"شاخ هند" را جدی بگیریم

هندی که دیگر نمی شناسیم

۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۱۵:۵۹ کد : ۱۹۸۸۳۴۹ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
علی قوامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روزگاری نه چندان دوری بود که هند از ترس کشورهای عربی، با اسراییل رابطه نداشت. زمانی بود گرسنگان هندی، برای سیر شدن در کشورهای عربی سرگردان بودند. زمانی بود هند از ترس چین، تعیین مرز با چین را رها کرده بود. زمانی بود هندی ها دریافت کننده کمک های همسایگان برای سیر کردن شکم بیش از یک میلیارد جمعیت بودند و الآن، به کشورهای گرسنه آفریقایی، با برنج باسماتی مرغوب که، در ایران هم مصرف کننده دارد، کمک می کنند. دوران حکمرانی هندوها یا هند جدید، با شروع "دولت های متعصب هندو" از جمله دولت فعلی آقای "ناریندرا مودی" شروع و دست اندازی به حوزه مسلمانان آغاز شد که به نظر می رسد باید موضوع جدی گرفته شود. 
هندی که دیگر نمی شناسیم

نویسنده: علی قوامی

دیپلماسی ایرانی: کشور هند با اعلام "سیکولار مذهبی"، در واقع "تفوق هندویسم" را با توجه به جمعیت کثیر در مقابل مسلمانان قلیل، بر کشور هند قالب کرد. آتش زدن اماکن مسلمانان، اخراج مسلمانان و اخیرا رد تابعیت مسلمانانی که برای سال ها در بخش شرقی هند مقیم بودند و جنگ های بین هند و پاکستان و بنگلادش، همگی بیانگر خصومت ذاتی و دیرینه هندوها علیه مسلمانان ساکن در منطقه شبه قاره هند است. هند در حال "افزایش قدرت شاخ زدن" اول؛ در منطقه و بتدریج در سیاست بین الملل است. 

روزگاری نه چندان دوری بود که هند از ترس کشورهای عربی، با اسراییل رابطه نداشت. زمانی بود گرسنگان هندی، برای سیر شدن در کشورهای عربی سرگردان بودند. زمانی بود هند از ترس چین، تعیین مرز با چین را رها کرده بود. زمانی بود هندی ها دریافت کننده کمک های همسایگان برای سیر کردن شکم بیش از یک میلیارد جمعیت بودند و الآن، به کشورهای گرسنه آفریقایی، با برنج باسماتی مرغوب که، در ایران هم مصرف کننده دارد، کمک می کنند. دوران حکمرانی هندوها یا هند جدید، با شروع "دولت های متعصب هندو" از جمله دولت فعلی آقای "ناریندرا مودی" شروع و دست اندازی به حوزه مسلمانان آغاز شد که به نظر می رسد باید موضوع جدی گرفته شود. 

کشور هندی که به شوروی پناه برده بود تا جایگاهی در جنبش عدم تعهد حفظ کند، در حال حاضر با انگلیس و امریکا روابط استراتژیک و همکاری ایمنی اتمی دارد. هندی که از ترس جهان اسلام، با اسرائیل رابطه نداشت یا مخفیانه بود، آقای "ناریندرا مودی"، نخست وزیر هند در دیدار با نتانیاهو از همکاری استراتژیک و دوستی دیرینه یاد می کند.

هندی که تا دیروز صادر کننده کارگر به کشورهای عربی بود، در جایگزینی چین، برای حضور شرکت های امریکایی در هند تلاش می کند، نفت ایران را هم با منت دریافت می کند. دولت ترامپ هم برای مقابله با چین، انتخاب هند را مد نظر دارد زیرا هندوهای هند، نه تنها یار مطلوب امریکا در مقابله با چین هستند بلکه به عنوان متحد موثر آتی در مقابله با اسلام و کشورهای اسلامی منطقه، در مشارکت با محور انگلیس/امریکا/اسرائیل متحدی مطلوب است. 

