تقابل ها با تهران فراتر از برجام و برخورد با جمهوری اسلامی است

رویای شوم «تیم بی» برای ایران

۱۸ خرداد ۱۳۹۸ | ۱۹:۰۰ کد : ۱۹۸۴۰۱۸ خاورمیانه انتخاب سردبیر
نویسنده خبر: سید علی موسوی خلخالی
در حالی که کشورهای منطقه هر کدام با تهدیدهای امنیتی و نظامی گوناگونی دست به گریبان هستند و خود دوره ای از زوال را می گذرانند، ایران توانسته به قدرتی بلامنازع تبدیل شود. برای همین است که عربستان و امارات و اسرائیل در کنار ایالات متحده بسیج شده اند تا جلوی آن را بگیرند.
رویای شوم «تیم بی» برای ایران

دیپلماسی ایرانی: آنانی که از نزدیک تحولات ایران را دنبال می کنند و سیاست های خصمانه امریکا را زیر نظر دارند، به خوبی می دانند که هدف امریکایی ها صرفا "تغییر رژیم"، سیاستی که در طول این چهل سال به انحای مختلف دنبال کرده اند، نیست. حرف دل امریکایی ها را یک بار جان مک کین، سناتور سابق جمهوریخواه در مصاحبه ای با یکی از رسانه های امریکایی، مطرح کرد، او گفت: «ایران زیادی بزرگ است!» مک کین که مانند بسیاری از هم حزبی هایش نسبت به ایران رویکرد خصمانه و تندی داشت و از نئوکان های امریکایی محسوب می شد، دانسته یا ندانسته این پیام را به ما ایرانی ها داد که چشم طمع به خاک کشورتان را داریم.

از زمان وقوع انقلاب اسلامی ایران تا کنون امریکایی ها از این که ایران از منظومه متحدان آنها خارج شده است همواره احساس غبن و زیان کرده اند و برای این خسران نیز همیشه حسرت خورده اند. برای جبران این زیان در طول این چهل سال دست به هر کاری هم زده اند و ابایی هم نداشته اند که بگویند هدفشان تغییر نظام است. اما تا کنون به آن چه مایل بوده اند نرسیده اند. آن چه امریکایی ها اکنون دنبال می کنند را می توان پرده آخری از دسیسه های آنها برای رسیدن به هدفی بزرگتر دانست، تضعیف همیشگی ایران برای تسلط بر آن.

اینها همه در حالی است که امریکایی ها چند سالی است که باطن خود را هم نشان داده اند و فراتر از آن چه به زبان می آوردند و در طول این 40 سال علیه حکومت جمهوری اسلامی ایران دنبال می کردند را نیز بر ملا کرده اند. شاید بتوان گفت این خواسته قبل از آن که خواسته ای امریکایی باشد خواسته ای اسرائیلی است. در حال حاضر تنها قدرتی که برای اسرائیلی ها و جاه طلبی های آنها مانع است و جلوی زیاده خواهی های آنها را گرفته ایران است. البته به این جمع، برخی کشورهای همیشه مغرض نسبت به ایران مثل عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز اضافه شده اند. این همان تیمی است که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان به آن اشاره کرده است، "تیم بی". آنها به واقع تیمی را تشکیل داده اند و پیرامون دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا را گرفته اند و تلاش دارند زیر گوش او مبارزه سرسختانه با ایران را زمزمه کنند تا به همان هدفی که گفته شد، برسند: تجزیه ایران که به اعتقاد آنها بزرگتر از آن چیزی است که بتوانند تحمل یا در برابرش ایستادگی کنند. بزرگی و مساحت ایران در کنار موقعیت جغرافیایی استثنائی آن که از جنوب بر شریان اقتصادی انتقال انرژی تسلط دارد و از شمال به منطقه یوراسیا متصل است، به تنهایی قدرتی بس شگرف به آن می دهد که حسدی عمیق در دل دشمنان و رقبای دیرینه اش می اندازد. تیم بی فقط بحث مبارزه با سیاست های جمهوری اسلامی ایران را دنبال نمی کند بلکه هدفش فراتر از این حرف هاست. 

