی زیر فشار اخلاقی دیگران، دنیا را بر خود تنگ ببینند. نسبت به این صورت از تروریسم بی‌تفاوت نباشیم.

کلید واژه ها: ترور تروریسم ترور کلامی سردار سلیمانی شهادت سردار سلیمانی ترور سردار سلیمانی

نظر شما :

خسرو ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۸:۵۴

جمعه گذشته در ورزشگاه آزادی هزاران نفر از تماشاگران تیم پرسپولیس انواع توهین را به نصف مردم ایران (ترکها ) روا داشتند ، ترور روانی نصف مردم ایران با پنهان کاری نیست نمی شود فقط در لایه های فکری جامعه رسوب کرده وبعدها مشکل ساز خواهد شد ، راستی چرا دولت برخورد نمی کند ؟ بنظر میرسد نفاق و گسیختگی ملی از مهمترین تهدیدات کشور باشد وچرا از شهرهای بزرگ کشور و دانشگاهیان و اقشار دیگر موضعی دیده نمی شود واقعا خاموشی چاره ساز است این فاجعه بدتر از سیل و زلزله و جنگ است آذربایجان و ترکها محور یکپارچگی ملی ایرانند و احساتشان از این توهین ها بسیار جریحه دار شده است وانتظار همدردی را از همه مردم دارند

ali ۱۱ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۲:۴۰

ترور در اصطلاح رایج کشتن افراد طبق رای و تصمیم یکطرفه تروریست است و بکار بردن عبارت ترور در موارد دیگر درست نیست بلکه تخریب و اسیب درست تر است. تروریسم ایده ای است که افراد را بجرم داشتن عقاید متفاوت بدون محاکمه عادلانه محکوم به مرگ میکند و زن و مرد و کوچک و بزرگ نمی شناسد.

افخمی ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ | ۰۹:۲۹

جناب فاضلی محترم،امیدوارم که هدف از مقاله طعنه زدن به عده ای خاص نبوده باشد که متاسفانه به امری مرسوم در سیاست روزمره وطن عزیزمان مرسوم شده که از هر طرف بیاید مذموم است.نکته اصلی که بنده خواستم بعرض برسانم این است که عنوان مطلب کاملا بجا ودرست میباشد ولی سئوالی که برایم همیشه مطرح بوده و است این است که اساتیدی مانند شما که عضو هیئت علمی میباشید آیا طرحی برای مقابله با این اژدهای هفت سر رسانه ای غربی که در سالهای اخیر فضای مجازی را هم با بیش از بیست وهفت هزار آلفا ژورنالیست از عمال سیا وپنتاگون که مشغول ترور فرهنگی ملت ها و زمینه سازی برای باصطلاح جنگ های بشر دوستانه و به خون کشیدن ملت ها هستند را در جمع هیئت های علمی ارائه وبررسی کردید یا نه ؟ حتما میدانید که امروزه این خبرگزاریها و ژورنالیست ها مباشند که در اول صف جنگ طلبان بوده تا افکار عمومی را مستعد حمله به دیگر کشور ها کنند.نمونه اش ظاهرا تعداد بیمارستان های شهر ادلب میباشد که اسد بمباران کرد که اگر ازاول جنگ حساب کنیم شهر ادلب به تنهایی بیش از کل اروپا و امریکا بیمارستان داشته است.در ضمن یادمان نرود از ایران هم بیچاره اسد را متهم به بمباران شیمیایی ملت سوریه میکردند.

دکتر ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۲:۳۷

اولا اینکه یک قومیت جمعیت بیشتر از چیزی که واقعیت هست رو به خودش نسبت بده، خودش یک نوع ایجاد تنفر قومی هست. آمار رسمی هم در این مورد نداریم. دوما این روند رو توی همین فصل طرفدارهای تراکتور در مقابل استقلال شروع که نه تنها قبلا به قومیت‌های فارس و کرد و... توهین کرده بودن، این دفعه به وضوح برای پرچم ترکیه سلام نظامی دادن و بعدا برای ماست مالی کردن گفتن که ما قصدمون شهدا بوده! پرچم ترکیه چه غلطی میکرده اون وسط پس؟ پرچم آذربایجان چی میگه؟ اینها حتی موقع تلاوت قرآن هم سر و صدا کردن و حرمت شکستن. سابقه شعارهای خلیج ع ر ب ی و نمادهای پانترکی و جعل تاریخ ایران و جعلی دونستن تخت جمشید و... نه تنها مردم ایران بلکه خیلی از خود آذری‌ها رو مقابلشون قرار داده و حالا میخوان به توهین‌های که البته به نا حق شده بهشون مظاوم نمایی کنن درحالی که خود اینها واکنشی به حماقتهای گرگزادگی و تحریف نام و... ست که دیگه نه تنها چند قومیت بلکه همه جغرافیای ایران رو مخاطب قرار میده و معلومه که واکنش تندی در پی داره.

خسرو ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۸:۴۳

یعنی دکتر واکنش احمقانه را تایید میکند ، من این طرز فکر را مخل همبستگی ایران می دانم ، کسی که خود را دکتر می دا ند ولابد باسواد جسارت نمی کند حرکت احمقانه و ضد ملی عده ای جاهل را محکوم کند

دکتر ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ | ۱۲:۰۴

اگه خوب میخوندید میفهمیدید که نوشتم به ناحق به هوادارهای تراکتور توهین شده، ولی وقتی به همه مظاهر مذهبی و ملی و قومی یک کشور توهین کنید، جوابی بهتر از این نمیگیرید. حتی اگه بیشتر مردم هم مخالف باشن باز هم یک عده پیدا میشن که همونطور جواب بدن.