چه کنیم؟ کارهایی که کردیم؛ پاکستان را به روابط با هند، به حال خود واگذار کردیم و گذرگاه چاه بهار را برای اهداف بلندپروازانه هند؛ برای دسترسی به آسیای میانه، دخالت در افغانستان و تسهیل رفتن به مسکو و اروپا انجام داده ایم. نتیجه؛ پاکستان به دامن عربستان پناه برد و در مقابل هند روز به روز ضعیف تر شد و، به دلیل نیاز مالی، مجبورا نقش منفی در رابطه با جمهوری اسلامی را برای پاکستان ترسیم کردند. 

چه می توانیم بکنیم؟ باید مواظب شاخ هند بود که در حال "رشد و تیز شدن" آن توسط محور انگلیس/امریکا/اسرائیل است. نویسنده از لایه های پنهان توافق چابهار بین جمهوری اسلامی ایران و هند اطلاع ندارد لذا، نمی توان در مورد ابزارهای موثر برای آمادگی در مقابل "رشد شاخ هند" پیش بینی کرد. بدیهی است اصحاب دخیل در مراودات سیاسی بین دو کشور و نخبگان حوزه شبه قاره هند باید طنین هوشیار را به صدا درآورند که دیر است. آیا افزایش و تیز شدن شاخ هند در منطقه در راستای کمک به جنبش عدم تعهد است یا؛ هند را دیگر نمی توان عضو جنبش عدم تعهد محسوب کرد؛ سوالی است که بر مبنای پاسخ، می توان نقش آینده هند در روابط با جمهوری اسلامی ایران، منطقه و سیاست بین الملل به خصوص بازی در محور انگلیس/امریکا/اسرائیل را تبیین کرد. به نظر می رسد با توجه به تاریخ گذشته رفتار و گفتار منفی سیاستمداران متعصب هندوی کشور هند در مواجهه با مسلمانان و بررسی تدریجی نقش و جایگاه سیاسی هند در جناح انگلیس/امریکا/اسرائیل، بیانگر این حقیقت باشد که؛ هدف در سیبل شاخ هند، مسلمانان و کشورهای اسلامی باشد؛ که باید یا آماده پذیرای آن بود یا تدابیر لازم برای کنترل "شاخ در حال رشد هند" را در دستورکار قرار داد. 

کلید واژه ها: هند مسلمانان هند ایران و هند شاخ هند نارندرا مودی هند و امریکا هند و اسرائیل هند و کشورهای اسلامی


( ۴۳ )

نظر شما :