مقامی دیپلماتیک تعریف می کرد چند سال پیش در نشستی در ابوظبی، عبدالله بن زاید، وزیر امور خارجه امارات متحده عربی در حضور هیئت علمی ایرانی به ایران تاخته بود و اظهاراتی بیان کرده بود که ضمن خلاف واقع بودن، رویکرد شووینستی و ضدایرانی هم داشت. در آن نشست هیئت ایرانی به انتقاد صریح از وزیر امور خارجه امارات پرداخت و ادعاهای او را سراسر تکذیب کرد و ناراحتی خود را به صراحت ابراز داشت که فضای نشست را سنگین کرد. بعد از نشست، به هیئت ایرانی اطلاع داده شد که وزیر امور خارجه امارات شما را به ضیافت شام دعوت کرده است. وقتی که هیئت ایرانی به آن ضیافت می رود، وزیر امور خارجه امارات بعد از دلجویی از طرف ایرانی می گوید: «مساله ما این است که کشور شما خیلی بزرگ است (Your country is too big).»

در حالی که کشورهای منطقه هر کدام با تهدیدهای امنیتی و نظامی گوناگونی دست به گریبان هستند و خود دوره ای از زوال را می گذرانند، ایران توانسته است به قدرتی بلامنازع تبدیل شود. برای همین است که عربستان و امارات و اسرائیل در کنار ایالات متحده بسیج شده اند تا جلوی آن را بگیرند. دشمنی ایالات متحده فراتر از آن چیزی است که محدود به برجام یا برجام ها باشد. آن چه آنها می خواهند تضعیف همیشگی ایران است. ایرانی که در اوج بهار عربی گزندی به آن وارد نیامد و در بحبوحه بحران های عراق و سوریه و یمن با قدرت وارد بازی قدرت منطقه ای شد که هیچ کس تصور آن را نمی کرد. در این بازی عربستان و امارات که فکر می کردند در نبود مصر و ضعف کشورهای عربی توانایی یکه تازی دارند، بعد از شش سال بازی مخرب بازنده میدان شده اند. این باخت سبب شده است تا در نبود اتحاد و رهبری افکار عمومی اعراب، به اسرائیل رو بیاورند تا به کمک امریکا ایران را به ورطه شکست بکشانند. بی شک وحدت داخلی و حمایت از دیپلماسی جمهوری اسلامی و تدبیر و کیاست ورزی در این پیچ مهم تاریخی می تواند نقشه های آنها را این بار نیز با شکست مواجه کند.

روزنامه نگار، مترجم و سردبیر دیپلماسی ایرانی.

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: ایران ایالات متحده امریکا ایران و امریکا ایران و عربستان ایران و امارات تیم بی


( ۱۳ )

نظر شما :

ایرانی ۱۸ خرداد ۱۳۹۸ | ۲۱:۰۷
به نظر می رسد که تروریست های سعودی و اماراتی و اسرائیلی و امریکایی هم از خوانندگان این سایت باشند که هر گاه مطلبی با دیدگاه واقع بینانه انتشار یافته و از نیات واقعی باند کشورهایشان و خواب شومی که برای ایران و ایرانی ها دیده اند سخن گفته می شود، برآشفته شده و امتیاز منفی می دهند!
Aa ۱۸ خرداد ۱۳۹۸ | ۲۱:۳۳
خود کرده را تدبیر نیست!اگر برجامچای متولد نمیشد دیپلماسی گرامی عمرأ آمریکا از ترس ناشناخته بودن ایران جرأت نمیکرد اینطوری به کشور فشار بیاورد.کل کارت های بازی که مخفی و ناشناخته بود را داد تحویل سازمان انرژی اتمی و دروازه کشور را گشودند به نام بازرسی و راست آزمایی برای آمریکا و اسرائیل و آنها هم تمام اطلاعات را تخلیه کردن!حالا هم دیگر ترسی از ناشناخته بودن توان هسته ای ایران ندارند و دارند فشار می آورند.شما هم بودید همین کار را میکردید.
سالم ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۰۲:۰۹
در چین و در اخبار حتی اجتماعی ای که درباره ایران منتشر می شود، دانشجویان ترکیه ای کامنتهای میگذارند درست با مضمون تجزیه ایران. گزارشی درباره کنکور سراسری در ایران منتشر شده بود. کسی که از اسمش مشخص بود اهل ترکیه است نوشته بود که اینها چهره هایشان همه یا از نژاد آذربایجان است یا از نژاد عربی. من هر وقت به ایران میروم، دنبال نژاد فارس اصیل می گردم.
محمد حسین ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۰۶:۰۷
حقیقت این است که فرصت دوران اوباما به هر روی از کف رفته است! فرصتی که بی اندازه شبیه به فرصتی بود که چین در دوران نیکسون داشت و از آن عالی بهره برد و امروز از دومین اقتصاد جهانی برخوردار است و چین به کارخانه ی جهان بدل شد! هرچند هنوز این فرصت تا حدی متصور است زیرا الیت آمریکا نگران بال و پر زدن های چین و از تخم در آمدن روسیه ی پوتین هستند و باز ایران فرصت دارد! بی تردید هیچ چیزی نباید ا ز ایران و آینده ی ایران مهمتر باشد! مهم است که خودمان را فریب ندهیم بارها دیده ایم که ایران عزیزمان برای چین و روسیه کارت بازی در برابر غرب بوده است زیرا غرب (اروپای متحد و آمریکا و متحدان استراتژیکی آمریکا همچون ژاپن و کانادا) دارای فن آوری و دانش و البته بازار مصرف قابل توجه هستند! پس برای این بازار سرمایه و دانش و فان آوری و نیز بازار خرید هیچ جیزی در نزد چین و روسیه مهمتر از منافع ملی خودشان نیست! خوب ما هنوز فرصت مهار چین و رسویه را داریم ایا نباید از آن برای پرش و رهایی بهره ببریم؟!
Aa ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۱۳:۴۵
امیدوارم منظورش من نباشد که تروریست های سعودی و اماراتی و اسرائیلی و امریکایی منفی میدهند!دیپلماسی ایرانی بخوبی خبر دارند که اول روز صحبت کردن از مذاکره با آمریکا بارها فریاد زدم این کلاه برداری است این تله و نیرنگ است و حتی اسم برجام را گذاشتیم برجامچای و بشدت طرف اصولگرایان را گرفتم و حتی بارها نوشتم که مسببین این قرارداد باید دادگاهی شوند.من بحدی ایرانم را دوست دارم که بعد از پرستش خدا فقط ایران را میپرستم.و تا روز مرگم میگویم که تمام مشگلات کشور و باتلاق های امروزه بخاطر متولد شدن برجام بود!مرگ بر تروریست های سعودی و اماراتی و اسرائیلی و امریکایی و مرگ بر کسانی که بخاطر منافع شخصی خود مثل پاسپورت انگلیسی امریکایی آقازاده های خود چنین چاله چوله های را به نام برجام به کشور تحمیل کردند.همانگونه حتی مقام معظم رهبری فرمودند لعنت بر آنهای که اطلاعات غلط به ایشان دادن!
Aa ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۱۴:۰۹
دیپلماسی بزرگوار اگر نظر آخرم کمی تند بود میتوانید تغیرش دهید حتی حذفش کنید.من میتوانم برای عرعرستان کار کنم که بشدت معتقد به آن فرمایش امام (ره) هستم که اگر روزی صدام را ببخشیم هرگز نظام و ملت ایران آل سعود را نخواهند بخشید!
مجتبی ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۱۹:۱۲
اگر رویه سیاست خارجی مبتنی بر منافع ملی و اصول علم دیپلماسی داشتیم بجای این طمع ورزیها اکنون شاهد پیوستن کشورهای جدا شده از مام وطن بودیم همانگونه که گاهی در شبکه های اجتماعی نواهایی از کشورهایی چون افغانستان و آذربایجان وتاجیکستان در حسرت جدایی از ایران بزرگ میشنویم...
سیمین تقوی راد ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۱۹:۲۰
سیاستمداران ما چه کرده اند بجز این که طرف مقابل را بیشتر به این وادی کشانده اند. پس هنر ایشان کجاست؟
سیدکاظم موسوی ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ | ۲۲:۲۹
آلمان ، ترکیه ، فرانسه ، انگلیس ، کانادا ، مکزیک ، برزیل و هر کشوری دیگر که سیاست هایی مثل ما اتخاذ کنند به نطر بزرگ خواهند امد و لاجرم امریکا به کوچک کردنشان فکر خواهد کرد ، مشکل از سیاست ماست که چرا این گونه متهورانه خود را روبروی قدرت هژمون قرار می دهیم و با دخالت در مسایل بی ارتباط به منافع ملی خود و اصرار و کاسه داعتر از اش شدن در مسایل عرب و اسراییل ، بر دفاع از منافع کسانی پافشاری می کنیم که عملا دشمن منطقه ای ما هستند و بارها این را نشان داده اند.
مجید ۰۶ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۲:۱۵
همین آمریکا بود که باعث شد دو آلمان پس از جنگ جهانی دوم و فروپاشی دیوار برلین مجددا متحد شود. بازی های بین المللی قواعدی دارد. ما درست بازی نمی کنیم. این از اشتباهات ماست که کار به اینجا کشیده است. قدرتمند شدن اصول و روش خاص خودش را دارد با شاخه شانه کشیدن های بی حساب کتاب و اقتصاد غیر علمی ما امکان پذیر نیست.