فدوی ۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۱۷:۵۲
هر چه زمان می گذرد و لایه های پنهان از غولهای آینده نمایان تر می شود نکته هایی نیز برای بیان خودنمایی می کنند از جمله ... ظاهرا مجبوریم و صلاحامان در اینست که تعداد بیشتری تخم مرغ را در سبد چین قرار دهیم .... ظاهرا مجبوریم و صلاحمان در اینست که همچنان به دشمنی تاریخی اعراب با خودمان ایمان و اعتقاد بیشتری داشته باشیم ... ظاهرا مجبوریم و صلاحمان در اینست که سبد آمریکاییها را هم پر از تخم مرغ کنیم منتها یکی کمتر از چین ... ظاهرا مجبوریم و صلاحمان در اینست که به روسیه به عنوان کشوری که تحت هر شرایطی ضعف ما برای او نان دارد ، نگاه کنیم ... ظاهرا مجبوریم و صلاحمان در اینست که به طور جدی گفتمان های غالب چهل سال گذشته در ایران را یک بازبینی اساسی نماییم ...ظاهرا مجبوریم و صلاحمان در اینست که کودتایی خشن بر ضد مدیران ... در کشور به راه بیاندزیم ... ظاهرا مجبوریم و صلاحمان در اینست که به دنبال اقتدار هخامنشی باشیم بلکه در حد صفویه گیرمان بیاید ...
بازوکا ۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۱۸:۱۸
باز هم سخن از رها کردن منافع ملی است؟ یعنی از توسعه چابهار که منافع ایران و هند را در پی دارد دست بکشیم تا گوادر پاکستان رشد کند؟ که چه شود؟ چون هند ع غیر اسلامی است؟ اگر زمین را به آسمان بدوزید پاکستان به دلایل اقتصادی همواره عربستان سعودی و امارات را بر ایران ترجیح خواهد داد. دست بر کلاه خود بگذاریم که در این زمانه ی بلبشو باد ان را نبرد. تخیلات امت گرایی در سیاست خارجی تضاد کامل با منافع ملی ما دارد. دشمنی بیش از حد با اسراییل نیز نسبتی با منافع ملی ما ندارد. اسراییل در مصر و ترکیه سفارت دارد و روابط پنهانش با عربستان و سایرین نیز در حال اشکار شدن است. وقت انتخاب است. منافع ملت ایران یا خیالبافی درباره امت اسلامی!
شیما ۰۱ دی ۱۳۹۸ | ۱۹:۲۰
به نظر می رسد هدف از ارایه مقاله؛ شناخت از روند سیاسی هند است. اینکه ما چه بکنیم، بحث دیگری است. یادمان باشد محصور کردن منافع در محدوده مرزهای ایران، عاقلانه نیست. امریکا و انگلیس در منطقه ما چه می کنند؟ چرا به دریای مانش نمی چسبند، آیا واقعه داعش عبرت آمیز نبود؟
هیچکس ۰۲ دی ۱۳۹۸ | ۰۰:۰۴
نگرانی من از این بابت هست که هند دوباره کمپانی هند شرقی شود و تاریخ دوباره تکرار شود و کشورهای غربی و دایه دار بریتانیا که اتفاقا با خروج از اتحادیه اوروپا قصد بازگشت به جهان با تدابیر جدید را دارن !!! و دوباره مثل اشغال و یا بقولی همکاری در جنوب و قصد توسعه بنادر و کمکم با نفوذ کشور ما را از خط تستقلال خارج و زمینه ساز تجزیه و جنگ و قحطی و نفوذ به اسیایه مرکزی و ایجاد ناامنی در غرب چین و شرق روسیه با کمک پل ورسک جدید( چابهار) کنند و پیروزی جدیدی با پتانسیل ما برای خودشان رغم بزنن
ابراهیم قدیمی ۰۲ دی ۱۳۹۸ | ۰۰:۰۸
هند غول گیاه خواراست. این غول از قدیم الایام دندان نیش نداشت وگیاه خوار بود.از نظر جثه بسیار بزرگ است ولی توان داخلی ان گوشت خوار نیست..هر ان ممکن است کبدش یا معده وروده اش با نارسائی های بسیاری در صوزتیکه گوشت خوار گردد مواجه شود و بر ظا هر و همین مقدارتوانش اثرات نامطلوب زیادی داشته باشد. کباب واستیک وهمبرگر خواری بروش دیگران برای هند ضرروزیان های نامطلوبی دارد.من تصور نمی کنم از هند بتوان قدرت جهانی گوشت خوار مطرحی ساخت. گرچه از نظر استعداد نیروی انسانی بدون شک با توان است.خود هندی ها هم زیاد به گوشت خواری فکر نمی کنند.دیگران بدون توجه به علاقمندی ها و مشکلات داخلی هند سعی در سوئ استفاده از جثه بزرگ او وتقویت او با گوشتخواری بدون توجه به وضع درون وهمراهی او با خود دارند. هند اگر شاخی هم دربیاورد کوچک یا بزرگ دندان نیش در نخواهد اورد.چرا که دندان نیش با فرهنگ ان تناسبی ندارد.هند یک غول ادم خوارنخواهد شد. ممکن است یک کینگ کنک میوه خوار بشود واورا کتف بسته به شهر اسمان خراش ها جهت نمایش ببرند.باید مواظب خودش باشد.
سیدکاظم موسوی ۰۲ دی ۱۳۹۸ | ۱۳:۰۳
چقدر برای کشورهای اسلامی هزینه بدهیم و از منافع کشور خود بگذریم؟ رفتار کشورهای اسلامی و عربی در برابر این همه فداکاری حاکمان ایران نسبت به قضیه فلسطین چیست؟
ایران پرست ۰۲ دی ۱۳۹۸ | ۱۸:۱۰
گسترش روابط با هند و محور قراردادن منافع ملی ایران در زمره بهترین و معدود موارد فعالیت های سیاست خارجی ایران می باشد که بیشینه کاملی از مردم ایران از آن پستیبانی میکنند. مقاله متاسفانه در مسیر ناکارامد و شکست خورده ایدولوژی قدم میزند که نتیجه آن حمایت پاکستان از ایجاد ناامنی و بی ثباتی در هر سه کشور همسایه اش شامل هند افغانستان و ایران می باشد حتی اگر از منظر ایدولوژیک نیز نگاه کنیم آنقدر که پاکستان ابزار دست غرب و اعراب در ناامنی جنوب شرق ایران و تمام افغانستان و مشارکت عمده با آمریکا در حمله به عراق و افغانستان فرماندهی جنگ در یمن و ... شده روی تمام کشور های غیر اسلامی را سفید کرده است کافی است نگاهی به تجهیزات نظامی تمام آمریکایی آن بیاندازید که با تکیه به آن به کشور های مسلمان ضربه میزند بر عکس هند مستقل که عمده تجهیزات آن شرقی و بومی است به کدام کشور اسلامی آسیب زده است. کی کارشناسان ما میخواهند از خواب و خیال بیدار شوند؟ هند از بزرگترین اقتصاد های حال و آینده است که در تحریم ها هم در زمره پشتیبانان عملی ایران کهن و عزیزمان بوده است. پاینده ایران
خسرو ۰۲ دی ۱۳۹۸ | ۲۰:۲۶
نوشته خوبی بود متشکرم ، باید با توجه به اولویت منافع ملی ، روابط با دیگر کشورها را بررسی کنیم ، در دنیای واقعیت ها هرچقدر روشن فکر نماهای ما با بسط وتوضیح نسب آریایی ایران را از جامعه مسلمانان دور وبه فرهنگ هلنی نزدیک کنند باز ، غربیها مارا در ردیف ملتهای مسلمان خواهند دید وبا توجه به پتانسیل مان ما را دشمن می انگارند ، دیر یا زود باید جایگاه مان را روشن کنیم و با توجه به آن موضع گیری نماییم ، غربیها هند پر جمعیت و حرف گوش کن را به عنوان رقیب منطقه ای مسلمانان انتخاب کرده اند و هند با توجه به جمعیت 300میلیونی مسلمان در آن و ترس از جدایی آنها ، نقش داده شده را پذیرفته است و با اسراییل روابط مهمی برقرار کرده است ، حال باید انتخاب کنیم که ؛ فریب بخوریم یا واقعیت ها را ببینیم وبدانیم که دولت هند دست نژادپرستهای هندو افتاده و خصم مسلمانان هست ایرانی یا عرب یا پاکستانی
پارسا ۰۳ دی ۱۳۹۸ | ۰۳:۰۷
نه !!!دیگر بس است ،مگر توان ما چقده که فلسطین دیگری برای خودمان بسازیم ،از قدیم هندوستان علاقه مند به مردمان ایران بوده و پارسیان زردتشتی ما در هند نبض اقتصاد این غول نوظهور رو در دست گرفتن بهتره منافع مان را فدای نوکران عربستان و امارات نکنیم ،شما هم نیاز نیس دایه مهربان تر از مادر باشی ،خودمان کم بدبختی نداریم